20 พ.ค. เวลา 08:23 • ไลฟ์สไตล์

มาไกลเกินไปมั้ง

เนี่ยนะหลายชีวิต
เดินทางมาระยะนึง
ไม่รู้นับว่าไกลรึใกล้
ก่ะเอาแน่นอนบะได้
บางคนเดินมาไกล
ทั้งๆที่วันเวลาชั่วโมง
ที่เดิินทางที่เรียก“ชั่วโมง”
บินของชีวิตแค่ไม่มาก
เท่าใด
ชีวิตแท้จริงไม่เหมือนเดิมสักวันดอก ฟ้ายังไม่เหมือนเดิมสักวัน
บางคนอาจใช้เวลามาก
เมื่อดูอายุอานามชั่วโมงบิน
น้อยเหลือกำลังมันวัดกัน
รึหาข้อสรุปบะได้เสมอไป
เส้นทางชีวิตยังอีกยาวไกลถึงปลายฟ้าปลายดาว
แต่นะ Pataว่า
ชีวิตกับเวลาที่เดินไป
ทุกวินาทีมันเร็ว
เสียทำให้เราแทบไม่ได้
รู้สึกว่ามีอะไรมากมาย
เข้ามาและผ่านเราไป
หลายอย่างเข้ามาแล้ว
ไม่เคยหวลกลับมาอีก
รึบางอย่างเข้ามาจน
ชินชาและไม่ได้ออกจาก
ชีวิตไปเสียที
นึกไปนึกมารู้ตัวอีกที
ก่ะไม่สามารถร้องเรียก
เรียกร้องวันเวลาชีวิต
ที่หายไปกลับมาได้อีกแล้ว
นึกไม่ถึงเนาะ
ชีวิตที่เติบโตหลายอย่างหายไปอะไรๆก่ะมาแทน
แล้วตอนนี้วันเวลาที่หายไป
เราได้อะไรมาและเสียอะไรไป
ไม่ว่าวันนั้นหรือเมื่อวาน
เราวันนี้
ก็จะยังต้องก้าวเดินต่อไป
ให้หมดเวลา
โฆษณา