ประตูน้ำ ห้วยขวาง สำเพ็ง ย่านการค้าไทย ที่คนจีน กำลังเข้ามาแย่งพื้นที่
- ปัจจุบัน มีคนไทยเชื้อสายจีนมากกว่า 9 ล้านคน ซึ่งคิดเป็นสัดส่วน 1 ใน 7 ของประชากรทั้งประเทศ
โดยคนจีน ที่อพยพเข้ามาอยู่ในประเทศไทย ตั้งแต่รุ่นอากง อาม่า ต่างก็เข้ามาหลอมรวมกับสังคมไทย กลายเป็นคนไทย และทำมาค้าขายเพื่อสร้างฐานะ
ซึ่งก็มีคนจีนที่อพยพเข้ามาจำนวนไม่น้อย ที่สามารถปลุกปั้นธุรกิจในประเทศไทยให้เติบโต และขับเคลื่อนเศรษฐกิจภายในประเทศ
อย่างไรก็ตาม ลักษณะการเข้ามาค้าขายของคนจีนในปัจจุบัน ค่อนข้างแตกต่างจากชาวจีนที่อพยพเข้ามาในสมัยก่อน
ซึ่งคนจีนยุคใหม่เหล่านี้ มักเข้ามาลงทุนในพื้นที่เศรษฐกิจสำคัญ จนส่งผลกระทบกับคนไทย ที่ทำมาค้าขายในย่านนั้น ๆ
ตัวอย่าง ย่านที่ได้รับผลกระทบ เช่น
- ประตูน้ำ
- ห้วยขวาง
- สำเพ็ง
แล้วคนจีนยุคใหม่ เข้ามาครอบครองพื้นที่ค้าขายสำคัญในย่านเหล่านี้ได้อย่างไร ?
ลงทุนแมนจะเล่าให้ฟัง
เริ่มกันที่ย่านประตูน้ำ
ย่านประตูน้ำ เรารู้จักกันดีในฐานะศูนย์กลางค้าปลีกและค้าส่งเสื้อผ้า ที่สำคัญของกรุงเทพมหานคร
ปัจจุบันย่านประตูน้ำ กำลังเผชิญกับการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ จากการเข้ามาของนักธุรกิจชาวจีน ยกตัวอย่างเช่น
- กลุ่มบริษัทยักษ์ใหญ่ในมณฑลเจ้อเจียง ที่นำเสื้อผ้าเด็กเข้ามาขายเองถึงที่ ในตึกใบหยก 1
- กลุ่มบริษัทผู้ผลิตเสื้อผ้ารายใหญ่ของประเทศจีนหลายแห่ง
ก็เลือกนำเสื้อผ้าที่สั่งผลิตจากโรงงานโดยตรง มาขายในห้างสรรพสินค้าย่านประตูน้ำ ในราคาที่ถูกกว่าร้านค้าที่มีอยู่เดิม
ต่อมาคือ ย่านห้วยขวาง
ที่ในอดีตเป็นแหล่งของกิน และแหล่งช็อปปิงยอดนิยมของนักท่องเที่ยวชาวจีน
ซึ่งในเวลาต่อมา ในพื้นที่ย่านห้วยขวางก็มีคนจีนรุ่นใหม่ เข้ามาอาศัยอยู่มากขึ้นตั้งแต่ปี 2556
โดยคนจีนที่เข้ามาอยู่อาศัยในย่านนี้ ส่วนใหญ่เป็นกลุ่มนักธุรกิจชาวจีนรุ่นใหม่ ที่เข้ามาหาโอกาสทำมาค้าขายในประเทศไทย
ทำให้ย่านห้วยขวาง ได้รับการขนานนามว่าเป็นย่าน “ไชน่าทาวน์ 2” ต่อจากย่านถนนเยาวราช
ซึ่งต้องบอกว่าคนจีนที่เข้ามาอยู่อาศัยในไชน่าทาวน์ 2 หรือย่านห้วยขวางนั้น แตกต่างจากคนจีนรุ่นแรก ที่เข้ามาตั้งถิ่นฐานในเยาวราช
คนจีนกลุ่มนี้บางส่วน จะเน้นเข้ามาตั้งถิ่นฐานอยู่ในประเทศไทยเป็นการชั่วคราว
เพื่อเข้ามาทำธุรกิจในประเทศไทย เช่น เปิดร้านอาหาร ร้านขายของ ที่เน้นลูกค้าชาวจีน
ทีนี้ พอคนจีนหลายคนเลือกที่จะมาเปิดธุรกิจในย่านนั้น ๆ ก็มีส่วนทำให้จำนวนประชากรชาวจีนในย่านนั้น สูงขึ้นตามไปด้วย จนกลายเป็นกลุ่มลูกค้าของกันและกันไปในตัว
และหนึ่งในท่าที่เห็นกันเยอะ คือการตั้งบริษัทในประเทศไทย และให้นอมินีคนไทยเป็นผู้ถือหุ้นใหญ่
เช่น ถือหุ้นสัดส่วนเกิน 51% เพื่อให้มีสถานะว่า เป็นร้าน เป็นกิจการ ที่มีเจ้าของหลักเป็นคนไทย
แล้วหลังจากนั้น ก็จะนำบริษัทดังกล่าวมาเปิดเป็นธุรกิจต่าง ๆ
เช่น ร้านค้าซูเปอร์มาร์เก็ต, ร้านหม่าล่า, ร้านหม้อไฟ, โรงเรียนสอนภาษาไทย, ร้านนวด
ซึ่งก็ตอบโจทย์ทั้งคนที่อยู่อาศัยในย่านนั้น และคนไทยเอง ที่ชื่นชอบในวัฒนธรรมต่าง ๆ จากจีน
