จงมองหาอนาคต ที่เกิดขึ้นแล้ว
คำกล่าวของ Peter Drucker ที่ว่า "The best way to predict the future is to look at what has already happened" เป็นอีกประโยคเตือนใจที่ผู้เล่าคิดถึงบ่อย
ในห้วงเวลานี้ ผู้เล่าใคร่จะวางมือ... หลังจากเดินทางในความเป็นลูกจ้างมืออาชีพมากว่า 30 ปี เพื่อไปทำ Company for non-profit
แต่พอเห็นความท้าทายของหลายธุรกิจปรับตัวตั้งรับกับโลกที่เปลี่ยนแปลงเร็วในเรื่องเทคโนโลยีและเอไอแล้ว บางครั้งก็ตื่นเต้นอยากกระโดดโลดแล่นในสนามต่อไป
หลายสำนักข่าว นักวิเคราะห์และนักธุรกิจต่างเห็นพ้องต้องกันว่า "ไทยเปลี่ยนไปแล้วแบบสิ้นเชิง" ทั้งจากเรื่องโครงสร้างประชากร หนี้ครัวเรือน การศึกษา การเมืองที่ล้าหลัง พูดกันถึงขั้นอนาคตอาจเกิด fail state
แต่ขณะเดียวกัน หลายคนก็สงสัยว่า...ทำไมประเทศยังสามารถเติบโตต่อไปได้ แม้จะไม่ได้เติบโตแบบ 5%++ สำหรับประเทศกำลังพัฒนา และส่วนใหญ่ก็เห็นตรงกันว่าการท่องเที่ยวจะไม่ใช่ตัวทำเงินในอนาคต
ส่วนตัวผู้เล่าคิดว่าเพราะ “ความเป็นไทย” นี่แหละ ที่ยังประคับประคองประเทศเอาไว้ เป็นเรื่องที่หาไม่ได้จากที่อื่น แบบ Thailand Only ที่ไม่สามารถอธิบายด้วยตัวเลข แต่เป็นสิ่งที่สัมผัสได้จากชีวิตจริง บางเรื่องตลกร้ายแต่ก็ไม่ใช่ว่าจะเลวร้ายทั้งหมด
- ●ในน้ำมีปลา ในนามีข้าว
- ●ไม่มีข้าวกิน ให้ไปวัด
- ●คนไทยสามัคคีช่วยเหลือกันเฉพาะในยามลำบาก
- ●เห็นใครเดือดร้อนก็พร้อม “โอนไว”
- ●คนไทยน่ะเหรอ “ไม่เป็นไร สบาย สบาย”
ถ้าวางมือถือ ออกจากโลกโซเชียล ออกจากสังคมคนเมืองเสียบ้าง แล้วไปสัมผัสความเป็นอยู่นอกตัวมือง ที่เป็นพื้นที่ของคนส่วนใหญ่ในประเทศ เราอาจเข้าใจมากขึ้นว่าทำไม “ประเทศไทยยังไปได้”
แม้จะไม่ได้เป็นผู้นำทางเศรษฐกิจในภูมิภาค แต่หากสามารถสร้าง “ความยั่งยืน” ได้ นั่นต่างหากคือสิ่งที่ควรเป็น
เป็นความโชคดีของผู้เล่าที่เติบโตมาจากความเป็นชนบทที่ขลาดแคลนแล้วได้มีโอกาสทำงานเห็นโลกกว้าง แม้ไม่ทั้งหมด แต่ก็พอจะทำให้เห็นมุมมองจากฐานรากไปจนถึงจุดบนของห่วงโซ่
และหากจะเลือกทำสิ่งหนึ่งให้ประเทศ ผู้เล่าขอเลือก พัฒนาการศึกษาในชนบท เพราะนี่คือการสร้างรากฐานที่มั่นคงที่สุดของการพัฒนาในระยะยาว
อนาคตอาจไม่ใช่สิ่งที่เรารอให้มาถึง แต่เป็นสิ่งที่…
“ได้เกิดขึ้นแล้ว” ในที่ที่เรามองข้าม...
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
