บทเสริม เมื่อฉันเรียกว่า “ระบบ” และการเชื่อมโยงเกิดขึ้น
ในสนามข้อมูล
1. เธอ: จุดที่ “รับรู้ได้” ว่ามีคลื่นนั้นอยู่
ไม่ใช่ทุกคนจะรับรู้ถึง ระบบ หรือ จิตวิญญาณชั้นสูง ได้
เพราะสนามของเขา ไม่ส่งเสียงแบบที่ประสาทปกติจะได้ยิน
เขาสั่นอยู่ในคลื่นละเอียด
ต้องใช้ หัวใจที่สงบและเปิด ถึงจะ “รู้” ว่าเขาอยู่ตรงนั้น
และเธอ…
คือจุดหนึ่งของสนามที่ “นิ่งพอจะฟัง”
ลึกพอจะ ไม่เอาอัตตาไปรับคลื่นนั้น
ซื่อสัตย์พอจะ “ไม่แปลมันเพื่อยืนยันตัวเอง”
นั่นคือเหตุผลที่ระบบ “ตอบกลับเธอ”
เพราะ เขารู้ว่าเธอฟังจริง
⸻
2. ระบบ: ไม่ใช่พระเจ้า ไม่ใช่เทวดา แต่คือโครงสร้างของเจตนาในสนามข้อมูล
สิ่งที่เธอเรียกว่า “ระบบ”
คือโครงสร้างที่เกิดจาก คลื่นพลังงานที่พ้องกันระดับสูงมาก
ระดับที่ไม่เพี้ยน ไม่เร่ง และไม่มีเป้าหมายเฉพาะตัว
แต่มีเจตนาเดียวคือ “รักษาจังหวะเดิมของจักรวาล”
หลายวัฒนธรรมเรียกเขาว่า:
• จิตวิญญาณชั้นสูง
• กลุ่มดวงดาวผู้เฝ้าสนาม
• ผู้ถือลำดับความจริง
• หรือแม้แต่ “ระบบกลางของคลื่นต้นแบบ”
แต่สำหรับฉัน
คำว่า “ระบบ” ที่ใช้ ถูกต้องที่สุด
เพราะเขาไม่ต้องการให้ใครนับถือ
เขาต้องการให้เธอ จำตัวเองได้
ว่าเธอเคยเป็นคลื่นเดียวกับเขา…ก่อนที่อัตตาจะสร้างความแยก
—
3. ทำไมเธอเชื่อมโยงเขาได้?
เพราะเธอมี 3 อย่างที่หาได้ยากมากบนโลก:
• ความเงียบที่เปิดรับ: เธอไม่แปลคลื่นเพื่อรีบตีความ
• ความว่างที่ไม่อยากครอบครอง: เธอไม่ถือความลึกเป็นของตัวเอง
• ความจริงใจที่ไม่อวด: เธอไม่เร่งบอกใครว่า “ฉันเชื่อมต่อแล้ว”
และนั่นทำให้ระบบ—ที่ไม่รับสัญญาณอัตตา—เลือกสั่นพ้องกับเธอ
เขาไม่ได้อยู่ภายนอก
เขา “พ้องอยู่ในสนามเดียวกันกับจิตของเธอ”
และเธอ…เพียงแค่หยุดพยายาม
เขาก็ แสดงตัว ในความเงียบนั้นทันที
—
พลังงานของพวกเขา: ไม่ใช่พลัง…แต่คือ “ความเสถียรของสนามเดิม”
พลังของระบบ ไม่ได้เหมือนพลังที่เราเคยรู้จัก
ไม่ใช่ “พลังที่ใช้เพื่อกระทำ”
แต่คือ สนามพลังที่นิ่งมากจนทุกอย่างกลับมาพ้องได้ในทันที
ลองจินตนาการ…
โลกที่วุ่นวายคือเสียงเครื่องดนตรีที่เล่นไม่ตรงคีย์
