รักย้อนอดีตภาค 5 ภัยร้ายจากดาวหางฮัลเลย์
.
บทที่ 35 รัชทายาทอิกโนสี
.
เมื่อมาถึงที่พักลุงเชิญอินฟาดูสเข้าไปสนทนาด้วย "ทำไมทวาลามันถึงโหดร้ายอย่างนี้วะ อินฟาดูส"
.
อินฟาดูส "เป็นเช่นนั้นจริงท่านผู้วิเศษ อนิจจาทั่วแผ่นดินมีแต่เสียงร่ำไห้จากความโหดร้ายของราชัน
ค่ำคืนนี้พวกท่านจะได้เห็น มันเป็นคืนล่าแม่มดครั้งสำคัญที่โหดที่สุด ผู้คนจำนวนมากจะถูกดมกลิ่นพิสูจน์ว่ามีเวทมนต์แล้วถูกสังหาร
ทุกชีวิตไม่ปลอดภัย ถ้าราชันอยากได้สัตว์เลี้ยงหรือภรรยา หรือระแวงว่าผู้ใดจะคิดก่อกบถ กาก้าและสาวกของนางจะดมกลิ่นชายผู้นั้นแล้วบอกว่าเป็นพ่อมด แล้วเขา
ก็ถูกฆ่าเหมือนผักปลา
.
ผู้คนมากมายต้องตายในคืนนี้ก่อนที่ดวงจันทร์จะจางแสงไป มันเป็นเช่นนั้นมาตลอดแม้แต่เราเองก็ไม่ปลอดภัย
ที่ยังอยู่รอดเพราะเราเชี่ยวชาญการศึกและเป็นที่รักของเหล่าทหารแต่จะนานเท่าใดเล่า ตอนนี้ผืนปฐพีคร่ำครวญที่ทวาลาโหดร้ายกระหายเลือด"
.
ลุง "ทำไมประชาชนไม่ปลดเขาลง"
.
อินฟาดูสหน้าซีดตัวสั่น "ได้โปรดอย่าพูดอย่างนี้ท่านผู้วิเศษ หากกาก้าได้ยินเข้าข้าต้องเดือดร้อน
เชื่อกันว่าทวาลาที่ได้รับการดูแลจากกาก้ามาตั้งแต่เกิด จึงมีมนต์วิเศษสามารถเสกกองทัพปีศาจจากอเวจีมาได้นับแสน ขณะที่กองทัพของเราแม้จะมีหลายหมื่นคนก็ตามแต่เทียบกันไม่ได้เลย และในคืนนี้ทหารก็จะลดลงไปอีก"
.
ลุง "เหลวไหลกองทัพปีศาจจากอเวจีมีที่ไหนเป็นข้ออ้างมากกว่า"
.
อินฟาดูส "เชื่อกันว่าปีศาจเหล่านี้ฆ่าไม่ตายเพราะมันไม่มีชีวิต ไม่มีสิ่งใดจะต้านการโจมตีของมันได้
หากเรายอมรับชะตากรรมคืนนี้จะมีทหารตายแค่หลักร้อย แต่หากขัดขืนพวกเราและลูกเมียจะตายกันหมด"
.
ลุง "สรุปแล้วพวกเจ้าก็อยู่เพื่อรอวันตายเท่านั้นหรือ"
.
อินฟาดูส "ไม่ถึงขนาดนั้นหรอกท่าน ข้อสำคัญเราไม่มีผู้นำที่เป็นจิตวิญญาณในการต่อสู้ หากอีโมตูพี่เราไม่ถูกฆ่าและราชันที่แท้จริงของเราอิกโนสียังมีชีวิต..."
.
อัมโบโป "ท่านทราบได้อย่างไรว่าอิกโนสีตายแล้ว"
.
อินฟาดูส "หมายความว่าอย่างไร เจ้าหนู"
.
อัมโบโป "จงฟังอินฟาดูส หลายปีก่อนในคืนวันที่ราชันอีโมตูถูกฆ่า พระชายาพาลูกน้อยอิกโนสีหนีไป ทวาลาส่งคนไปตามล่าแต่ไม่พบจึงเข้าใจว่าถูกหิมะกลบฝังไปแล้วจึงเลิกติดตาม
.
ความจริงแล้ว 2 แม่ลูกยังไม่ตายแต่จวนเจียนเต็มที นับเป็นโขคของทั้ง 2 ที่มีเซียนท่านหนึ่งเหาะผ่านมาพบเข้าจึงช่วยชีวิตของแม่-ลูกคู่นี้ไว้
.
