27 พ.ค. เวลา 01:12 • ความคิดเห็น

ชีวิตหลังจากการเป็นผู้ที่ "ถูกเลือก"

24 ชั่วโมงแรกหลังจากที่รู้ตัวว่าตัวเองถูก lay-off บอกได้เลยว่า เป็นวันที่เสียน้ำ (ตา) พร่ำเพรื่อมาก
ด้วยความที่ปกติ ตัวเองก็เป็นคนที่อ่อนไหว ใจบาง อะไรสะกิดโดนต่อมความบอบบางนิดนึงก็น้ำตาตกได้ง่าย ๆ
ไม่อยากโทษว่าเป็นส่วนหนึ่งของอาการซึมเศร้าแบบ Dysthymia หรือซึมเศร้าแบบเรื้องรังที่ตัวเองเป็น (ไว้จะมาเล่าเกี่ยวกับเรื่องนี้ให้ฟังทีหลังนะ) แต่มันน่าจะเป็นลักษณะความบอบบางของตัวเองที่เป็นมาแต่ไหนแต่ไรแล้วมากกว่า
เมื่อวานตอนกลับถึงบ้าน แฟนผู้ไม่อยากจะเชื่อว่าคนอย่างฉันที่ชอบนั่งทำงานวันหยุดให้เห็นบ่อย ๆ จะโดนเลย์ออฟ ถามว่า "โดนเลย์จริง ๆ เหรอ" แต่ดูจากน้ำตาที่เต็มใบหน้า แทนการตอบ แฟนก็คงเข้าใจได้เป็นอย่างดี
สิ่งที่แฟนทำได้ดีที่สุดตอนนั้นก็คือ กอดให้กำลังใจกันไป แล้วก็คอยดูห่าง ๆ ว่าฉันโอเคมั้ย ซึ่งฉันพยายามหนักมากที่จะไม่เป็นอะไร แต่เอาจริง ๆ มันก็เป็นความรู้สึกแบบลมเพลมพัดนะ อารมณ์ตอนนั้น นาทีนึงรู้สึกโอแล้ว แต่อีกนาทีก็รู้สึกว่า ทำไมต้องเป็นเราวะ
เช้าวันรุ่งขึ้น เราตื่นขึ้นมาด้วยสภาพที่ดูไม่ได้ แหงสิ ตาบวมซะขนาดนั้น ปกติ ตาก็ไม่ได้กลมโต เจอพายุเลย์ออฟโหมกระหน้ำแบบไม่ได้ตั้งตัวเข้าไป ก็ถึงกับเซเลยจ้า
ถามว่า ทำไมนอนหลับ ต้องขอบคุณยาที่ต้องกินประจำในการรักษาอาการนอนหลับไม่ปกติของเรา ที่มียานอนหลับเป็นส่วนประกอบ ก็เลยช่วยให้หลับแบบไม่ต้องฝืน
วันนี้ เอาจริง ก็ยังทำใจไม่ค่อยได้นะ อารมณ์เหมือนอยู่ดี ๆ โดนบอกเลิกแบบไม่ตั้งตัว (อารมณ์พอจะได้แหละ เพราะคำถามที่มีอยู่ในหัวก็คือ ตูผิดอะไรฟะ)
แต่หัวหน้าก็พยายามบอกว่า ยูไม่ได้ผิดอะไรนะ มันคือการตัดสินใจทางธุรกิจ แต่ในหัวก็จะเถียงตลอด แล้วทำไมต้องเป็นตูล่ะ ชีวิตช่่วงนี้ที่ไม่ค่อยปกติ อายุก็เข้าหลักสี่ ฉันจะหางานง่ายเหมือนตอน 20 หรือ 30 กว่ามั้ย
ฉันเป็นคนหาเงินหลักของครอบครัวนะ พ่อแม่ฉันก็เกษียณหมดแล้ว ฉันคงไม่ได้มีอิสระพอที่จะเริงร่ากับเงินทดแทนการโดนจ้างออกได้นานนักหรอก เพราะมีค่าใช้จ่ายแต่ละเดือนเป็นกองพะเนิน
เอาจริง ๆ เริ่มหางานตั้งแต่วันที่โดนบอกเลิกจ้างเลยนะ แต่เคสเราดีกว่าบางเคสในบริษัทที่โดนบอกเลิกจ้างตรงที่ บางคนคือบอกเลิกจ้างแล้วเก็บกระเป๋ากลับบ้านได้เลย
ส่วนเคสเราเหรอ อยู่ต่อไปอีก สามเดือนจ่ะ อารมณ์เหมือนได้รับการวินิจฉัยว่า คุณกำลังจะตุยนะคะ มีชีวิตอยู่ได้อีก 3 เดือน
เอาวะ 3 เดือนนี้ ทุ่มเต็มที่ ถ่ายโอนงาน ให้น้อง ๆ หางาน มันต้องได้สิ...มันต้องได้
โฆษณา