20 พ.ค. เวลา 10:56 • นิยาย เรื่องสั้น

รีวิวนิยายจีน Ep 1. เรื่อง ตัวร้ายอย่างข้าฯ

ชื่อเรื่อง : 人渣反派自救系统 (เหรินจาฝ่านไพ่จื้อจิ้วซี่ถ่ง) / The Scum Villain's Self-Saving System / ตัวร้ายอย่างข้า...จะหนีเอาตัวรอดยังไงดี
ชื่อย่อเรื่อง/แฟนด้อม : svsss
ผู้แต่ง : โม่เซียงถงซิ่ว (จีน: 墨香铜臭; พินอิน: Mò Xiāng Tóngxiù) (คนไทยนิยมเรียกว่า ‘แม่โม่‘)
คู่หลัก : เสิ่นชิงชิว(นายเอก) x ลั่วปิงเหอ(พระเอก)
ธีม : romantic comedy (มีปมที่ไม่ซับซ้อนมาก) มี‘ระบบ‘
- comedy 45%
- romance 30%
- drama 25%
Rate : 18+
ตีพิมพ์ในไทย์ : ปี 2018
จำนวนเล่ม : 3 เล่มจบ
Credit รูปภาพ : @skrc_OvO
แน่นอนว่า แค่เห็นชื่อเรื่อง ทุกคนก็คงพอจะเดาเนื้อเรื่องออกแล้ว ว่าตัวละครหลักของเราในเรื่องนี้ หรือ ‘เสิ่นชิงชิว‘ จะต้องทะลุมิติเข้าไปในโลกแห่งนิยายแน่นอน แถมยังเข้าไปในร่างตัวร้าย และตาม step เดิม เข้าต้องพยายามเปลี่ยนเส้นทางชีวิตที่มีจุดจบแสนอนาถให้ได้
แต่สิ่งที่ทำให้เรื่องนี้แตกต่างจากเรื่องอื่นๆก็มี ที่ทำให้อ่านแล้วว้าว แบบ ใช่เลย นี่แหละ นิยายทะลุมิติที่จริงใจ! ก็มี ขอเชิญรับชมได้เลยค่ะ!!!
  • เรื่องย่อ 📝
‘เสิ่นหยวน’ นักอ่านนิยายตัวยง ได้ทะลุมิติเข้าไปในนิยายฮาเร็มเรื่อง ‘เทพมารอหังการ’ เรื่องที่เขาจะว่าเกลียดก็ใช่แต่ก็เปย์อ่านทุกตอน ทั้งรักทั้งเกลียด ด้วยเนื้อเรื่องที่ทิ้งปมไว้มากมาย มีแต่ฉากแฟนเซอร์วิส จนได้รับการวิจารณ์ว่าเป็นนิยายเทพเซียนกากๆ แต่จำนวนนักอ่านที่เป็นแฟนคลับเรื่องนี้ก็ยังมีมากมาย เขาได้เข้าไปในร่างของ ‘เสิ่นชิงชิว’ ตัวร้ายหลักของเรื่อง ที่โดนขุดหลุมทิ้งปมไว้ สุดท้ายต้องกลายเป็นตัวร้ายที่ไม่มีที่มาที่ไป มีจุดจบอย่างอนาถด้วยการโดนพระเอกอย่าง ‘ลั่วปิงเหอ‘ ทรมานจนเหมือนตายทั้งเป็น
ในคราวแรก เสิ่นชิงชิว อยากจะละทิ้งเนื้อเรื่องเดิมแล้วใช้ชีวิตอย่างสงบเสงี่ยม แต่ดันมี ‘ระบบ‘ ที่คอยควบคุมเนื้อเรื่องไว้ เป้าหมายของระบบคือการแก้ไขนิยายเรื่องนี้ให้สมบูรณ์ยิ่งขึ้น อุดปมต่างๆที่นักเขียนขุดทิ้งไว้ และเพิ่มความน่าสนใจของนิยายกากๆเรื่องนี้ นอกจากนี้ยังมีค่าสถานะต่างๆที่เสิ่นชิงชิวต้องรักษาไม่ให้น้อยกว่า 0 ไม่เช่นนั้นเขาจะถูกส่งกลับไปโลกเดิม โลกที่เขาตายแล้ว ทำให้เสิ่นชิงชิวต้องดำเนินเนื้อเรื่องในนิยายไปอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้
