2 มิ.ย. เวลา 16:22 • ความคิดเห็น

เมื่อ "ชีวิตวัยเด็ก ความสุขของความไม่รู้"

> เพราะครั้งหนึ่ง...เราเคยมีความสุขโดยไม่ต้องเป็นใครเลย
จำตอนที่เรายังเป็นเด็กได้ไหม?
ตื่นขึ้นมา ไม่ต้องเช็กอีเมล ไม่ต้องส่องกระจกว่าหน้าโอเคหรือยัง
ไม่ต้องพิสูจน์อะไรให้ใครเห็น...
แค่ได้เล่น ดินเหนียว หมากเก็บ น้ำฝน
หัวเราะกลิ้งไปกับเรื่องงี่เง่าๆ ก็เหมือนชนะลอตเตอรี่รางวัลที่หนึ่งของชีวิต
เพราะตอนนั้น — เรา ยังไม่รู้ ว่าต้อง “เป็นคนสำเร็จ”
ยังไม่รู้ว่าต้อง “ดูดี” ต้อง “เก่ง” ต้อง “มีอนาคต”
เรายังไม่รู้ว่าชีวิตมันซับซ้อนขนาดนี้
และเพราะเรา “ไม่รู้” นั่นแหละ
เด็กจึงมีความสุขได้ง่ายเหลือเกิน
เด็กมีความสุข เพราะไม่ต้อง “เป็นใคร”
เด็กไม่เคยตื่นมากังวลว่า
วันนี้เราจะดูเหมือนคนเท่ในไอจีไหม
เราจะพูดผิดจนโดนเมินไหม
หรือเราจะยังมีคุณค่าในสายตาใครบ้างไหม
เด็กควรแค่ "เป็น"
เป็นตัวเองในเวอร์ชันเปื้อนดิน
ร้องไห้แล้วหัวเราะในเวลาไม่ถึงห้านาที
ทำของขวัญให้แม่ด้วยเศษกระดาษพับๆ แล้ว
ภูมิใจยิ่งกว่ารับรางวัลระดับโลก
ไม่มีหน้ากาก
ไม่มีเปลือก
ไม่มีภาระต้องเป็น "คนที่คนอื่นอยากให้เป็น"
และนั่นแหละ...คืออิสระที่แท้จริง
ทุกข์ของเด็ก คือการพยายามทำให้ “ผู้ใหญ่พอใจ”
แต่ก็ใช่ว่าวัยเด็กจะมีแต่สายรุ้งและลูกโป่ง
เพราะทุกข์ที่เด็กหลายคนต้องเจอ
คือการถูกคาดหวังให้ “เก่ง” ให้ “ดี” ให้ “เรียบร้อย” ให้ “ไม่ดื้อ” ให้ “ได้ที่หนึ่ง”
เมื่อเราเริ่มรู้ว่าการหัวเราะเสียงดังอาจถูกว่าไม่สุภาพ
การวาดรูปแบบแปลกๆ อาจไม่เรียบร้อยพอ
หรือการพูดความคิดของตัวเองออกไป อาจไม่ใช่สิ่งที่ผู้ใหญ่ต้องการได้ยิน
เราเริ่มเก็บความเป็นตัวเองไว้ในกระเป๋าลับ
เริ่มสร้างเปลือก
เริ่มเล่นบทบาท
เริ่มสูญเสียสิ่งที่ทำให้ชีวิตวัยเด็ก "วิเศษ"
การปลดล็อก: จงจำไว้ — เราเคยมีความสุขง่ายๆ
ก่อนที่โลกจะบอกให้เรา "เป็นใครบางคน"
เรารู้จักความสุขที่เรียบง่ายมาก่อนแล้ว
สุขเพราะได้วาดภาพโดยไม่ต้องมีเหตุผล
สุขเพราะเสียงหัวเราะของเพื่อน
สุขเพราะลมเย็นพัดมาทางหน้าต่าง
และข่าวดีคือ...
ความสุขแบบนั้นยังอยู่ตรงนั้น
ไม่ได้หายไปไหน
มันแค่ถูกลืมไว้ใต้ชั้นของคำว่า “โตแล้ว”
แต่เมื่อไหร่ที่เรายอมวางความต้องเป็น...
เมื่อไหร่ที่เรากล้าจะ "เล่น" อีกครั้ง
หัวเราะให้ดังเหมือนเมื่อก่อน
หรือวาดรูปโดยไม่สนว่าจะสวยไหม
เมื่อนั้น — เด็กคนนั้นในตัวเราจะยิ้มอีกครั้ง
สิ่งที่อยากแชร์ไว้เตือนใจ:
ชีวิตไม่ได้ต้องการความสำเร็จเสมอไป
บางที...มันต้องการแค่ชอล์กสี หัวใจกล้าๆ และเสียงหัวเราะจากส่วนลึกของตัวเราเอง
#ความสุขของความไม่รู้
#เราก็เคยมีความสุขง่ายๆแบบนั้น
#เด็กในตัวคุณยังไม่หายไปไหน
เมื่ออ่านมาจนถึงตอนท้ายนี้ หากคุณชอบบทความนี้ อย่าลืมส่งต่อให้ใครสักคน
ที่อาจลืมไปว่า "แค่เป็นตัวเอง" ก็มีค่ามากพอแล้ว ❤️
ขอบคุณที่อ่านมาจนจบ
... เขียนไว้ให้ใจอุ่น ...
2 มิถุนายน 2568
โฆษณา