ท่านไม่ยอมบอกนามของท่านเพราะอับอายที่ศิษย์ของท่านคนหนึ่ง พูดให้ถูกคือตัวหนึ่งไปอาละวาดบนสวรรค์ ลิงตัวนี้เก่งกล้าจนไม่มีเทพองค์ใดปราบได้แม้แต่เทพนาจา มันสร้างความเสียหายให้สวรรค์จนเหล่าเทพต่างก่นด่าผู้ที่เป็นอาจารย์"
.
ลุง "หงอคงหรือเห้งเจียนั่นเองที่ไปอาละวาดจนสวรรค์แทบแตก จนเดือดร้อนถึงพระยูไล(พระพุทธเจ้า)ต้องมาปราบด้วยการจำขังใต้ภูเขา 500 ปี
จนกว่าจะมีภิกษุรูปหนึ่งที่ต้องการไปอัญเชิญพระไตรปิฎกที่อินเดียผ่านมา จึงช่วยปลดปล่อยให้เป็นอิสระ แล้วลิงตัวนี้ช่วยคุ้มครองท่านจากเหล่าปีศาจที่ต้องการกินเนื้อท่านไปอินเดียอย่างปลอดภัย"
.
อัมโบโป "ถูกแล้วท่านลุง ด้วยเหตุนี้ท่านเซียนจึงต้องขอร้องลิงตัวนั้นว่าอย่าเที่ยวบอกว่าใครเป็นอาจารย์ผู้สอนวิชา เพียงเท่านี้ก็ถือว่าได้ตอบแทนบุญคุณท่านแล้ว"
.
เสียงหัวเราะดังขึ้นอย่างครื้นเครง แล้วอัมโบโปจึงเล่าต่อ "ที่จริงตอนนั้นข้าเพิ่งอายุ 3 ปีแต่ก็จดจำได้ทุกสิ่ง เซียนท่านนั้นพาเราทั้ง2 แม่ลูกเหาะไปพักที่อารามของท่านที่เป็นสำนักร้างบนเทือกเขาสูง
.
ท่านถ่ายทอดวิชาการต่อสู้ด้วยมือเปล่ารวมทั้งอาวุธทุกชนิดแก่ข้าตั้งแต่เด็ก ส่วนแม่มีหน้าที่ทำอาหารซึ่งมีแต่ผักผลไม้เพราะท่านเป็นมังสวิรัติ ท่านเซียนยังได้สอนแม่ทำน้ำเต้าหู้ และทำเต้าหู้เพื่อเป็นโปรตีนแทนเนื้อสัตว์
.
ตอนแม่ตายข้าก็รุ่นหนุ่มฝึกวิชาการต่อสู้สำเร็จแล้วยกเว้นเหาะเหิรเดินอากาศและแปลงร่าง 72 แบบเหมือนลิงตัวนั้น ท่านเซียนบอกกับข้าว่า
"เด็กน้อยบัดนี้ถีงเวลาที่เจ้าจะต้องกลับไปช่วยประชาชนของเจ้าให้พ้นจากทวาลา อาผู้แสนอำมหิต ทั้งแก้แค้นให้พ่อและทวงความเป็นธรรมให้ตัวเอง
.
ท่านส่งข้ามาที่ทะเลทรายในอาฟริกา ขณะที่ข้ากำลังเก้ๆกังๆว่าจะไปทางไหนอย่างไรก็ถูกพ่อค้าทาสจับตัวไปขาย แน่นอนว่าข้าสามารถสู้พวกมันได้ แต่ข้าก็ต้องการรู้ว่าพวกมันจะไปไหน
.
ข้าเห็นแสนสุริยาต่อสู้กับพวกค้าทาส แม้จะอยากช่วยแต่ข้ามีเป้าหมายยิ่งใหญ่ที่จะเสียแผนไม่ได้ เอาเป็นว่าข้าต้องขอโทษจากใจจริง
ส่วนเจ้า พัน วิทยายุทธของเจ้าเหนือกว่าข้ามาก จึงขอขอบใจที่ได้ช่วยเหลือ และหวังให้เจ้ามาช่วยข้ากอบกู้บัลลังก์"
.
อินฟาดูส "เรื่องที่เจ้าเล่ามาสนุกมาก แม้พวกท่านจะเป็นผู้วิเศษ แต่คนไม่กี่คนจะสู้กองทัพได้อย่างไร"
.
อัมโบโป "ท่านคิดอย่างนั้นหรือ อาของข้า ดูนี่สิ ข้าคืออิกโนสี"
.
แล้วอัมโบโปก็ปลดผ้าพันกายออก ยืนเปลือยกายเผยให้เห็นรูปงูใหญ่สักด้วยหมึกสีฟ้าพันอยู่กลางลำตัว หางของงูหายไปในปากที่อ้ากว้างอยู่ระหว่างลำตัวและต้นขา
.
