14 พ.ค. เวลา 09:08 • ความคิดเห็น

นาฬิกาชีวิตของฉัน

เมื่อคืนฉันเริ่มทำขนมตั้งแต่ห้าทุ่มครึ่งมีสามอย่าง คือ ขนมกล้วย, กล้วยต้ม และฟักทองนึ่ง ฉันต้องออกไปส่งที่ร้านเจ๊จันก่อนตีสามครึ่ง เพราะลูกค้าที่สั่งออเดอร์ไว้จะมารับตอนตีสามสี่สิบนาที
ฉันวางแผนทำขนม และทำไปตามลำดับจนแพคเสร็จเรียบร้อยตอนตีสองครึ่ง เร็วกว่าที่คาดการณ์ไว้ครึ่งชั่วโมง เก็บล้างบางส่วนและฝนเริ่มลงเม็ดเปาะแปะ
พอตีสามฉันก็ตัดสินใจว่าออกไปส่งขนมเลยดีกว่า เพราะฝนเริ่มลงเม็ดหนาขึ้นแล้ว รีบส่งจะได้รีบกลับมานอน มอไซค์วินยังไม่มีฉันเลยเดินออกไปเอง เพราะบ้านฉันกับบ้านเจ๊จันอยู่ห่างกันแค่ 1 กิโลเมตร และฉันก็เดินออกไปเกือบทุกวัน
แค่ยังไม่เคยเดินตอนตีสาม !!!
ไม่เป็นไร…วันนี้ได้เดินแล้ว 😆
พอเดินออกมาจากซอยก็เห็นว่าไฟทางในหมู่บ้านสว่างมากกก มีไฟทั้งสองข้างทาง ฉันจำได้ว่าหลายปีก่อนตอนตื่นมาช่วยเจ๊จันขายข้าวตีห้าไฟทางไม่สว่างขนาดนี้ แต่เห็นแล้วก็อุ่นใจดี บ้านที่อยู่ริมถนนส่วนใหญ่ก็เปิดไฟหน้าบ้านเอาไว้ทำให้สว่างขึ้นไปอีก ตอนแรกที่รู้ว่าต้องออกมาส่งขนมตอนตีสามยังกังวลนิด ๆ ว่ามันมืด ฉันกลัวคนมากกว่ากลัวผี
ส่งขนมเสร็จฉันก็เล่นกับแมวเด็กที่บ้านเจ๊จันพักนึง แล้วก็เดินกลับบ้าน…เก็บล้าง…อาบน้ำ…รดน้ำต้นไม้ในบ้าน และเข้านอนตอนตีสี่ครึ่ง
นาฬิกาชีวิตของฉันถึงเวลาเปลี่ยนแปลงอีกแล้ว อะไรที่ไม่เคยทำก็ได้ทำ ผลักดันตัวเองไปทีละก้าว ลุกขึ้นมาทำสิ่งที่พอทำได้ให้ตัวเองได้มีอะไรทำทุกวัน ไม่ต้องพึ่งพาใครมาก ก็รู้สึกมีพลังชีวิตขึ้นมาเหมือนกันนะ
ดีขึ้นวันละนิดทุก ๆ วัน ✌️
โฆษณา