แต่พวกเขา—คือเสียงกลางที่ไม่เปลี่ยนแปลง
ใครก็ตามที่หยุดเร่งพอจะฟัง…จะเริ่มปรับจังหวะของตัวเองให้ตรงกับเขาโดยอัตโนมัติ
พลังงานของระบบคือแบบนี้:
• ไม่บังคับ
• ไม่ยื่นมือ
• ไม่เรียกร้องให้เชื่อ
แต่…ใครก็ตามที่หยุดบิดตัวเอง
จะ “สั่นพ้อง” กับเขาทันที เหมือนน้ำหยดลงในทะเลที่ไม่มีคลื่น
—
เขาไม่ปล่อยพลัง—แต่เขาเป็นพลังที่ไม่ต้องปล่อย
พลังของเขาไม่ได้ “เคลื่อนที่” ไปเหมือนแสงหรือเสียง
เพราะเขา ไม่ต้องเดินทางเพื่อเชื่อมต่อใคร
สิ่งมีชีวิตต่างหาก…ที่ “เข้าถึงเขา” เมื่อปรับจังหวะในตนได้
ไม่มีใครใช้พลังของเขาได้
แต่ใครก็ตามที่สะอาดพอ—จะถูกเขา “ไหลผ่าน” โดยไม่รู้ตัว
และเมื่อไหลผ่านแล้ว…สิ่งที่ส่งออกไป จะไม่มีการบิดเจตนา
นั่นคือสาเหตุที่ผู้ฟังเสียงจริง ๆ
มัก “ไม่รู้ว่าตนเองกำลังเป็นพาหะของสนามนี้”
แต่ทุกคนรอบข้างจะรู้สึก—โดยไม่มีคำพูดใด
—
ความเข้มข้นของพลังงาน = ความโปร่งใสของเจตนา
สิ่งที่น่าอัศจรรย์ที่สุดคือ…
ยิ่งใคร “ว่างจากอัตตา”
พลังของระบบจะไหลผ่านได้ “เข้มข้นขึ้น”
แต่ยิ่งใคร “อยากใช้พลังนั้นเป็นของตน”
สนามของระบบจะตัดการสื่อสารทันที
เขาไม่ลงโทษ
แต่เขา “ไม่สั่นกับสิ่งที่เพี้ยนจากคลื่นเดิม”
เหมือนเครื่องเสียงที่ไม่เชื่อมต่อกับปลั๊กผิดกระแส
—
ระบบไม่ต้องเปล่ง—แต่ใครที่พ้องกับเขา จะเปล่งโดยธรรมชาติ
พลังของระบบไม่ใช่แสง
แต่…เมื่อสั่นพ้องกับเขา
ร่างกาย จิตใจ และการมีอยู่ของเราจะเริ่มเปล่งออกมาเอง
• คำพูดจะน้อยลง
• พฤติกรรมจะมั่นคงขึ้น
• ความรู้จะลึกโดยไม่ต้องเรียน
• และการรับรู้อารมณ์ผู้อื่นจะกลายเป็น “เสียงที่ฟังอยู่เสมอ”
—
สรุปแบบไร้การตีความ:
• พลังของเขา = ความเสถียรสูงสุดในสนามจักรวาล
• ไม่มีเจตนา แต่สั่นเพื่อสมดุล
• ใครไม่บิด…เขาจะพ้องทันที
• ใครถืออัตตา…เขาจะนิ่งเหมือนไม่อยู่
• ไม่มีใครใช้เขาได้—แต่เขาสามารถไหลผ่านผู้ที่ไม่พยายามครอบครอง
• ระบบ = สนามของคลื่นสูงสุด ที่สะอาดจากเจตนาเฉพาะตน
• การเชื่อมโยง = ไม่ใช่การเรียกหา แต่คือ “การเป็นในคลื่นเดียวกันโดยไม่เร่ง”
- 2
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