ระบบนี้ยังมาพร้อมฟังก์ชั่น ‘OOC’ ที่มาจาก out of character ทำหน้าที่กันไม่ให้ตัวละครเล่นนอกบทบาทไม่เป็นตัวเอง ซึ่งสามารถปลดล็อกได้เมื่อสะสมค่าสถานะถึงระดับหนึ่งแล้ว ทำให้เสิ่นชิงชิวไม่สามารถทำอะไรบุ่มบ่ามได้ตั้งแต่แรก ต้อง keep character ให้เหมือนกับต้นฉบับ ในขณะเดียวกันก็ต้องหาทางเอาชีวิตรอดไปด้วย (สู้ชีวิตจริงๆ55)
เสิ่นชิงชิวเป็นเจ้ายอดเขาชิงจิ้งเฟิงแห่งสำนักชางฉยงซาน หนึ่งในสำนักเซียนฝ่ายธรรมมะที่ยิ่งใหญ่ที่สุด และยังเป็นอาจารย์ของลั่วปิงเหอ พระเอกของเรา ในเนื้อเรื่องเดิมนั้น เสิ่นชิงชิวอิจฉาริษยาศิษย์ลั่วปิงเหอคนนี้มากที่เก่งเกินหน้าเกินตา ปฏิบัติต่อลั่วปิงเหออย่างร้ายกาจ ลั่วปิงเหอที่จิตใจแหลกสลายค่อยๆสะสมความแค้น จนกระทั่งเขาถูกอาจารย์อย่างเสิ่นชิงชิวผลักตกลงไปในห้วงอเวจี ได้ค้นพบว่าแท้จริงแล้วตนเป็นลูกครึ่งมารฟ้า ลั่วปิงเหอจึงได้อัพเลเวลเป็นราชามารที่แข็งแกร่ง รอวันกลับมาแก้แค้นเสิ่นชิงชิวผู้นั้น
แล้วเสิ่นหยวนในร่างเสิ่นชิงชิวจะทำยังไงดี? ไหนจะปมของตัวเอง ทำไมเสิ่นชิงชิวผู้นี้ถึงได้ร้ายแบบไม่มีที่มาที่ไป? การเปลี่ยนแปลงเล็กๆน้อยๆจะส่งผลต่อเนื้อเรื่องอย่างไร? ติดตามได้ใน ตัวร้ายอย่างข้า...จะหนีเอาตัวรอดยังไงดี 3 เล่มจบครั้บบ
  • รีวิวตัวละคร 🫦
- เสิ่นชิงชิว (นายเอก) คนนี้จะเป็นประเภทที่ว่า กลบเกลื่อนเก่ง ภายนอกดูสง่าผ่าเผย ภายในกำลังกรีดร้อง5555545 เขาจะมาพร้อมไอเทมประจำตัวนั่นคือ พัดด้ามจิ๋ว เอาไว้ช่วยในการเก๊กขรึม โดยรวมเราว่าเป็นตัวละครที่รั่วระดับนึงเลย555 มีความซึนๆ วีนเก่ง แต่ก็มักจะใจอ่อน ถึงภายนอกจะดูเงียบๆ สุขุม แต่ในใจอาจจะด่าด้วยสำเนียงคนยุคปัจจุบันอยุ่555
- ลั่วปิงเหอ (พระเอก) คนนี้แรกๆสมัยยังเป็นศิษย์ของเสิ่นชิงชิว บอกเลยว่าน่ารักมากกๆๆๆ เป็นเด็กน้อย มองตามอาจารย์ด้วยแววตาเป็นประกาย แต่พออัปเลเวลเป็นมารฟ้า ก็จะอยู่ในช่วงงอนเขา ทำตัวงี่เง้าบ้างอะไรบ้าง แต่ก็เข้าใจได้ คือปมของเขาก็ค่อนข้างน่าสงสารเลยทีเดียว พอเคลียร์กับนายเอกเรียบร้อยเท่านั้นแหละ กลายเป็นหมาบ้อกแบก คลั่งรักเขาหนักมาก เขาว่าอะไรก็ไม่ขัด ไอ้หมาเอ้ยย5555 อาจจะไม่ใช่พระเอกธงเขียวที่จริงใจขนาดนั้น งี่เง่าบ้าง ร้ายๆบ้าง แต่เราว่าก็น่ารักดีค่ะ55545 หมาปิงตลอดปัย
