🌿 เรื่องเล่าจากสวนหลังบ้านของฉัน
ตอนที่ 7: เก้าอี้ไม้ตัวเดิม
เช้านี้…ฉันนั่งลงบนเก้าอี้ไม้ตัวเดิมใต้ต้นไม้
ลมเย็นยังพัดเบา ๆ เหมือนเมื่อวาน
แต่มันไม่ใช่เช้าเดิมหรอก
เพราะหัวใจวันนี้…เหนื่อยกว่าเมื่อวานนิดหนึ่ง
ฉันไม่ได้ร้องไห้
แต่ก็ไม่ได้ยิ้มเหมือนทุกวัน
นกน้อยบนกิ่งไม้ส่งเสียงเบา ๆ เหมือนกำลังปลอบ
🌳 เก้าอี้ตัวนี้…เคยเป็นที่พักของแม่
ต่อมาก็เป็นที่นั่งของพ่อ
แล้ววันนี้…เป็นที่ของฉัน
เวลาผ่านไป คนก็เปลี่ยนไป แต่เก้าอี้ยังอยู่ตรงนี้
เหมือนจะบอกว่า “แค่นั่งพักก็พอ ไม่ต้องทำอะไรทั้งนั้น”
บางทีสวนหลังบ้านไม่ได้มีไว้ปลูกต้นไม้
แต่มันอาจมีไว้ “ปลูกใจ” ของฉันให้กลับมาอีกครั้ง
⸻
💬 แคปชั่นชวนกดรัก:
ถ้าใครมี “เก้าอี้ไม้เงียบ ๆ” ของตัวเองบ้าง กด ❤️ ไว้นะ
เผื่อใจของเราจะได้นั่งพักด้วยกันตรงนี้บ้าง 🌱
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
