Blockdit Logo (Mobile)
ADisak Takham
•
2 มิ.ย. เวลา 02:34 • ความคิดเห็น

#เวลาของฉันมาถึงแล้ว

"My time has come."
_•_•_•_•_•_•_•_•_•_•_•_•_•
หลายคนอาจนึกไปถึงช่วงเวลาโอกาสทองของชีวิตที่มาถึง
ช่วงเวลาที่ยิ่งใหญ่ที่เรากำลังจะรุ่งเรือง สมปรารถนากับอะไรสักอย่าง
แต่ "My time has come."
"เวลาของฉันมาถึงแล้ว"
ประโยคนี้ที่กล่าวในภาพยนตร์อนิเมชั่น เรื่อง กังฟู แพนด้า ภาค 1
กลับมีนัยยะที่ยิ่งใหญ่กว่านั้น
เป็นประโยคที่อาจารย์เต่าอุกเว กล่าวลากับ ฉีฟู่ ศิษย์ของตน
ในช่วงเวลาสุดท้ายของชีวิต......
ก่อนที่จะลาจาก โลกนี้ไปตลอดกาล......
ช่วงเวลาอื่นๆของชีวิต แม้จะยิ่งใหญ่
แต่ช่วงเวลาสุดท้ายของชีวิตกลับสำคัญกว่า
เพราะเป็นช่วงเวลาที่มีความหมายอย่างเปี่ยมล้น ทั้งกับตัวเราเองและ กับคนที่รักเรา
"เวลาของฉันมาถึงแล้ว"
ไม่แต่อาจารย์อุกเวเท่านั้นที่พบช่วงเวลานี้
เราทุกคนย่อมมีช่วงเวลานี้มาถึงสักวัน
ไม่มีใครปฏิเสธ หรือ หนีพ้นได้
เพียงแต่ไม่มีใครรู้ว่า เวลานั้นของเราจะมาถึงเมื่อไหร่...
ดังภาษิตธิเบตกล่าวว่า “ไม่รู้ว่า พรุ่งนี้หรือชาติหน้า อะไรจะมาก่อนกัน”
เราและทุกๆคนที่เรารู้จัก .....
ไม่มีใครรู้ว่า การเปิดประตูออกจากบ้านครั้งนี้จะเป็นครั้งสุดท้ายหรือไม่
การพูดกับคนที่เรารักครั้งนี้จะเป็นครั้งสุดท้ายหรือไม่
การกินข้าวมื้อนี้จะเป็นมื้อสุดท้ายหรือไม่
การหัวเราะครั้งนี้จะเป็นครั้งสุดท้ายหรือไม่
ไม่มีใครตอบได้ ทั้งตัวเรา และ คนที่รักเรา
และเมื่อ เวลานั้น "เวลาของเรา" มาถึงแล้ว
เราอยากให้เวลานั้นของเราเป็นเช่นไร
หลายคนอาจคิดและรู้สึกไปต่างๆนานา
แต่สิ่งหนึ่่งที่พบร่วมกันในทุกชาติทุกภาษา
ในวินาทีนั้น ล้วนต้องการสิ่งเดียวกัน คือ
การจากไป พร้อมกับใจที่ผ่อนคลาย สบาย สงบ
ไม่รู้สึกเจ็บปวด ติดค้าง เสียดาย เสียใจกับอะไร
ซึ่งความรู้สึกเหล่านี้จะเกิดขึ้นได้ขึ้นอยู่กับอะไร ?
ความรู้สึกเหล่านี้จะเกิดขึ้นได้ขึ้นอยู่กับ “วันนี้”
เพราะ "วันนี้" เป็นวันเริ่มต้นของชีวิตที่เหลือ
การเตรียม"วันนี้"ให้ดีที่สุด
จะเป็นโอกาสที่จะทำให้วันสุดท้ายของเราเป็นช่วงเวลาที่ดีที่สุดเช่นกัน
เพราะ "อนาคต" เป็น ผลลัพธ์ของ "ปัจจุบัน"
“วันนั้น” ก็เป็นผลลัพธ์จาก สิ่งที่เราทำใน “วันนี้”
การเตรียม "วันนี้" ให้ดีที่สุดทำอย่างไร ?
ดังข้อมูลเหล่านี้
Bronnie Ware พยาบาลชาวออสเตรเลีย ผู้ดูแลผู้ป่วยระยะสุดท้ายของชีวิต
ได้รวบรวมข้อมูลความต้องการก่อนเสียชีวิตไว้อย่างมากมาย
เธอพบว่า 5 อันดับแรก ที่คนใกล้เสียชีวิตรู้สึกเสียดาย และ เสียใจ คือ
1. เสียดายที่ไม่ได้ใช้ชีวิตอย่างที่ตนเองต้องการ
หลายคนใช้ทั้งชีวิตทำตามความคาดหวังของคนอื่นตลอดเวลา
จนไม่เคยได้ใช้ชีวิตอย่างที่ตนเองต้องการจริงๆสักที จนถึงวาระสุดท้ายของชีวิต
 
