วันนี้นั่งแท็กซี่ตอนกลางวัน ขึ้นรถปุ๊บ บอกจุดหมายปลายทาง แล้วก็ก้มหน้าเล่นโทรศัพท์ พอดูทางใกล้ถึงแล้ว ก็เก็บโทรศัพท์
พึ่งสังเกตว่า แท็กซี่ที่นั่งมา มีผ้าม่านสีดำ ผูกเชือกตรงกลางเปิดให้เห็นหน้าต่างอยู่ แต่ถ้าปิดผ้าม่าน ทั้งหมด ทำให้มืด ข้างนอกไม่สามารถมองเห็นสิ่งที่เกิดขึ้น ข้างในได้ กระจกหลังปิดทึบ ด้วยกระดาษลังแปะเทปสนิทเลย
รู้สึกถึงความอันตราย แถมคนขับมีการมองกระจก จะว่ามองด้านหลังก็ไม่ใช่ เพราะมันทึบจนไม่เห็นอะไรเลย ก็แปลว่าคนขับ กำลังมองว่าคนนั่งซิ
จากนั่งเฉยๆ ฉันเริ่มชวนคนขับคุยเลย ถามเรื่องผ้าม่าน ถามทำไมปิดกระจกหลัง ดูปฎิกิริยาคนขับ เขาบอกปิดกันแดด ฉันพยายามคุยเป็นมิตรมากเลย แล้วก็ดูทางด้วย จะถึงบ้านหรือยัง
คิดในใจนะ นั่งกลางวันยังน่ากลัว ถ้าเป็นกลางคืน นั่งแท็กซี่คันนี้ น่ากลัวมากนะ ข้างนอกไม่เห็นแน่เลย เกิดอะไรขึ้นในแท็กซี่ ยังดีนะ ยังขับปกติ ไม่เกิดอะไรขึ้น
แต่ในยามรู้สึกถึงอันตราย ไม่มีเวลาคิดถึงคนอื่นนะ มีแต่คิดว่า ตอนนี้จะแก้สถานการณ์ยังไง จะเอาตัวรอดยังไง
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
