คุณค่าของชีวิตไม่ได้อยู่ที่ความยาวสั้น
ทุกชีวิตในโลกเกิดมาพร้อมของขวัญชิ้นหนึ่ง นั่นคือเวลาท่อนหนึ่งให้ใช้ บางคนอาจได้รับของขวัญนี้ยาวเพียงยี่สิบปี บางคนห้าสิบปี บางคนอาจได้รับของขวัญเวลายาวถึงหนึ่งร้อยปี
แต่ระยะเวลายาวสั้นบนโลกเป็นคนละเรื่องกับสิ่งที่กระทำ ยิ่งเป็นคนละเรื่องกับความสุข
ชีวิตของบางคนยาวร่วมร้อยปี แต่ไม่มีความสุขทั้งชาติ
บางคนอาศัยอยู่ในโลกในระยะเวลาเพียงสั้น ๆ แต่มีความสุขทุกนาทีที่ผ่านไป
บางคนตื่นขึ้นมา ใช้เวลาหนึ่งชั่วโมงในการเกลือกกลิ้งบนเตียง และอีกหนึ่งชั่วโมงในการแต่งตัว บางคนใช้เวลาทำทุกอย่างรวมกันห้านาที
แต่การใช้เวลาเร็วหรือช้าเป็นคนละเรื่องกับคุณค่าหรือความสุข
คุณค่าของเวลาอยู่ที่การใช้มัน บางคนละลายเวลาไปกับการนินทา การทะเลาะกัน
แต่หลายคนอาจลืมไปว่า เวลาเป็นทรัพยากรเดียวที่มีจำกัดและรีไซเคิลไม่ได้
เวลาก็เหมือนเงินทองที่เรามี จะใช้ซื้อของดี หรือไม่ดี ก็ใช้ได้ครั้งเดียว
เมื่อเด็ก ๆ เคยรู้สึกว่า อายุสามสิบช่างอยู่ไกลเกินตัวเหลือเกิน
แต่เราหลายคนก็ผ่านวัยสามสิบมาแล้วจนได้
เช่นเดียวกับวัยสี่สิบ ห้าสิบ...
เช่นเดียวกับเวลาสี่พันหกร้อยล้านปีบนโลก
ช่างเป็นเวลาที่ยาวนานอะไรเช่นนั้น แต่มันก็ผ่านมาแล้ว
เรารู้ว่าเวลาผ่านไปเร็วก็เมื่อเราไปในงานเลี้ยงรุ่น พบเห็นเพื่อนเก่าที่วัยสูงขึ้น สังขารเริ่มโรยรา และเส้นผมขาวมากขึ้น
คุณค่าของเวลายังขึ้นกับทัศนคติในการใช้ชีวิต
ในนวนิยายเรื่อง ดาวตก ผีเสื้อ กระบี่ ของนักเขียนจีนกำลังภายใน โก้วเล้ง เปรียบเทียบคุณค่าของชีวิตกับดาว
จะใช้ชีวิตเช่นดาวตกที่สว่างไสว แต่สั้นชั่ววูบ หรือจะใช้ชีวิตแบบดาวบนฟ้า ส่องแสงริบหรี่ และยาวนาน ก็ขึ้นกับเรา
โก้วเล้งเองก็ชอบเปรียบเทียบชีวิตของเขาเหมือนเทียนไขที่จุดปลายทั้งสองข้างพร้อมกัน สว่างกว่าเดิมสองเท่า และสิ้นสุดลงเร็วกว่าเดิมสองเท่า
แต่ความจริงชีวิตไม่สามารถเปรียบเทียบได้กับดาว เพราะเรายังมีทางเลือกที่สาม คือยาวอย่างมีสีสัน
เพราะคุณค่าของชีวิตไม่ได้อยู่ที่ความยาวสั้น
แต่อาจอยู่ที่การรู้จักปรับเกียร์เวลาช้าเร็วให้เหมาะสมกับชีวิตต่างหาก
จาก เบื้องบนยังมีแสงดาว / วินทร์ เลียววาริณ
หนังสือเสริมกำลังใจ 165 บาท 44 บทความ เรื่องละ 3.75 บาท
หนังสือหมดเมื่อไร จะไม่ตีพิมพ์ใหม่แล้ว
- 5
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
