💗รีวิวนิยาย “กลับมาพบกันก่อนตะวันฉาย”💗
เช่นเคยค่า ไม่มีเวลาเล่า หรือตอบหลังไมค์ทีละคน เลยทำเป็นรีวิวมาให้เลยนะคะ ถ้ามีเวลาก็จะทำมาแปะให้เรื่อย ๆ จะได้สะดวกกับตัวมดเองและเพื่อน ๆ ด้วยน้า 💗
📌มดอ่านเอง รีวิวเอง ไม่มีอภินันทนาการหรือการรับจ้างรีวิวนะคะ ตรงเนื้อหาโดยย่อประยุกต์จากโปรย เพื่อไม่ให้เป็นการสปอยล์เกินกว่ามาตรฐานสนพ. แต่ด้านล่างจะเป็นความเห็นหลังอ่านแบบมีรายละเอียด ซึ่งไม่ถือว่าเป็นการสปอยล์ แค่ติดเตือนเผื่อไว้ฮับ📌
แปะลิงก์สั่งซื้อไว้ให้ด้วยเพื่อความสะดวกจ้า :
อีบุ๊ก : เล่ม 1 https://url.in.th/AYAPv
เล่ม 2 https://url.in.th/UIGfG
เล่ม 3 https://url.in.th/gzqjY
Read Marathon รี้ด มาราธอน: https://s.shopee.co.th/BHU4AxqfL
Cafebooks : https://s.shopee.co.th/3VXw2E3x6R
🌸 ชื่อเรื่อง : กลับมาพบกันก่อนตะวันฉาย (จบแบบสุขนิยม)🌸
แนว : ดรามา / โรแมนติก / แอบรัก / ย้อนเวลา / เกิดใหม่
ผู้แต่ง : เถิงหลัวเหวยจือ
ผู้แปล : จิ้งจอกธารา
สำนักพิมพ์ : บุ๊คกิชเฮ้าส์
จำนวนเล่ม : 3 เล่มจบ
ราคา : 1,447 บาท (อันนี้ราคาปก ถ้าสั่งออนไลน์จะอยู่ที่ประมาณ 1200 – 1300 บาทค่ะ)
หมายเหตุ : 🌸แน่นอนว่าผลงานของเถิงหลัวเหวยจือไม่มีคำไหนจะมอบให้นอกจาก “ดีงาม” แต่ความรันทดหดหู่ชะตากรรมลำเค็ญต้องมี ในความเศร้าสะเทือนใจที่ทำให้ต้องเสียน้ำตาตั้งแต่เริ่มต้นจนจบ ก็เต็มไปด้วยความน่ารัก อบอุ่นใจ รอยยิ้ม และเสียงหัวเราะ ไบโพลาร์มากแม่จ๋า แต่งานดีจริง ๆ แม้ว่าจะอ่านไปร้องห่มร้องไห้ไปทุกเรื่อง ก็ยังยืนยันว่าจะติดตามผลงานของนางต่อไปค่า!!!🌸
🌸 ผลงานเรื่องอื่น ๆ ของนักเขียน : 🌸
1. จันทราอัสดง 4 เล่มจบ สนพ.แจ่มใส (มากกว่ารัก) เรื่องนี้ถูกนำไปทำเป็นซีรีส์ที่ได้รับความนิยมอย่างสูงทั้งในไทยและจีน ตัวนิยายสนุกมาก ให้อารมณ์เดียวกันกับวสันต์สายเกินที่หวนคืน คือทั้งรักทั้งเจ็บ ฟินกับความรวดร้าวประสาสาวเอ็ม จันทราจะรวดร้าวกว่าวสันต์ฯ มาก แต่จบดีเหมือนกันค่ะ 💗
2. วสันต์สายเกินที่หวนคืน สนพ. Inktreebook แนวเทพเซียน สนุกมาก ๆ มดรีวิวไว้ให้แล้วในลิงก์นี้นะคะ https://url.in.th/cyYID
ชอบมากเลยแปะช่องทางสั่งซื้อไว้ให้ด้วยเลย
อีบุ๊ก : https://shorturl.asia/q4Xoe
นายอินทร์ : https://s.shopee.co.th/5KwnVtx5b1
สนพ. Inktreebook : https://s.shopee.co.th/7051V0GKox
🌸 เนื้อหาโดยสรุปจากโปรยปกเพื่อหลีกเลี่ยงสปอยล์เกินจากส่วนที่ควรรับทราบคร่าว ๆ 🌸
