9 พ.ค. เวลา 06:17 • ไลฟ์สไตล์
พึงนึกถึงประโยชน์ท่าน
ข้อคิดนี้ได้จากพระอาจารย์ที่วัดถ้ำกระบอกค่ะ
ตอนนั้นยังไม่รู้จักคำว่าโลกโซเชียล
ได้พาคนใกล้ตัวไปวัดนั้น เเละได้สนทนากับพระรูปหนึ่งที่กุฏิของท่าน
รอบกุฏิเต็มไปด้วยไม้กระถางมากมาย ทั้งดูเล่นเเละเป็นยา
พระที่นั่นท่านไม่ออกไปไหนหรอกค่ะนอกจากธุดงค์ประจำปี
เหตุที่อยู่กันเเต่ในวัดก็เพราะทางวัดกำหนดว่า
ห้ามพระสงฆ์โดยสารยานพาหนะ ไปไหนต้องเดินเท้าเท่านั้น
พระอาจารย์ที่กุฏิบอกว่าถูกใจกระถางไหนเอาไปได้เลย
เราก็ชมว่าท่านใจดี ท่านยิ้มบอกว่าให้ทุกคนที่มาเเหละเพราะ
เขากับอาตมาต้องเกี่ยวพันกันมาเเล้ว ไม่งั้นเขาจะมาถึงกุฏินี่ได้อย่างไร
คนที่มามีได้ทั้งมิตรเเละศัตรูในอดีตชาติ
การให้จึงเป็นทั้งไมตรีเเละเป็นทั้งวิธีตัดขาดการจองเวร
อาตมาเห็นใครเดินเข้ามา ก็จะรีบเอ่ยปากให้ต้นไม้ก่อนเลยนะโยม
ฟังเเล้วสบายใจ เเล้วก็คิดอยู่เนืองๆว่ามีอะไรสามารถช่วยใครได้บ้าง
เเละจะทำทันทีที่มีโอกาส
ตัวเรามักทำอะไรผิดพลาดโดยรู้เท่าไม่ถึงการณ์อยู่บ่อยครั้งมาก
เเต่จะได้รับการอภัยเสมอๆ คงเป็นเพราะคิดถึงประโยชน์ท่านนี่เเหละ
อ้อ ตอนนี้พระอาจารย์องค์นั้นได้ปฏิบัติหน้าที่ตำเเหน่งรองเจ้าอาวาสอยู่ค่ะ
ท่านยุ่งมาก เลยไม่รู้ว่า ท่านจะมีเวลาดูเเลต้นไม้อยู่หรือเปล่า
โฆษณา