30 พ.ค. เวลา 15:15 • นิยาย เรื่องสั้น

รัตติกาลยอดรัก

บทนำ
มุมมืดบนยอดระฟ้าของตึกสูงเสียดเมฆใจกลางมหานครกรุงเทพฯ เงาหนึ่งทอดร่างยาวเหยียดไปตามกระแสลมยามราตรี ดวงตาสีแดงก่ำดุจทับทิมต้องแสงจันทร์ จ้องมองไปยังห้องทำงานที่สว่างไสวบนชั้นสูงสุดของอาคารฝั่งตรงข้าม
ภายในห้องนั้นเอง "ตะวัน" ผู้บริหารหนุ่มแห่งอาณาจักรอสังหาริมทรัพย์ ผู้ได้รับฉายา ‘พ่อมดแห่งวงการอสังหาฯ’ ด้วยความสามารถอันล้ำเลิศในการพลิกฟื้นผืนดินให้กลายเป็นดั่งทองคำ ยังคงจมดิ่งอยู่กับกองเอกสาร แม้เข็มนาฬิกาจะล่วงเลยเที่ยงคืนมานานแล้วก็ตาม ใบหน้าคมคายภายใต้กรอบแว่นบ่งบอกถึงความมุ่งมั่นและความเหนื่อยล้า ข้อมูลและตัวเลขมากมายที่มีมูลค่าหลายร้อยล้านบาทเรียงรายอยู่บนโต๊ะเบื้องหน้า ทว่าสายตาของเงาที่จับจ้องอยู่ภายนอกนั้น มิได้มีความประสงค์ร้ายแม้แต่น้อย
ตรงกันข้าม... ในความมืดมิดนั้น กลับฉายชัดถึงความห่วงใยแสนลึกซึ้ง ความโหยหาที่กัดกินหัวใจ และความอาวรณ์ที่สั่งสมมานานกว่าสองร้อยปี หากจะกล่าวให้ถูกต้อง... ดวงตาสีแดงคู่นั้นกำลังเฝ้ารอคอยวิญญาณดวงหนึ่ง วิญญาณของชายผู้เป็นที่รัก ผู้ที่เธอรอคอยการกลับมาเนิ่นนานจนแทบจะสูญสิ้นความหวัง นับตั้งแต่การพลัดพรากในยุคสมัยที่แผ่นดินสยามยังรุ่งเรืองด้วยศิลปะและวัฒนธรรม
กระแสลมเย็นเยียบพัดผ่านร่างของเงาตนนั้น หอบเอาความทรงจำอันแสนหวานและขมขื่นในอดีตชาติให้หวนคืนมาอีกครั้ง รอยยิ้มอบอุ่นของเขาภายใต้แสงจันทร์ในคืนเทศกาล แววตาที่เต็มไปด้วยความรักขณะมอบดอกมะลิหอมกรุ่น และคำสัญญาที่ยังคงดังก้องอยู่ในหัวใจ แม้กาลเวลาจะผันผ่านไปนานเพียงใด ความรู้สึกเหล่านั้นก็ยังคงแจ่มชัดราวกับเพิ่งเกิดขึ้นเมื่อวาน
“อีกไม่นานแล้วสินะ...ตะวัน...” เสียงกระซิบแผ่วเบาราวกับเสียงลมลอดใบไม้ดังขึ้นในความมืดมิด “การรอคอยที่ยาวนานนี้...กำลังจะสิ้นสุดลง”
ดวงตาสีแดงก่ำจับจ้องไปยังร่างของชายหนุ่มในห้องทำงาน แววตาอ่อนโยนและเต็มไปด้วยความรักที่ไม่เคยจางหายไปตามกาลเวลา ในค่ำคืนที่เงียบสงัดนี้ เงาแห่งรัตติกาลกำลังเฝ้ารอการตื่นรู้ของดวงวิญญาณที่ผูกพันกันมานับร้อยปี พร้อมที่จะมอบชีวิตใหม่และชะตากรรมที่ไม่อาจหลีกเลี่ยงได้ให้กับเขา...
ติดตามตอนต่อไป
โฆษณา