ศีลข้อที่ 1 เว้นจากการฆ่าสัตว์ตัดชีวิต
เป็นประตูแรกที่ใครก็ตามต้องข้าม หากอยาก “หลุดพ้นจากความกลัว”
เพราะคนที่ฆ่าคนอื่น...ในที่สุด ก็จะอยู่กับความกลัวว่า “กรรมจะฆ่าเขา” กลับบ้าง
เรื่องเล่า พรานป่าผู้กลายเป็นคนใบ้
มีชายคนหนึ่งชื่อว่า "โคธิกะ"
เขาเป็นพรานป่าอาศัยอยู่ริมหมู่บ้าน หาเลี้ยงชีพด้วยการฆ่าสัตว์ทุกวัน
เขายิงกวาง ฆ่าไก่ ล่าหมูป่า โดยไม่เคยรู้สึกผิดอะไรเลย
เขาพูดเสมอว่า “กูไม่ได้ฆ่าฟรี กูฆ่าเพราะต้องกิน”
วันหนึ่ง...พระภิกษุรูปหนึ่งเดินผ่านมา
พระรูปนั้นสอนธรรมว่า
“ผู้ใดละเว้นจากการฆ่า ย่อมมีชีวิตยืนยาว ปลอดภัย และสงบเย็น”
โคธิกะหัวเราะเยาะเสียงดัง
“ไอ้พระ! กูฆ่าสัตว์มาตลอด ชีวิตก็ยังดีอยู่ แล้วไง? กรรมอยู่ไหนล่ะ?”
พระภิกษุได้แต่ยิ้ม ไม่ตอบโต้ แล้วเดินจากไป
หลังจากนั้นไม่นาน...
โคธิกะเริ่มมีอาการประหลาด เจ็บคอเรื้อรัง พูดไม่ได้ เสียงหาย
ลิ้นบวมเหมือนจะระเบิด หายใจติดขัดราวกับสัตว์ถูกเชือด
หมอที่ไหนก็รักษาไม่หาย ต้องนอนทรมานอยู่นานก่อนสิ้นใจ
พระภิกษุรูปเดิมได้กล่าวไว้กับคนในหมู่บ้านว่า...
ผลของการผิดศีลข้อ 1
ผลในชาตินี้
เป็นคนขาดเมตตา หยาบกระด้าง ไม่เห็นค่าชีวิต
มักเจอภัยจากสัตว์ อุบัติเหตุ หรือเหตุร้ายแบบไม่คาดคิด
เจ็บป่วยจากระบบเลือด หัวใจ ปอด หรือเป็นมะเร็งระยะร้ายแรง
- ผลในชาติหน้าและอบายภูมิ
ลงนรกที่ชื่อว่า “สังฆาตนรก” ถูกฆ่าซ้ำแล้วซ้ำอีก
เกิดเป็นสัตว์ที่ไม่มีสิทธิปกป้องตัวเอง เช่น หมู เป็ด ไก่ ปลา
หากเกิดเป็นคน จะอายุสั้น ถูกทำร้าย โรคร้าย พูดไม่ได้ หรือพิการแต่กำเนิด
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