โดยร้านเหล่านี้ ก็จะเน้นติดป้ายภาษาจีนเป็นภาษาหลัก เพื่อรองรับกลุ่มลูกค้านักท่องเที่ยวชาวจีน รวมถึงคนจีนที่เข้ามาอยู่อาศัยในย่านนั้น
อีกย่านที่สำคัญคือ สำเพ็ง
เดิมที ย่านสำเพ็ง เคยเป็นย่านค้าส่งเสื้อผ้าและสินค้าเบ็ดเตล็ด ของพ่อค้าแม่ค้าคนไทย
แต่เดิม กลุ่มพ่อค้าแม่ค้า จะนิยมสั่งผลิตสินค้าจากโรงงานในประเทศไทย หรือบางรายอาจถึงขั้นบินไปเจรจาธุรกิจถึงประเทศจีน
แต่ในปัจจุบัน เริ่มมีกลุ่มพ่อค้าแม่ค้าคนจีนหน้าใหม่ เข้ามาครองพื้นที่สำคัญ เพื่อทำมาค้าขายในย่านสำเพ็งมากขึ้น
โดยพวกเขาสามารถเจรจากับโรงงานผู้ผลิตในประเทศจีนได้โดยตรง เพื่อนำสินค้าเข้ามาขายถึงมือคนไทย ในราคาขายส่ง
ถ้าให้วิเคราะห์ว่า ทำไมคนไทยที่เคยค้าขายอยู่ในทำเลทองหลายแห่ง ถึงถูกคนจีนแย่งพื้นที่การค้าไป
ต้องบอกว่า กลุ่มคนจีนรุ่นใหม่ที่เข้ามาค้าขายในประเทศไทย ส่วนใหญ่ก็มีคอนเน็กชัน
หรือรู้จักกับเครือข่ายธุรกิจ ที่เป็นบริษัทหรือโรงงานผู้ผลิตในประเทศจีน
จึงสามารถดีลกับโรงงานผู้ผลิตในประเทศของตัวเอง และสามารถสั่งซื้อสินค้ามาได้ทีละจำนวนมาก ๆ จนเกิด Economies of Scale คือได้ต้นทุนต่อหน่วยที่ต่ำมาก ในการสั่งซื้อแต่ละล็อต
ทำให้กลุ่มคนจีนรุ่นใหม่ สามารถนำสินค้าราคาถูกกว่า จากโรงงานผู้ผลิตในประเทศจีน เช่น เสื้อผ้า เครื่องเขียน และของใช้ภายในบ้าน
เข้ามาตัดราคาขาย แข่งกับกลุ่มพ่อค้าแม่ค้าที่ขายของอยู่เดิม ในย่านสำเพ็ง ประตูน้ำ และห้วยขวาง จนร้านค้าเดิมแข่งขันได้ยาก
อีกจุดที่น่าสนใจคือ เรื่องของค่าเช่าในทำเลสำคัญ ที่มีกลุ่มคนจีนเข้ามาทำธุรกิจ มีการปรับตัวสูงขึ้นกว่าเดิมอย่างมีนัยสำคัญ
ตัวอย่างเช่น ข้อมูลจาก Manager Online พบว่า ค่าเช่าพื้นที่ชั้นล่าง ของอาคารพาณิชย์ริมถนนประชาราษฎร์บำเพ็ญ ที่มีขนาดหน้ากว้าง 4 เมตร บนที่ดินขนาดเพียง 12 ตารางวา
จากในช่วงก่อนเกิดโรคระบาดในปี 2563 ที่มีเรตราคาค่าเช่าอยู่ที่ประมาณ 15,000 บาทต่อเดือน
ก็ได้ปรับเพิ่มขึ้นเป็น 30,000-40,000 บาทต่อเดือน
นอกจากนี้ ยังพบว่าค่าเช่าอาคารพาณิชย์ ในโซนเยาวราช-สำเพ็ง ก็ปรับตัวสูงขึ้น
จากในช่วงก่อนเกิดโรคระบาด ค่าเช่าอยู่ที่ 70,000-100,000 บาทต่อเดือน
ตอนนี้ปรับขึ้นกลายเป็น 100,000-500,000 บาทต่อเดือน เลยทีเดียว
โดยราคาค่าเช่าที่ปรับตัวสูงขึ้น ก็กระทบกับผู้เช่าคนไทย ซึ่งเช่าพื้นที่ในย่านนั้น ที่ต้องมีต้นทุนค่าเช่าที่สูงขึ้น แต่รายได้อาจไม่ได้สูงขึ้นจนตามได้ทัน
ทำให้บางรายอาจต้องปิดกิจการ หรือต้องย้ายไปพื้นที่อื่นแทน
ในขณะที่นักธุรกิจชาวจีนรุ่นใหม่ ที่มีทุน มีสายป่านยาวกว่า และสามารถสู้ต้นทุนตรงนี้ได้ ก็ได้เข้ามาจับจองพื้นที่เหล่านั้นแทน..
การเข้ามาของนักธุรกิจชาวจีนรุ่นใหม่ กำลังเปลี่ยนแปลงโครงสร้างการค้าและสังคม ในหลายพื้นที่ โดยเฉพาะประตูน้ำ ห้วยขวาง และสำเพ็ง
ซึ่งฝ่ายที่ได้รับผลกระทบโดยตรง ส่วนหนึ่งก็คือ พ่อค้าแม่ค้าเดิม ที่อยู่ในย่านเหล่านั้น
รวมถึงผลกระทบทางอ้อม ที่กำลังขยายไปยังพื้นที่ และคนไทย ในย่านอื่น ๆ ด้วยเช่นกัน..
- 73
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