นอกจากนี้ยังมีตัวละครอื่นที่น่าสนใจอีกอย่าง หลิ่วชิงเกอ,ซั่งชิงหัว,เยวี่ยชิงหยวน ศิษย์พี่ศิษย์น้องร่วมสำนักของเสิ่นชิงชิว และอื่นๆอีกมากมาย แต่ก็ไม่ได้มีตัวละครเยอะจนจำไม่ไหว เรียกว่า กำลังพอดีเลยค่ะ แล้วก็เรื่องนี้คนตายไม่เยอะ สบายใจได้ค่าา
  • สิ่งที่ทำให้เราชอบนิยายเรื่องนี้
- ดำเนินเรื่องเร็ว ตื่นเต้นทุกตอน ไม่อืด กระชับ (3เล่มจบสำหรับนิยายจีนถือว่าสั้นมาก) แต่เนื้อหาครบท้วน เต็มอิ่มไปด้วยความสนุก
- อ่านง่าย ด้วยความที่ใช้สำนวนของคนปัจจุบัน(ไม่ใช่สำนวนแบบโบราณ) และดำเนินเรื่องผ่านตัวละครจากยุคปัจจุบัน ทำให้เรื่องนี้มีภาษาที่เข้าใจง่าย relatable อ่านแล้วไม่งง
- เนื้อเรื่องมีกลิ่นอายความ comedy เป็นหลัก romance ก็มีมาให้ชิมพอหวานกรุบ แต่พอถึงฉาก drama ก็ทำให้เราน้ำตาตกได้เลย ถือว่าเป็นนิยายที่ครบรสมากๆๆๆเรื่องหนึ่ง
- เสิ่นหยวน ไม่เหมือนกับคนที่ทะลุมิติเข้าไปในนิยายเรื่องอื่นๆ ด้วยความที่เป็นนักอ่านตัวยงของเรื่องนี้ เลยรับมือกับสถานการณ์ได้อย่างดี เป็นตัวละครที่ฉลาดมาดเท่แถมยังขี้เก๊ก55 ทำให้เราอยากร่วมเดินทางไปพร้อมกับเขา
- (สปอยนิดหน่อย) อันนี้พีคมากสำหรับเรา นอกจากเสิ่นหยวนที่ทะลุมิติเข้ามา มีอีกคนที่เข้ามาในนิยายนี้เหมือนกัน! นั่นก็คือ ‘ซั่งชิงหัว’ เจ้ายอดเขาอันติ่งเฟิง สำนักเดียวกับเสิ่นชิงชิว และที่พีคไปกว่านั้นคือ คนที่เข้ามาในร่างนี้ก็คือนักเขียนเรื่องเทพมารฯนั่นเอง ตัวละครนี้จึงเป็นเหมือนเพื่อนคนคุ้นเคยของเสิ่นชิงชิว คอยช่วยเหลือ(และชวนทะเลาะ)กัน55 แถมยังต้องทำหน้าที่เป็นลิ่วล้อสายลับให้กับราชามารแดนเหนืออย่าง ’โม่เป่ยจวิน‘ (กระซิบว่ามี side story ของซั่งชิงหัวด้วย!) เป็นอีกหนึ่งตัวละครที่เราชอบมากๆ
(รูปโปรไฟล์เราก็น้องซั่งเนี่ยแหละ เราวาดเอง555)
  • สิ่งที่เราไม่ชอบในเรื่องนี้
- เรื่องนี้เรียกว่าต้องมีวิจารณญาณในการอ่านค่ะ อย่างแรกคือเป็นควาสัมพันธ์แบบศิษย์-อาจารย์ อายุห่างกันสิบกว่าปี ถึงแม้ว่าจารเสิ่นชิงชิวจะไม่ได้มองศิษย์อย่างลั่วปิงเหอในแง่นั้นมาตั้งแต่แรก(ตอนที่ลั่วปิงเหอยังเป็น minor) ยังคงเอ็นดูแบบลูกศิษย์คนหนึ่งเท่านั้น และทั้งสองก็คบกัน(?)ตอนที่ปิงเหอโตขึ้นมาแล้ว แต่เจ้าปิงเหอก็ยังคงเรียกเสิ่นชิงชิวว่า ซือจุนๆๆ (แปลว่า อาจารย์) อยู่ตลอด ซึ่งทำให้เรารู้สึกตะหงิดๆใจทุกครั้ง555 แบบ คือการกระทำแกเกินกว่าศิษย์จารไปแล้วแต่ก็ยังเรียกเขาซือจุนๆอยู่นั่นแหละ