เมื่อเป้ยเหยาลืมตาขึ้นมาอีกทีก็พบว่าตนเองได้ย้อนมาอยู่ในช่วงวัยสี่ขวบแล้ว เธออยู่ในห้องเรียนชั้นอนุบาลและได้เห็นเผยชวน เพื่อนร่วมห้องที่ต้องสูญเสียขาทั้งสองข้างไปเพราะหน้าที่การงานของบิดา กำลังตกอยู่ในสภาพที่น่าอนาถมาก ทั้งถูกรังเกียจ ทอดทิ้ง และยังโดนรังแกไม่เว้นแต่ละวัน
แม้จะอายุเพียงแค่สี่ขวบ ทว่าเป้ยเหยาจดจำเรื่องราวในชาติก่อนได้อย่างดีว่าเด็กน้อยที่น่าสงสารคนนั้นคือผู้ชายที่ดีกับเธอ รักเธอ และคอยปกป้องเธอจนวาระสุดท้ายของชีวิต ดังนั้นเธอจึงตัดสินใจแล้วว่าจะต้องดูแลเผยชวนน้อยอย่างดี เพื่อไม่ให้เขาต้องเติบโตขึ้นไปเป็น “ซาตาน” เหมือนในชาติภพก่อน💗
ชาตินี้โชคชะตาของเผยชวนก็ยังคงระทมทุกข์เหมือนเดิม ครอบครัวของเขาแตกสลาย แม่ของเขายังคงทนมองลูกชายที่ต้องพิการจากการถูกคนร้ายที่พ่อเขาจับกุมแก้แค้-ไม่ได้ จึงเลือกที่จะทอดทิ้งเขาไป พ่อก็ไม่ได้แตกต่างอะไรไปจากเดิม ยังคงเลือกที่จะแต่งงานใหม่กับแม่ม่ายลูกติดที่เห็นเผยชวนเป็นเพียงแค่ ‘ส่วนเกิน’ ในครอบครัว
ความอบอุ่นเดียวในชีวิตของเผยชวนน้อยมีเพียงเป้ยเหยาที่ไม่เคยทอดทิ้งเขาไปไหน ไม่ว่าเขาจะขีดเส้นกั้นกลางระหว่างทั้งสองไว้อย่างชัดเจนขนาดไหน จะใจร้าย ปากจัด และปฏิเสธเธออย่างไร เหยาเหยาน้อยก็ไม่โกรธและยังคงคอยตามดูแลเขาอย่างอบอุ่นอ่อนโยนเสมอ
เผยชวนอยากจะข้ามเส้นกั้นนั้นไปหาเธอเหลือเกิน แต่ก็รู้ว่าตนเองไม่มีอะไรดีพอที่จะฉุดรั้งเธอไว้ เพื่อชีวิตที่สงบสุขและปลอดภัยของเป้ยเหยา เขาจึงจำเป็นต้องจากไป แม้จะรู้ว่าหลังจากนี้คงมีแต่ความมืดมิดที่รออยู่เบื้องหน้า ไม่มีแสงสว่างอย่างเหยาเหยาน้อยอีกต่อไปแล้ว...
ทว่าเขาไม่รู้เลยว่าเธอจะยังอดทน รอคอย และพยายามทำทุกทางเพื่อตามหาเขา และมอบความอบอุ่นให้คนที่ไม่มีอะไรคู่ควรกับเธอเลยอย่างเขาต่อไป
เผยชวนพยายามอย่างสุดหัวใจแล้ว แต่เขาไม่สามารถต้านทานความรู้สึกที่มีต่อเธอได้ ไม่ว่าความรู้สึกที่เป้ยเหยามีให้เขาจะเป็นความรักอันใสซื่อบริสุทธิ์ของเด็กสาว หรือเป็นเพียงความเวทนาสงสาร ต่อให้มันจะเป็นเพียงแค่วันเดียวหรือชั่วขณะเดียว เขาก็ยินดีแลกทุกอย่างในชีวิต ขอแค่ได้อยู่ใกล้เธออีกสักนิดก็พอ 💗
💗จุดเด่นของเรื่อง : เนื้อหาที่ทั้งเศร้า รันทด แต่ก็งดงามอย่างน่าพิศวง มันดีมากจริง ๆ เสียน้ำตาตั้งแต่เริ่มจนจบ รับรองได้ว่าถ้าได้เปิดอ่าน ยังไงก็วางไม่ลง งานดี งานละเอียด งานละเมียดละไมของแท้
