8 พ.ค. เวลา 00:39 • ธุรกิจ

พายุเศรษฐกิจ: เมื่อแรงงาน 16 ล้านชีวิตยืนอยู่บนเส้นด้ายเดียวกัน

ในวันที่ลมแรง…ต้นไม้ใหญ่ยังมีรากลึกให้ยึด
แต่แรงงานไทยหลายล้านคนไม่มีแม้แต่ร่มจะถือ
ข้อมูลล่าสุดจากการประเมินผลกระทบเชิงลึกของนโยบายเศรษฐกิจ “Trump 2.0” ชี้ชัดว่า
แรงงานในประเทศไทยราว 16 ล้านคน หรือเกือบ 40% ของกำลังแรงงานทั้งหมด
กำลังตกอยู่ในภาวะเสี่ยงโดยตรงจากพายุเศรษฐกิจที่พัดเข้ามา
คน 16 ล้าน = เศรษฐกิจที่ไม่มีที่กำบัง
เรากำลังพูดถึง:
• แรงงานในธุรกิจ ชิ้นส่วนอิเล็กทรอนิกส์
• เครื่องใช้ไฟฟ้า ที่เคยเป็นพระเอกส่งออกของไทย
• ผลิตภัณฑ์พลาสติก ที่ไม่มีทางสู้ราคาจีน
• คนงานในโรงงาน เหล็ก, ยางพารา, เฟอร์นิเจอร์
• แรงงานในสายการผลิต รถยนต์ ที่กำลังจะถูกยกเลิกในยุค EV
ทั้งหมดนี้…คือ “แนวหน้า” ที่ไม่มีเกราะ ไม่มีนโยบายใดกันลมให้พวกเขา
พายุลูกนี้ไม่ได้พัดแรงเท่านั้น
แต่มัน “พัดกว้าง” จนไม่มีใครยืนเฉยได้
• 3.7 ล้านคน อยู่ในกลุ่ม High Impact รายได้เฉลี่ยเพียง 14,000 บาท/เดือน
• 6.7 ล้านคน โดนผลกระทบระดับกลาง (Moderate Impact) รายได้เฉลี่ย 16,000 บาท/เดือน
• แม้แต่กลุ่ม Low Impact อีก 4.9 ล้านคน ก็ยังมีรายได้ต่ำกว่า 16,700 บาท/เดือน
รวมแล้ว เกือบ ครึ่งของแรงงานไทยทั้งหมด ยืนอยู่ใน “พื้นที่เปราะบาง” โดยไม่มีหลักประกันว่า
เดือนหน้า…พวกเขาจะยังมีงานหรือไม่
พายุนี้ไม่ได้พัดจากฟ้า
แต่มาจาก “ความไม่ทันเกมของเราเอง”
• โลกเปลี่ยน…แต่เรายังผลิตของเดิม
• ต้นทุนขึ้น…แต่เราไม่สามารถขึ้นราคาได้
• คู่ค้าเก่า…เปลี่ยนแหล่งผลิต
• ส่วนเรา…เปลี่ยนไม่ได้ เพราะไม่มีใครช่วยย้าย
เราไม่ได้แพ้เพราะเราไม่เก่ง
แต่เพราะเรา “ไม่มีระบบปกป้องคนที่อยู่แนวหน้า”
จะเอายังไง…ให้ไม่ต้องมีพายุลูกต่อไป?
1. ขยับแรงงานออกจาก “เสี่ยงซ้ำซ้อน”
• เอางานจากกลุ่ม High Impact ไปเชื่อมกับกลุ่ม New Economy ให้ได้ (EV, Green Energy, Digital)
• ฝึกใหม่ให้เร็ว ไม่ใช่ปล่อยให้ว่างจนหมดไฟ
2. ซ่อมระบบภาษี-ส่งออก-สนับสนุน SME ให้ทันเกมโลก
• ถ้ารู้ว่าสหรัฐเก็บภาษี → ต้องมีตลาดใหม่รอ
• ถ้ารู้ว่า EV มาแทน ICE → ต้องให้ทุนปรับโรงงานทันที
3. ประกาศ “โซนรับพายุ” อย่างโปร่งใส
• ระบุเลยว่าอุตสาหกรรมไหนเสี่ยงจะปลดคน
• ให้แรงงานรู้ทัน → ไม่ใช่รู้ตอนโดนให้ออก
อย่าปล่อยให้แรงงานรู้ข่าวเลย์ออฟจากป้ายประกาศ
ทั้งที่พวกเขาแบกประเทศมาทั้งชีวิต
ประเทศไทยจะไปไกลได้
ก็ต่อเมื่อคนที่ “เหงื่อออกทุกวัน” รู้ว่าเขาจะไม่โดนทิ้งในวันที่พายุมา
และวันนั้น…ไม่ใช่วันหน้า
แต่ต้องเป็น “วันนี้” ก่อนจะสายเกินไป
Credit:THITARAM
โฆษณา