2. ทำงานหนักจนลืมครอบครัว ลืมคนที่เรารักและรักเรา
หลายคนให้เวลาในชีวิตไปกับเรื่องงาน เรื่องสังคม และ เรื่องคนอื่นๆ
(ที่สุดท้ายก็ไม่ได้มีความหมายมากมายในชีวิต) เป็นหลัก
จนละเลยคนที่เรารัก และ รักเรา
เมื่อถึงช่วงเวลาสุดท้ายของชีวิต หลายคน รู้สึกเสียใจ
 
3. เสียใจที่ไม่ได้พูดในสิ่งที่รู้สึก โดยเฉพาะกับคนที่เรารัก
หลายคนรู้สึกอัดอั้นตันใจ ติดค้างอยู่ในใจ และ ขมขื่นมาก
ที่ไม่มีโอกาสนั้นอีกแล้ว
 
4. เสียใจที่ไม่ได้ใช้เวลากับเพื่อนอย่างคุ้มค่า
หลายคนเมื่อถึงเวลาสุดท้าย มิตรภาพเก่าๆ
ได้หวนกลับมาในห้วงคำนึงอีกครั้ง
และรู้สึกเสียดายเมื่อตอนที่มีโอกาสได้ละเลยสิ่งนี้ไป
 
5. เสียใจที่ไม่ได้เลือกที่จะใช้ชีวิตอย่างมีความสุข
หลายคนใช้ชีวิตที่ผ่านมาอย่างอมทุกข์
เพราะความกลัวจึงไม่กล้าเปลี่ยนแปลง
หรือ ไม่เคยอนุญาตให้ตนมีความสุข เพราะ เข้มงวดกับตนเองมากเกินไป
หรือ เพราะความโกรธแค้นฝังใจ จึงหาความสุขทางใจไม่ได้เลย
เมื่อถึงช่วงเวลาสุดท้าย จึงรู้สึกเสียดายโอกาสในชีวิตที่ตนไม่ได้เคยใช้ชีวิตจริงๆสักที
(แต่กลับถูกชีวิตใช้มาโดยตลอด) ><"
จาก 5 สิ่งที่กล่าวมา สิ่งที่มีคุณค่าและความหมายกลับไม่ใช่สิ่งภายนอกหรือสังคมอะไรเลย
กลับเป็น ตัวเอง และ คนที่เรารัก
 
เมื่อ"วันนี้" เรายังมีโอกาส
เราที่ยังมีชีวิตอยู่
เราที่ยังหายใจ
เราที่ยังทำอะไรต่ออะไรได้
ใช้โอกาสที่ยังมีนี้ให้คุ้มค่า ทั้งกับตัวเราเอง และ คนที่เรารัก 🙂
เพราะที่สุดแล้ว สิ่งที่เราต้องการคือ
ความสุข และ ความอิ่มใจในชีวิต
ซึ่งความสุข และความอิ่มใจในชีวิต เกิดจาก
- การได้ดูแลตัวเอง
- การได้ดูแลคนที่เรารัก
- ได้ทำสิ่งที่รู้สึกมีคุณค่า
ลองกลับมาทบทวนนะคะ ว่า "วันนี้ เรา ทำแล้วหรือยัง" นะคะ 😊
เพราะ เมื่อ “เวลานั้นของเรามาถึง” ^___^
จะได้เป็นเวลาที่งดงามที่สุดสำหรับเราจริงๆค่ะ
เพราะเรารู้สึกอิ่มใจในชีวิตแล้วค่ะ 🙂
ก่อนที่.......
"My time has come"
*****^^^^^^^^^^^^^^^***
เครดิตบทความ : หมอเบิ่นนี่ (Rerun )
โฆษณา