ชีวิตพระเอกอย่างเผยชวนก็คือบัดซบมากกกกกกกก สงสารนางสุดใจ ร้องไห้ไปกับความลำเค็ญ ความจริงพ่อแม่นางไม่ควรแยกทางกันนะคะ คือคนแบบนี้อยู่กันไปจนแก่เฒ่าน่ะดีแล้ว แต่ก็ยังเสือกแยกทางกัน ไปทำให้ชาวบ้านเขาฉิบหายไปด้วยอีก -*- ความดีอย่างเดียวของสองคนนี้ก็คือให้กำเนิดเผยชวนน้อยมานี่แหละค่ะ
ในขณะที่ครอบครัวพระเอกนรกแตกมาก ตัดภาพมาที่ครอบครัวนางเอก ก็คือน่ารักน่าเอ็นดูไม่ไหว มุ้งมิ้งกิงก่องแก้ว แม้จะจนมาก แต่โคตรอบอุ่น พ่อแม่รักและถนอมลูกสาวเหลือเกิน น้องชายก็ตะมุตะมิ คือเข้าใจเลยว่านี่แหละถึงจะเป็นครอบครัวที่หล่อหลอม “เหยาเหยาน้อย” ให้ออกมาละมุนละไมขนาดนี้ 💗
ความแตกต่างของพระเอกนางเอกมันกลมกล่อมลงตัวมาก ๆ ในขณะที่คนหนึ่งดาร์กสุดใจ อีกคนก็คือสว่างวิ้ง ๆๆ เหมือนมีสปอตไลต์ส่องนำทางตลอดเวลาอะค่ะ
นี่เป็นจุดเด่นของนิยายของนักเขียนท่านนี้เลย นางสามารถเขียนเรื่องที่มืดมนอนธการให้มีความสว่างวิบวับเป็นประกายเล็ก ๆ แล้วค่อย ๆ ทอแสงขึ้นเรื่อย ๆ จนในที่สุดก็ระยิบระยับงามจับตาได้ราวกับมีเวทมนตร์
คนเขียนดรามามีเยอะมากนะคะ แต่มีไม่กี่คนที่ฝีมือดีขนาดที่สามารถทำให้ยินดีและเต็มใจจะทุกข์ สุข ยิ้ม หัวเราะ และร้องไห้ไปกับพวกเขาเหมือนเป็นเรื่องของเราเองแบบนี้
💗 เลิฟซีน เนื่องจากเป็นความรักวัยเด็กน้อยก็เลยจะตะมุตะมิน่าเอ็นดู มีความฮอตขึ้นมาหน่อยตอนที่ต่างคนต่างเป็นผู้ใหญ่แล้ว แต่สไตล์ของนักเขียนท่านนี้ ต่อให้ไม่มีเลิฟซีนถึงเนื้อถึงตัว ก็ทำให้จิกหมอนได้ค่า💗
🆘จุดที่อาจจะไม่ถูกใจบางคน : ยังคงเป็นเหตุผลเดิม เปลืองทิชชู่มากค่ะ กว่าจะอ่านจบ มดเสียทิชชู่ไป 3 ห่อใหญ่ ๆ จะบ้าตาย T ^ T
เนื้อหาดีมากกกกกกก แต่ก็สงสารเผยชวนน้อยมากจริง ๆ ความจริงมดไม่ชอบอ่านนิยายที่พระเอกหรือนางเอกมีความบกพร่องไม่ว่าจะทั้งทางร่างกายหรือจิตใจ เลี่ยงได้จะเลี่ยงเลยค่ะ ไม่ใช่รังเกียจ แต่มันเหนื่อยตอนอ่านไปร้องไห้ไปน่ะค่ะ ถ้าใครไม่ชอบพระเอกที่มีความบกพร่องทางร่างกายอาจจะตะขิดตะขวงใจ เพราะว่าเนื้อหาจะพูดถึงความบกพร่องนี้ตั้งแต่ต้นจนจบ
จนคุณจะเข้าใจในที่สุดว่าหากคนคนหนึ่งรักใครสักคนอย่างสุดหัวใจแล้ว ความไม่สมบูรณ์ของเขาก็ยังคงเป็นความงดงามสำหรับคุณ 🆘
💗 โดยสรุป : ร้องไห้เหนื่อยมาก แต่อยากให้อ่านนะคะ มันดีจริง ๆ แม้ว่าจะรู้สึกเหมือนเผชิญด่านเคราะห์ตอนอ่านเช่นเดียวกับทุกเรื่องของเถิงหลัวเหวยจือก็ตาม 555555+ นี่อยากอีเมลไปขอร้องว่าช่วยเขียนให้ร้องไห้น้อยกว่านี้ได้ไหม แต่ถ้าไม่ดรามาน้ำตานองก็คงไม่ใช่ซิกเนเจอร์ของนาง เพราะงั้นก็ร้องต่อไปค่า 💗
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
