นิทานธรรมะเรื่อง: น้ำหยดกับหินผา
กาลครั้งหนึ่งในหมู่บ้านกลางหุบเขา มีเด็กชายชื่อ “กล้า” เขาเป็นเด็กฉลาด แต่ใจร้อน เบื่อง่าย และมักท้อถอยเมื่อทำอะไรไม่สำเร็จในครั้งแรก
วันหนึ่ง กล้าได้รับมอบหมายให้แกะสลักหินก้อนใหญ่เป็นพระพุทธรูปในการเรียนศิลปะที่วัด แต่เพียงแค่วันแรก เขาก็ฟันสิ่วไปได้ไม่กี่ทีแล้วถอนหายใจ
“มันแข็งเกินไป ผมทำไม่ไหวหรอกครับหลวงพ่อ”
หลวงพ่อไม่ได้ตอบอะไร แต่ชี้ไปที่โขดหินริมลำธาร แล้วบอกให้กล้าไปดูใกล้ ๆ
กล้าเดินไป และเห็นรอยบุ๋มลึกเป็นทางยาวบนหินผานั้น
“ใครมาทุบหินตรงนี้เหรอครับ?” กล้าถาม
หลวงพ่อตอบเบา ๆ ว่า
“ไม่ใช่คนทุบหรอกลูก... แต่นั่นคือน้ำหยด ที่หยดลงที่เดิมทุกวัน ทุกปี จนหินยังยอมเปลี่ยนรูป”
กล้านิ่งไปชั่วครู่
“แล้วถ้าผมลองทำเหมือนน้ำหยด… ค่อย ๆ แกะทีละนิดทุกวัน... หินก้อนนี้ก็คงกลายเป็นพระพุทธรูปได้ในสักวันใช่ไหมครับ?”
หลวงพ่อยิ้ม
“ใช่แล้วลูก ธรรมะของน้ำหยดคือ ความเพียรที่ไม่หยุดยั้ง… ไม่มีอะไรชนะมันได้”
จากวันนั้น กล้ากลับมาแกะหินทีละนิดทุกวัน แม้จะช้า แต่ไม่เคยหยุด และในที่สุด หินแข็งก้อนนั้นก็กลายเป็นพระพุทธรูปที่งดงามที่สุดในวัด
คติธรรม:
“สายน้ำเอาชนะหินผาได้ ไม่ใช่ด้วยแรง แต่ด้วยความสม่ำเสมอ”
#นิทาน #ธรรมะ #คติธรรม
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
