25 พ.ค. เวลา 13:31

นักเขียนพู่กันสองคน : เส้นทางที่ต่างกัน

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว ในหมู่บ้านเล็ก ๆ ที่ตั้งอยู่ริมแม่น้ำ มีนักเขียนพู่กันผู้มากฝีมือสองคน คนหนึ่งชื่อ อาจารย์หมิง และอีกคนชื่อ อาจารย์เจิ้น
อาจารย์หมิง ขึ้นชื่อเรื่องลายเส้นที่ประณีตบรรจง ทุกตัวอักษรที่ท่านเขียนล้วนงดงามสมบูรณ์แบบราวกับภาพวาด ไม่มีเส้นไหนบิดเบี้ยว ไม่มีความผิดพลาดใด ๆ ทุกคนต่างยกย่องว่างานของท่านเป็น "ความสมบูรณ์แบบที่ไร้ที่ติ" ลูกศิษย์มากมายหลั่งไหลมาขอคำแนะนำ ท่านสอนให้พวกเขาเขียนตามแบบแผนอย่างเคร่งครัด เน้นย้ำถึงความสำคัญของความถูกต้องและแม่นยำ
ในทางกลับกัน อาจารย์เจิ้น มีวิธีการเขียนที่แตกต่างออกไป ลายเส้นของท่านไม่เป็นไปตามแบบแผนดั้งเดิม บางครั้งก็ดูอิสระเสมือนสายลมพัดพลิ้ว บางครั้งก็ดูแข็งกร้าวทรงพลัง แต่ถึงแม้จะดูไม่ "ตรงตามตำรา" แต่ผลงานของท่านกลับเต็มไปด้วยชีวิตชีวาและอารมณ์ความรู้สึก บางคนถึงกับบอกว่า "งานของอาจารย์เจิ้นมีวิญญาณอยู่ในนั้น" ท่านสอนลูกศิษย์ให้ค้นหาเส้นทางของตัวเอง ให้ปลดปล่อยความคิดสร้างสรรค์ และเขียนสิ่งที่ออกมาจากใจ
วันหนึ่ง มีการแข่งขันเขียนพู่กันครั้งใหญ่ เหล่าผู้คนต่างเฝ้ารอชมผลงานของอาจารย์ทั้งสอง
เมื่อถึงเวลาตัดสิน ผลงานของอาจารย์หมิงนั้นงดงามตามแบบแผน ทุกคนต่างชื่นชมในความประณีต ส่วนผลงานของอาจารย์เจิ้นนั้นไม่เหมือนใคร มีเส้นสายที่พลิ้วไหว แต่ก็เต็มไปด้วยพลังและเรื่องราวที่ซ่อนอยู่
กรรมการผู้เฒ่ามองดูผลงานทั้งสองชิ้นด้วยความพิจารณา ก่อนที่จะประกาศว่า "งานของอาจารย์หมิงคือความงดงามที่ไร้ที่ติ แต่ในความสมบูรณ์แบบนั้น เราสัมผัสได้ถึงกฎเกณฑ์" ท่านหยุดเล็กน้อยแล้วหันไปมองผลงานของอาจารย์เจิ้น "ส่วนงานของอาจารย์เจิ้น แม้จะดูไม่ตรงตามแบบแผน แต่กลับมีชีวิตชีวา มีจิตวิญญาณที่อิสระ มันทำให้เรามองเห็นถึงความเป็นไปได้ที่ไร้ขีดจำกัด"
ในที่สุด กรรมการตัดสินให้ทั้งสองอาจารย์ได้รับรางวัลร่วมกัน ด้วยเหตุผลว่า "ศิลปะไม่ได้มีเพียงกฎเกณฑ์เดียว ความสมบูรณ์แบบก็มีหลายรูปแบบ บางครั้งความแตกต่างและความอิสระก็คือสิ่งที่ทำให้งานศิลปะมีคุณค่าอย่างแท้จริง"
ตั้งแต่นั้นมา อาจารย์หมิงและอาจารย์เจิ้นยังคงเขียนพู่กันในแบบของตัวเองต่อไป และทุกคนก็เรียนรู้ว่า ความงดงามนั้นไม่ได้จำกัดอยู่แค่ในกรอบเสมอไป บางครั้งการหลุดออกจากกรอบก็เป็นการสร้างสรรค์ความงดงามที่ยิ่งใหญ่กว่า
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ความสามารถไม่ได้มีเพียงแค่รูปแบบเดียว บางครั้งการยึดมั่นในแบบแผนก็ทำให้เกิดความสมบูรณ์แบบ แต่บางครั้งการหลุดออกจากกรอบก็เป็นการสร้างสรรค์สิ่งใหม่ ๆ ที่เต็มไปด้วยชีวิตชีวา
โฆษณา