Blockdit Logo (Mobile)
วินทร์ เลียววาริณ
ยืนยันแล้ว
•
19 พ.ค. เวลา 00:00 • หนังสือ

แม้ผมจะเขียนหนังสือนิยาย แต่ก็หนีไม่พ้นศาสตร์อย่างหนึ่งของการวาดภาพ

นั่นคือคอลลาจ
ปกติคอลลาจเป็นชื่อประเภทงานในวงการจิตรกรรม แต่ในวงการวรรณกรรมก็มี
มักปรากฏในงานเขียนเรื่องสั้นแนวทดลอง (experimental short story)
ก่อนอื่น อะไรคือแนวทดลอง (experimental)?
ก็คืองานที่ฉีกจากขนบเดิม ยกตัวอย่างงานที่ผมเคยทำ เช่น การแต่งเรื่องจากศัพท์ที่กำหนดไว้ (อย่างตัวอย่างที่ลงไป) เรื่องสั้นประกอบภาพ อย่างชุด a day เรื่องชุด อาเพศกำสรวล สิ่งมีชีวิตที่เรียกว่าคน ฯลฯ
บางเรื่องเป็นการเชื่อมคำต่างๆ เข้าด้วยกัน อย่างนี้ถือว่าเป็น “อย่างง่าย” อย่างยากคือคอลลาจเชื่อมเรื่องและข้อมูลที่ไม่เกี่ยวข้องกันเลย เช่น ผู้ชายคนที่ตามรักเธอทุกชาติ พิมพ์ครั้งที่ 85
สมัยเข้าสู่วงการวรรณกรรมใหม่ๆ เขียนไว้มากทีเดียว จนได้รับฉายาในวงการบู๊ลิ้มว่า เจ้าพ่อแนวทดลอง ภาษาจีนว่า ตังฮึงปุกป่าย เอ๊ย! ไม่ใช่
1
ที่เขายกให้เป็น ‘เจ้าพ่อ’ มิใช่เพราะเขียนดีกว่าคนอื่น แต่เพราะไม่มีใครเขียนต่างหาก! เวลานั้นหลายคนเห็นว่างานแบบนี้เป็นงานเล่นรูปแบบเกินไป บางคนก็รู้สึกว่ามันไม่ใช่วรรณกรรมบริสุทธิ์
แต่ผมเห็นต่างว่า งานศิลปะก็คืองานศิลปะ มันไม่มีวรรณกรรมบริสุทธิ์หรือไม่บริสุทธิ์ เพราะทุกอย่างเรากำหนดขึ้นมาเอง ผมเห็นว่าไม่ควรซีเรียสกับกฎกติกามากไป ศิลปะไม่เคยมีกฎ วรรณกรรมไม่จำเป็นต้องเป็นเรื่องน่าเบื่อหรืออ่านยาก เราสามารถสร้างอะไรสนุกๆ ได้ ครีเอทีฟสุดๆ ได้
2
ก็ใช้ปรัชญานี้มาตลอดชีวิตนักเขียน
หลังจากทำงานแนวทดลองอยู่หลายปี วันหนึ่งนักข่าววรรณกรรมคนหนึ่งถามผมว่า ยังเขียนเรื่องสั้นแนวทดลองหรือเปล่า ผมตอบว่า ก็ซาลง เพราะเบื่อๆ
ก็ไปพาดหัวว่า “วินทร์เบื่องานแนวทดลอง!”
ความจริงไม่ได้เบื่องานเขียนแนวทดลองหรอก ช่วงนั้นขบคิดวิธีที่จะไม่ตกในกับดักของงานเขียนแนวทดลอง
นอนใช้ตีนก่ายหน้าผากอยู่เจ็ดวันเจ็ดคืนบนยอดเขาซงซัว หรือฮั่วซัว หรือไท้ซัวก็จำไม่ได้ ในที่สุดก็บรรลุซาโตริ พบสัจธรรมว่า “อยากเขียนอะไรก็เขียนซีโว้ย!”
อย่าไปสนใจว่ามันเรียกว่าอะไร เป็นตระกูลไหน มีสูตรการเขียนอย่างไร ทิ้งมันไปให้หมด
หากเรื่องเรื่องหนึ่งเขียนด้วยแนวทดลองแล้วทรงพลังกว่า ก็เขียนด้วยแนวทดลอง ถ้าเขียนแบบธรรมดาแล้วแรงกว่า ก็เขียนแบบธรรมดา
จะเป็นดาบเหล็ก ดาบไม้ ดาบกระดาษ หรือไร้ดาบ ก็ไม่สำคัญ
ที่สำคัญคือกระบวนท่าหรือไร้กระบวนท่านั้นทรงพลังหรือไม่ และงดงามหรือไม่
นั่นจึงเป็นจุดลอกคราบของตัวเอง ไม่อยู่ในกฎเกณฑ์อีกต่อไป
จากอีบุ๊ค #ปล่อยให้ความเหงาพาไป
โฆษณา