จัดให้ตามฐานะ? : งบสร้างรัฐสภา vs บ้านพักข้าราชการชั้นผู้น้อย บ้านพักครู และโรงเรียนตามต่างจังหวัด
⸻
เหลื่อมล้ำทางงบประมาณ : ปัญหาเชิงโครงสร้างที่สะท้อนถึงความเสื่อมทราม
การเสนอขอใช้งบประมาณกว่า 2,773 ล้านบาท เพื่อปรับปรุงและต่อเติมรัฐสภาไทยที่เพิ่งสร้างเสร็จได้เพียง 5 ปี เป็นอีกหนึ่งตัวอย่างชัดเจนของการจัดลำดับความสำคัญที่ผิดพลาดและเต็มไปด้วยความเหลื่อมล้ำในประเทศไทย ซึ่งยังคงมีปัญหาพื้นฐานด้านความเป็นอยู่ของข้าราชการชั้นผู้น้อย ครูในโรงเรียนต่างจังหวัด รวมถึงสภาพของโรงเรียนชนบทที่ยังคงย่ำแย่และขาดแคลน
⸻
รัฐสภาหรูหรา vs บ้านพักทรุดโทรม
การจัดสรรงบประมาณเพื่อสร้างรัฐสภาที่เต็มไปด้วยความหรูหรา ฟุ่มเฟือย เช่น ห้องประชุมที่ต้องมีภาพยนตร์ 4D ระบบภาพและเสียงครบครัน รวมถึงการปรับปรุงห้องจัดเลี้ยง ติดตั้ง LED Display และปรับปรุงครัวในอาคารรัฐสภา สวนทางกับภาพบ้านพักครูตามชนบท ที่ยังคงผุพัง ขาดแคลนงบซ่อมแซม สภาพห้องน้ำที่ใช้งานไม่ได้ ห้องเรียนที่มีหลังคารั่ว ฝ้าเพดานหลุดลอก
นี่คือความขัดแย้งที่ไม่อาจหลีกเลี่ยงได้ เมื่อการใช้งบประมาณเกิดขึ้นโดยมี “อำนาจ” เป็นตัวกำหนด มากกว่าการคำนึงถึงประโยชน์ของประชาชนส่วนรวม
⸻
บ้านพักข้าราชการชั้นผู้น้อย : คำตอบที่ถูกมองข้าม
ข้าราชการชั้นผู้น้อยอย่างครูหรือพยาบาลที่ทำงานในพื้นที่ห่างไกล มักได้รับบ้านพักที่ทรุดโทรม เก่าแก่ โดยไม่ได้รับการดูแลปรับปรุงอย่างจริงจัง หลายพื้นที่ยังคงอยู่ในสภาพเดิมมาเป็นสิบปี ทั้งที่คนเหล่านี้คือผู้ขับเคลื่อนการศึกษาและสุขภาพในระดับท้องถิ่น
ในขณะเดียวกัน การจัดสรรงบเพื่อปรับปรุงรัฐสภากลับเกิดขึ้นโดยไร้คำอธิบายที่มีน้ำหนักเพียงพอ การพัฒนาอาคารจอดรถมูลค่ากว่า 1,529 ล้านบาท หรือการตกแต่งฉากหลังบัลลังก์ประธานสภาฯ กว่า 133 ล้านบาท ดูเหมือนจะกลายเป็นเรื่องตลกร้าย เมื่อเปรียบเทียบกับงบประมาณในการซ่อมแซมบ้านพักครูที่ได้รับเพียงหลักหมื่นบาทต่อปี
⸻
โรงเรียนชนบท : บทสะท้อนความเหลื่อมล้ำทางการศึกษา
เด็กนักเรียนในชนบทบางแห่งยังคงต้องนั่งเรียนบนพื้น เพราะเก้าอี้ไม่เพียงพอ หรือแม้แต่กระดานดำยังผุพังไม่สามารถใช้งานได้ สภาพของอาคารเรียนบางแห่งก็ทรุดโทรมจนเสี่ยงต่อความปลอดภัยของเด็ก
ในขณะที่รัฐสภาซึ่งใช้เงินไปกว่า 22,987 ล้านบาทตั้งแต่ต้นทางกลับต้องการงบอีก 2,773 ล้านบาทเพื่อความสวยงามและความสะดวกสบายของเหล่านักการเมือง คำถามคือ ทำไมการจัดลำดับความสำคัญของรัฐบาลจึงเลือกที่จะอุทิศงบประมาณมหาศาลเพื่อความหรูหรา แต่กลับละเลยการศึกษาและความเป็นอยู่ของเด็กนักเรียนที่ควรได้รับการดูแลเป็นอันดับแรก?
⸻
โครงสร้างที่เอื้อเฟื้ออภิสิทธิ์ชน : การคอร์รัปชั่นที่แฝงตัวอยู่ในงบประมาณ
เมื่อเจาะลึกถึงโครงสร้างของการจัดสรรงบประมาณ จะพบว่าปัญหามิใช่เพียงการเลือกใช้งบอย่างไม่เป็นธรรมเท่านั้น แต่ยังสะท้อนถึงระบบการคอร์รัปชั่นที่ซับซ้อน การจัดสรรงบในโครงการที่ดูหรูหราเกินความจำเป็น อาจเป็นช่องทางให้เกิดการแสวงหาผลประโยชน์ส่วนตัวจากผู้มีอำนาจโดยง่าย
นี่คือปัญหาที่ซุกซ่อนอยู่ภายใต้ความฟุ่มเฟือย การใช้งบประมาณเกินความจำเป็นในสถานที่ที่ไม่ได้มีความเร่งด่วนในการพัฒนา แต่กลับมีความพยายามผลักดันโครงการด้วยเหตุผลที่ไร้น้ำหนัก ทำให้เกิดคำถามถึงเจตนาที่แท้จริงของการใช้งบนี้
⸻
บทสรุป : การปฏิรูปงบประมาณเพื่อสังคมที่เป็นธรรม
หากสังคมไทยยังคงให้ความสำคัญกับ “ศักดิ์ศรี” ของนักการเมืองเหนือ “สิทธิ” ของประชาชน ก็คงยากที่จะเปลี่ยนแปลงสถานการณ์นี้ได้ การสร้างรัฐสภาที่หรูหราท่ามกลางบ้านพักข้าราชการที่พังทลายและโรงเรียนชนบทที่ขาดแคลน คือภาพสะท้อนความเหลื่อมล้ำที่หยั่งรากลึกในสังคม
ถึงเวลาหรือยังที่ผู้มีอำนาจควรกลับมาทบทวนว่า “ใครคือผู้จ่ายภาษี?” และ “งบประมาณควรถูกใช้เพื่อใคร?” การใช้งบประมาณเพื่อสร้างความหรูหราของรัฐสภาที่ไม่ได้เพิ่มประสิทธิภาพในการทำงาน แต่กลับสะท้อนถึงการให้ความสำคัญกับภาพลักษณ์และสถานะ มากกว่าการให้ความสำคัญกับชีวิตของคนไทยส่วนใหญ่ที่กำลังดิ้นรนเพื่อความอยู่รอดในแต่ละวัน
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
