จุดพักใจระหว่างหางาน
แน่นอนว่า การหางานใหม่คือสิ่งสำคัญที่สุดของเราตอนนี้ เพราะการมีรายได้ประจำ ในฐานะลูกจ้างคือสิ่งทำเราคิดแล้วว่า เหมาะสุดสำหรับเรา ณ ยามนี้
ถามว่า อายุปูนนี้แล้วยังไม่อยากทำอะไรเป็นของตัวเองเหรอ เอาจริง ถ้าไม่ได้มีภาระด้านการเงินที่สูงและตายตัว ก็อยากลองนะ แต่เราอยู่ในสถานะตัวหาเงินหลักเพื่อซัพพอร์ตทุกคนและเกือบจะทุกค่าจริง ๆ ก็เลยไม่อยู่ในสถานะที่จะขาดรายได้ได้
ก็ถ้าหางานประจำไม่ได้ มันก็ค่าเท่ากัน บางคนอาจจะคิดแบบนี้ แต่เราคิดแล้วว่า ถ้าเราพยายามต่อไป ความพยายามของเราก็จะ paid off แน่นอน (มุ่งมั่นไว้ จะได้มีแรงใจเยอะ ๆ นะตัวเรา)
ตอนนี้ เรายังไม่ได้บอกกับพ่อแม่เลยนะ ว่าเราถูกจ้างออก สาเหตุก็เพราะ เรารู้ดีว่า แม่เราต้องกังวลเบอร์ 5 แบบห้ามไม่ได้ และก็จะพาลนอนไม่หลับ กระสับกระส่าย และเราก็จะพาลเครียดเพิ่มไปอีก จากที่ปกติ ก็เครียดเองพออยู่แล้ว
นี่กะรอได้งานใหม่ แล้วบอกแม่สวยๆ ว่า หนูเปลี่ยนงานค่ะแม่ รอแค่โมเมนต์นี้ โมเมนต์เดียว ที่ผ่านมา ไปไหว้พระขอพร มูมาก็สองสามที่ ระบุแบบ specific มาก กำหนดเดดไลน์ว่าต้องได้ภายในเดือน พ.ค. ด้วย แต่วันนี้ก็วันที่ 29 พ.ค. เข้าไปแล้ว
อันนี้หมายความว่า ถ้าหลังจากเดือน พ.ค. แล้วเราได้งานขึ้นมา เราต้องไปแก้มูที่เราไปขอไว้หรือเปล่านะ เริ่มไม่แน่ใจ เพราะเป็นสายมูมือสมัครเล่นเอง
ว่าแต่ ทำไมเราถึงไม่ได้มีโอกาสได้แก้บน เหมือนคนอื่นบ้างน้อ พลางคิดในใจ แล้วก็ก้มหน้าก้มตา upskills ตัวเองต่อไป
ข้อดีที่ค้นพบในช่วงว่างงานนี้ก็คือ
- อยากทำอะไรก็ทำได้โดยไม่ตะคิดตะขวงใจว่าชั้นขโมยเวลางานมาทำ
- ได้นอนกลางวันด้วย! (เพราะตื่นเช้าเหลือเกิน ก๊อกแรกตอนตี 3 ตื่นมาทำไมก่อน และก๊อก 2 ตอนตี 5 ซึ่งก๊อกนี้ยอมลุกขึ้นมา ถ้าไม่มาเดินออกกำลังกายบนลู่ ก็มาเริ่มจิบกาแฟ เปิดคอม หางาน ก่อนอาบน้ำ และเรียน)
- ได้ลองทำอะไรที่ไม่เคยทำ อย่างเช่นการลองทำ podcast สรุปหนังสือที่อ่านมาแบบกระชับ ๆ ลองทำไปตอนแรก ออกจะยากนิดนึงเพราะยังไม่คุ้นกับโปรแกรม แต่คิดว่า ถ้าได้ทำไปสักพัก ก็คงจะชำนาญขึ้นนั่นแหละ แชร์ให้เพื่อนสนิทฟังนางบอกว่า มันสั้นไป ไอ้เราก็กลัวว่า ยาวไปคนจะไม่ฟังอีก ใครอยากฟัง ลองไปหาฟังกันได้ใน spotify นะ เล่าอย่างย่อไม่ง้อมิกซ์ (แอบโปรโมต) แต่ตอนนี้มี 1 ep ถ้วน
-เอาจริง ๆ ช่วงนี้ไม่ได้ดูซีรีส์ใน streaming ที่เป็นสมาชิกเลย อารมณ์มันไม่ได้อ่ะ คือรู้สึกเคร่งกับตัวเองยิ่งกว่าตอนมีงานทำอีก
-อ้อ อีกข้อนึงก็คือ ได้เป็นโควิดครั้งแรกในชีวิตในช่วงนี้ด้วย ไม่ใช่ข้อดี แต่ข้อดีก็คือ มีเวลาพักเยอะ ไม่ต้องเสียการเสียงาน ตอนนี้ยังไอไม่หายเลย อุตส่าห์รอดมาได้ตั้งนาน อยู่ดี ๆ เป็นเฉยเลย
จริง ๆ ที่พูดมาทั้งหมดก็คือพยายามทำตัวและจิตใจไม่ให้ว่างนั่นแหละ เพราะว่าถ้าอยู่เฉยๆ คงฟุ้งอยู่ไม่น้อย
เป็นคนชอบทำงาน แต่ตอนนี้เหมือนโดนสตาฟฟ์ด้วยข้อจำกัดบางอย่างที่เหนือการควบคุม เลยพยายามที่จะทำอะไรที่อยู่ในความควบคุมของตัวเองได้ไปพลาง ๆ ก่อน
จำได้ว่า วันก่อน ติดเรื่องเกี่ยวกับ อาการซึมเศร้าแบบเรื้อรัง หรือ dysthymia ไว้ แล้วจะมาเล่าให้ฟังนะคะ ว่าเป็นยังไง
- 2
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