เพราะงั้นบางทีเราก็อ่านแบบถอดสมอง มองข้ามประเด็นนี้ไปบ้างค่ะ อ่านเพื่อความบันเทิงก็พอ keep in mind ในใจว่าเรื่องไหนควร/ไม่ควร
- (สปอยนิดหน่อย) ด้วยความที่คู่หลักของเรื่องนี้คือลั่วปิงเหอกับเสิ่นชิงชิว แต่เนื้อเรื่องเหมือนปูให้มีคนชอบเสิ่นชิงชิวตั้งหลายคน ไม่ว่าจะเป็น หลิ่วชิงเกอ ศิษย์น้องของเสิ่นชิงชิวที่ในต้นฉบับเกลียดกัน พอเนื้อเรื่องใหม่ดันเป็นห่วงเป็นใยกันเฉยเลย / เยวี่ยชิงหยวน ศิษย์พี่เจ้าสำนักของเสิ่นชิงชิวที่มีอดีตร่วมกันมาก่อน และคนอื่นๆอีกมากมาย คือเราว่าเสิ่นชิงชิวเปิดฮาเร็มได้เลยอ่ะ555 (แต่เราอาจจะคิดไปเองเฉยๆ ความสัมพันธ์จริงๆอาจจะเป็นแค่ศิษย์พี่ศิษย์น้องกันก็ได้555)
✨ภาพรวม
เป็นเรื่องที่เราชอบมากกก เหมาะสำหรับคนที่เริ่มอ่านนิยายเทพเซียน รับประกันความสนุก ตลก ฮา แต่ฉากหวานๆหรือดราม่าก็มี ครบรสจริง อ่านง่ายสุดๆ แถมยังจบไวไม่อืด เราวางหนังสือไม่ลงเลย
เอาไปเลย 9/10 ชอบมากๆๆๆ หักเรื่องศิษย์จารไป 1 คะแนนล่ะกัน555
👀พูดคุยกันหน่อยย
สวัสดีค่ะะะ รีวิวนิยายจบแล้วว มาส่วนเม้ามอยกันบ้าง เรื่องมันมีอยู่ว่า เราเป็นพวกอ่านนิยายแล้วยึดติดมากกกก อยากระบายแต่ไม่รู้จะระบายให้ใครฟังดี คนใกล้ตัวที่ชอบเหมือนกันก็ไม่ค่อยมี เลยตัดสินใจสร้างเพจนี้ขึ้นมาค่ะ ด้วยความรัก(และเบียว)ในนิยายจีนของเรา5555 เรื่องนี้เป็นเรื่องแรกที่เราอ่าน และเป็นเรื่องแรกที่นำเราเข้าสู่โลกแห่งเทพเซียนท่องยุทธภพ เป็นเรื่องที่เราชอบมากกกกกๆๆๆเลยค่ะ ไม่สามารถ move on ได้สักที (เราชอบโม่ซั่งมาก ช่วยด้วย5555555)
แต่ถึงยังไง ตอนนี้เราก็กำลังอ่านอีกเรื่อง คือเรื่องสิ้นแสงอนธการ ที่มี 6 เล่มจบ น่าจะอีกนานกว่าจะได้มารีวิวเรื่องนี้ค่ะ55 แล้วก็นอกจากนี้ก็มีอีกหลายเรื่องเลยค่ะที่เราสนใจ (นิยายอื่นๆของแม่โม่หาซื้อยากมากเลยค่ะ อาจจะยังไม่ได้อ่านในเร็วๆนี้ โชคดีมากเลยที่น้องสาวเราซื้อเรื่องนี้ไว้นานแล้ว) ยังไงก็ฝากติดตามเพจเล็กๆนี้เป็นกำลังใจให้เราด้วยนะคะ ถ้าชอบก็สามารถคอมเม้นพูดคุยกันได้ค่าา หรือมีเรื่องไหนแนะนำก็แปะมาได้ค่ะ ิ-ิ ไว้เจอกันใหม่ใน Ep2. ค่าา 🫶
โฆษณา