ชีวิตที่เป็นของเรา
ชีวิตของคนเรา ถ้าเราควรหาทางกำหนดเส้นทางชีวิตของตนเอง หลายครั้งตอนเด็ก บางคนพ่อแม่ ก็ตามใจให้เล่นได้ตามสบาย บางคนก็ต้องช่วยงานพ่อแม่แต่เด็ก เด็กบางคนต้องดิ้นรนหาเลี้ยงตนเอง สภาพสังคมของแต่ละคนไม่เหมือนกัน
บางคนตอนเด็ก อาจอยู่นอกเมือง ที่บ้านทำเกษตรกรรม เพื่อเลี้ยงปากท้อง บางคนที่บ้านทำนา เวลาว่างจากการทำนา ก็ไปจับปลา หาผัก ไปทำกินกับน้ำพริก แต่อาจขาดแคลน อุปกรณ์ไฟฟ้า ไม่ว่าจะโทรทัศน์ พัดลม โทรศัพท์มือถือ แต่ก็อยู่กันได้
แต่อย่าคิดว่าคนที่ทำเกษตรกรรมที่บ้านจะยากจนนะครับ หลายบ้าน มึความสุขที่อยู่พร้อมหน้า ได้คุยกันในครอบครัว มีเงินเหลือเก็บ ไม่ต้องกังวล สุขภาพจิตดี แต่เพราะต้องการให้ลูกสบาย ทำงานไม่ลำบาก จึงส่งลูกหลานเข้าไปสู่เมืองใหญ่
เมื่อต้องเดินทางเข้าสู่เมืองใหญ่ มีทั้งมาศึกษา มาทำงาน หรือมาทั้งศึกษาและมาทำงาน บางคนก็ประสบความสำเร็จ ที่ใครก็เรียกว่ามี เงิน มากมาย ไว้ใช้จ่าย จะเหลือเฟือ บางคนแถบจะไม่พอ ชักหน้าไม่ถึงหลัง
คนส่วนใหญ่จะแค่มีฐานะปานกลาง ค่อนข้างพร้อมที่จน ถ้าไม่ทำงาน มันถึงเรื่องน่าเศร้าที่เราจะหยุดทำงานไม่ได้เลย สิ่งที่ทำให้เราจน ก็เราไม่มีเงินเพียงพอต่อค่าใช้จ่าย มีน้อยคนที่หยุดทำงนก็มีเงินเหลือกินเหลือใช้ กกับการใช้ชีวิตในเมือง
เราอาจจะต้องคิดกลับว่าเราจะทำงานให้เราอยู่ได้ พอเพียง เมื่อเราต้องหยุดทำงาน เมื่อเราทำงาน อย่าคิดถึง
เมื่อเกษียณอายุแล้ว เราจะอยู่ได้อย่างไรไว้เลยด้วยครับ
ANT
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
