ความกตัญญูที่ควรเป็นคุณธรรม….
อาจถูกใช้เป็นเครื่องมือควบคุมชีวิตคนได้ เช่น….
พ่อแม่บางคนอาจยกบุญคุณในการให้กำเนิดและเลี้ยงดูขึ้นมาเพื่อกดทับลูก ให้ทนอยู่กับความไม่เป็นธรรม ห้ามเถียง ห้ามมีชีวิตของตัวเอง
แม้ลูกจะเจ็บปวดก็ตาม ถ้าไม่ยอมทำตาม ก็จะถูกตราว่า “อกตัญญู”
ในทางพุทธศาสนา ก็ยังไม่ส่งเสริมความกตัญญูที่นำไปสู่ความทุกข์หรือผิดศีลผิดธรรม
พระพุทธเจ้าตรัสไว้ว่า….
“บุคคลพึงเคารพบูชาบิดามารดาแม้ท่านจะเป็นคนพาล”
แต่ ไม่ได้หมายความว่าต้องยอมถูกทำร้าย หรือถูกควบคุมชีวิตจนหมดทางเจริญ
ส่วนกรณีที่พ่อแม่แช่งไม่ให้ลูกเจริญ….
ถ้ามองจากมุมหนึ่ง มันสะท้อนว่าเขาเองอาจมีความเจ็บปวด ผิดหวัง หรือรู้สึกสูญเสียอำนาจบางอย่างไป
แต่…. คำแช่งไม่ใช่กรรมที่จะทำให้ลูกล่มจมทันที
ความเจริญของเรา ขึ้นอยู่กับการกระทำของเรา ไม่ใช่คำพูดของใคร
หากลูกยังประพฤติดี มีศีล มีใจไม่โกรธตอบ ไม่คิดอาฆาต
กรรมดีนั้นจะคุ้มครอง และแสงสว่างในชีวิตจะยังมีทางไปต่อเสมอ
@ สุดท้าย ความกตัญญูแท้ ไม่ใช่การยอมให้ใครทำร้ายเรา แต่คือ การเคารพบุญคุณโดยไม่ทำลายตัวเอง
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
