“ความกลัว : เงาในใจ ที่จางได้ด้วยแสงแห่งปัญญา”
“ความกลัว : เงาในใจ ที่จางได้ด้วยแสงแห่งปัญญา”
พระพุทธเจ้าตรัสไว้ว่า
“ผู้กลัวตาย ย่อมไม่มีอิสรภาพในชีวิต
ผู้เข้าใจตาย ย่อมใช้ชีวิตอย่างมีอิสรภาพ”
(ขุททกนิกาย, อุทาน)
เรากลัวอะไรในชีวิต?
กลัวล้มเหลว
กลัวเสียหน้า
กลัวไม่มีใครรัก
กลัวตาย
กลัวสูญเสียคนที่รัก
แต่ถ้าเรามองลึกลงไปจริง ๆ
เราจะพบว่า…
ความกลัวทั้งปวง ล้วนเกิดจาก “การยึดมั่นถือมั่น”
เรากลัวเพราะเรายึดว่า
• มันต้องเป็นแบบนี้
• เราต้องได้สิ่งนี้
• เขาต้องอยู่กับเรา
• เราต้องไม่จากกัน
พระพุทธเจ้าไม่เคยสอนให้หลีกเลี่ยงความกลัว
แต่สอนให้ “เข้าไปดูมันด้วยสติ”
ความกลัวไม่ใช่ศัตรู
มันคือสัญญาณ
ที่กำลังบอกว่า “ใจเรากำลังยึดสิ่งใดอยู่”
รู้จุดยึดได้เมื่อไร…
เราจะรู้ทางปล่อยทันที
ฝึกดูความกลัวแบบนักภาวนา:
1. เมื่อกลัวเกิดขึ้น…อย่าผลักไสมันทันที
2. หยุดและหายใจลึก ๆ
3. ถามใจว่า… “กลัวอะไร?”
4. แล้วตามต่อว่า… “เพราะเรายึดอะไรไว้?”
เพียงเท่านี้…ความกลัวจะเริ่ม “โปร่ง”
แม้มันยังอยู่…แต่มันจะไม่บีบรัดใจเราเหมือนเดิม
ความกลัวก็เหมือนเมฆดำ
มันน่ากลัวเพราะเรามองมันจากข้างล่าง
แต่หากเราอยู่เหนือเมฆนั้นได้…
เราจะเห็นเพียงไอหมอกที่ผ่านไป
และท้องฟ้าเบื้องบน…ยังคงโปร่งใสเสมอ
ผู้ที่กลัวน้อยลง ไม่ใช่เพราะชีวิตง่ายขึ้น
แต่เพราะเข้าใจว่า ไม่มีอะไรอยู่กับเราได้จริง
เมื่อรู้เช่นนี้…
แม้ชีวิตมีเงา แต่ใจก็มีแสง
— นักสื่อธรรม
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
