สังคมงดงามเพราะความหลากหลายค่ะ
- ●ใจที่เปิดกว้าง..จึงเห็น
- ●ใจที่เปิดรับ..จึงสามารถรับ มิใช่การรับด้วยความจำยอมหรือยอมรับทั้งๆที่ใจปิด
- ●ใจที่เป็นกลางๆจะรู้ได้เองว่า สิ่งใดควรรับไว้ สิ่งใดควรปล่อยไป สิ่งใดควรวางเฉย
ยอมรับความจริง คือเห็นสิ่งต่างๆตามที่มัน "มีอยู่และเป็นไป" ให้ได้เสียก่อน มิใช่เห็นแต่ด้านมืดหรือด้านลบ
อีกทั้งความจริงของแต่ละคน ก็ไม่จำเป็นต้องเหมือนกันเป๊ะ "ไม่มีความจริงของใคร..จริงกว่าของใคร" วาทกรรมในเชิงด้อยค่าความจริง (ในทัศนะของผู้อื่น) สะท้อนถึงความคับแคบของเจ้าของวาทกรรมเอง
การเพ่งที่ด้านลบแล้วรีบร้อนประกาศตนว่ายอมรับความจริง ทั้งที่มันอาจเป็นเพียงด้านเดียวที่เห็น นั่นคงไม่อาจเรียกได้ว่าเป็นการยอมรับความจริง แต่เป็นการด่วนตัดสินเสียมากกว่า หรืออาจเป็นเพียงการยกตนเพื่อให้รู้สึกเหนือกว่า เป็นหนึ่งในกลไกการป้องกันตัว ปกป้องความรู้สึกของเขาเองเมื่อต้องเผชิญหน้ากับบางอย่างที่ตนไม่พึงประสงค์
ยอมรับความจริง จึงไม่ใช่การเพ่งจดจ่อแต่ด้านลบ หรือสิ่งที่ไม่พึงปรารถนา แล้วพูดพร่ำว่ายอมรับความจริง
แต่คือการรับรู้สิ่งต่างๆตามที่มันมีอยู่และเป็นไป แล้วจึงใช้วิจารณญาณอย่างเหมาะสมในการรับมือกับสิ่งเหล่านั้น โดยไม่จำเป็นต้องกดดันตัวเองให้ยอมรับ เพียงแต่ระลึกรู้อยู่เสมอว่า เรามีสิทธิ์อย่างเต็มเปี่ยมในการตอบสนอง ไม่ว่าจะปฏิเสธ ตอบโต้ หรือวางเฉย
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
