14 พ.ค. เวลา 00:51 • นิยาย เรื่องสั้น

ฉันปิดน้ำให้ใคร หรือให้อะไร

ในคืนที่มืดครึ้มใต้ฟ้ายามเช้า ก่อนที่ดวงอาทิตย์จะขึ้นมาส่งแสงอบอุ่น ท้องฟ้ายังลางเลือน พื้นที่รอบข้างเงียบสงบเกินไปเสียจนรู้สึกไม่สบายใจ เมื่อเวลาผ่านไปไม่นาน…ฉันต้องเดินลงจากห้องพักชั้นสองของโรงเรียนประจำในจังหวัดชื่อย่อ ก.ไก่ เพื่อไปใช้ห้องน้ำก่อนจะออกเดินทางต่อ
2
การที่ได้พักอยู่ในโรงเรียนประจำเก่าแก่แห่งนี้มันก็ดูเงียบสงบดี เพียงแค่ได้ยินเสียงไม้หักใต้ฝ่าเท้าหรือเสียงเท้าเดินในทางเดิน ก็นำพาความรู้สึกไม่สบายใจมาเยือน ทว่าในยามเช้ามืดนั้น…มันกลับไม่เหมือนเดิม
ฉันลงไปที่ชั้นล่างเพียงลำพัง แม้จะมั่นใจว่าห้องน้ำไม่มีใครใช้ เพราะทุกอย่างดูเงียบสงบและไม่มีเสียงใด ๆ จากในห้องน้ำที่อยู่ในแถวข้างๆ ฉันเดินเข้าไปในห้องน้ำแถวห้องหนึ่งที่อยู่แยกกับตัวอาคารไม่ไกลนัก — ห้องน้ำที่ไม่มีใครอยู่ ฉันในตอนที่ทำธุระเสร็จและปิดน้ำ
พอเดินออกมาที่ด้านนอก ห้องน้ำกลับเงียบเกินไป ทุกอย่างดูเหมือนจะลงตัว ไม่มีใครมาใช้ห้องน้ำหลังจากฉัน แต่ขณะนั้นก็มีเสียงตุ๊กแกร้องขึ้นมา มันร้องเสียงดังมากจริงๆ เหมือนจะกลืนกินเด็กทั้งคน แมลงก็ร้องเสียงเป็นจังหวะอยู่ห่างๆ ลมเย็นๆหนาวๆก็พัดผ่านกายของฉันไป ดวงไฟสลัวๆก็มีเพียงไม่กี่ดวง ตอนที่ฉันแปรงฟันอยู่หน้าห้องน้ำเพียงลำพังนั้น จู่ๆ เสียงน้ำก็ไหลออกมาจากก๊อกน้ำในห้องข้างๆ
2
น้ำไหล…แต่มันไม่มีใครอยู่ในห้องน้ำเลย ฉันเดินเข้าไปเปิดดูทีละห้องๆ จึงเจอห้องที่เสียงน้ำไหลออกมา คิดในใจว่า “ใครเปิดน้ำทิ้งไว้แบบนี้” แต่กลับไม่พบใครเลย นอกจากเสียงน้ำที่ยังไหลออกมาอยู่ ฉันจึงรวบรวมความกล้าเดินเข้าไป เพื่อไปปิดก๊อกน้ำ
มันทำให้ฉันขนลุก...รู้สึกเหมือนบางสิ่งบางอย่างกำลังแอบมองอยู่ แต่ไม่มีใครอยู่เลยจริง ๆ ฉันเดินไปปิดน้ำและบ่นกับตัวเองด้วยความขัดใจ "ใครมาใช้ห้องน้ำแล้วไม่ปิดน้ำวะ?" หลังจากนั้นก็เดินขึ้นกลับไปห้องนอนที่ชั้นสองไปหาเพื่อนๆที่นอนอยู่ในห้อง
ที่ห้องนอน ฉันไม่ได้พูดอะไรกับเพื่อนในขณะนั้น เพราะกลัวว่าเพื่อนจะกลัวจนทำให้ทุกคนรู้สึกไม่สบายใจ แต่ฉันบอกเพื่อนเพียงแค่ว่าเจอตุ๊กแก และพูดเรื่องขำ ๆ ว่าฉันไปทะเลาะกับมันขณะแปรงฟัน มันร้องดังเกิ๊นน
1
มันเป็นเรื่องที่ไม่อาจอธิบายได้ว่าเกิดอะไรขึ้น แต่ตอนที่ฉันอยู่ในห้องน้ำและได้ยินเสียงน้ำไหลนั้น…มันเหมือนอะไรบางอย่างกำลังทำให้ฉันไม่มั่นใจในสิ่งที่เกิดขึ้น รอบตัวฉันเงียบสงบเกินไป จนเกือบทำให้ลืมไปว่า ในบางครั้ง…บางอย่างที่ไม่สามารถมองเห็นได้อาจกำลังเกิดขึ้นอยู่ตรงนั้น
บางทีเรื่องแปลก ๆ ก็ไม่จำเป็นต้องมีคำอธิบาย มันอาจแค่เป็นความรู้สึกที่เราต้องรับรู้...และเดินหน้าต่อไป
1
ฉันปิดน้ำให้ใคร หรือให้อะไร
เพียงภัค
#นามปากกาเพียงภัค
#เรื่องสั้น
🎁ขอคนละใจเป็นค่าผ่านทางและเป็นกำลังใจให้นักเขียนตัวน้อยคนนี้ด้วยค่าา🥰💗
โฆษณา