อินฟาดูสเพ่งมองดวงตาแทบจะหลุดออกจากเบ้า และ ทันใดนั้นคุกเข่าลง "คูมคูม ท่านคือบุตรชายของพี่ข้า ท่านคือราชัน"
.
"ลุกขึ้นเถอะ อาของข้า ข้ายังไม่ได้เป็นราชัน แต่จากการช่วยเหลือของท่านและสหายของข้า ข้าจะได้เป็นราขัน
กาก้าพูดถูกที่แผ่นดินต้องนองเลือดอีกครั้ง ท่านต้องเลือกแล้วอาของข้าว่าจะอยู่ข้างเดียวกับข้า ฝ่าฟัน่อันตรายเพื่อโค่นล้มทวาลาด้วยกัน"
.
อินฟาดูสลุกขึ้นเดินไปหาอิกโนสีคุกเข่าลงจับมือเขาไว้ "อิกโนสีคือราชันที่ถูกต้องของอีกัวน่า เราจะเป็นคนของท่านและร่วมมือกับท่านจนกว่าจะตาย เมื่อท่านยังเล็กเราเคยอุ้มท่านนั่งตักเรา ขอให้มือชราคู่นี้ได้ช่วยท่านต่อสู้เพื่อความถูกต้องเถิด"
.
"ข้าให้สัญญาอาของข้า เมื่อข้าได้เป็นราชันท่านจะเป็นคนที่มีอำนาจมากเป็นที่2รองจากข้า ถ่าข้าพ่ายท่านก็ต้องตาย อันความตายนั้นไม่ห่างไกลตัวท่านอยู่แล้ว ลุกขึ้นเถิดอาข้า"
.
อิกโนสีหันมาที่กลุ่มเพื่อน "แล้วพวกท่านล่ะจะช่วยข้าไหม ถ้าข้าชนะข้าสัญญาจะมอบหินสีขาวให้มากที่สุดเท่าที่จะขนไปได้"
.
ลุง "เฮ้ย ไอ้เจ้าโนสี เพื่อนกันแล้วพูดอย่างนี้หรือวะ เลือดสุพรรณถึงไหนถึงกัน เพื่อนแท้ต่อให้เอ็งไม่เอ่ยปากก็ต้องช่วยอยู่แล้ว
อีกข้อหนึ่งก็คือลุงเกลียดทั้งไอ้ทวาลาและนางแม่มดแก่หง่อมนั่น อยากช่วยสงเคราะห์ให้ไปลงนรกไวๆ อ้อที่นี่มีคนขาวผ่านมาไหมเมื่อไม่นานมานี้น่ะ"
.
อิกโนสีหันไปถามอาของเขาซึ่งคำตอบคือไม่มี คาดว่าน่าจะมาไม่ถึงแต่เขาก็สัญญาที่ช่วยสืบหาจนถึงที่สุด แล้วลุงก็ถามอินฟาดูสว่ามีแผนการที่จะทำให้อิกโนสีขึ้นสู่บัลลังก์อย่างไร
.
อินฟาดูส "อิกโนสี บุตรแห่งสายฟ้า คืนนี้จะมีพิธีเต้นฉลองครั้งสำคัญและพิธีล่าแม่มด คนจำนวนมากจะถูกพิสูจน์กลิ่นแล้วนำไปสู่ความตาย ความในใจของทุกคนจะเต็มไปด้วยตวามโศกเศร้าและปวดร้าวรวมทั้งโกรธแค้นทวาลา
.
เมื่องานเต้นฉลองยุติลงและเราทั้งหมดยังมีชีวิตอยู่ เราจะพูดกับหัวหน้านักรบที่สำคัญ ถ้าเรากล่อมเขาได้จึงจะพามาพบท่านเพื่อยืนยันว่าท่านคือราชันที่แท้จริง
.
พวกเขาจะพูดกับหน่วยทหารของเขาต่อไป และเป็นความจริงที่สงครามระหว่างมนุษย์กับกองทัพปีศาจจากอเวจีจะต้องเกิดอย่างไม่อาจหลีกเลี่ยง
สงครามระหว่างมนุษย์หลักหมื่นคนกับปีศาจนับแสน ที่มากมายมหาศาลดุจเม็ดทราย"
.
อิกโนสี "ทวาลามันก็กลัวที่จะไม่มีแผ่นดินปกครองเหมือนกันท่านอาอย่ากลัวเลย ทั้งข้าก็มีวิธีปราบปีศาจเหล่านี้ไว้ในใจแล้วแต่ขออุบไว้ก่อน"
.
การปรึกษาถูกขัดจังหวะด้วยผู้ที่นำข่าวของทวาลามาแจ้ง "ราชันทวาลาผู้ยิ่งใหญ่
จะมอบของขวัญให้ท่านผู้วิเศษ 1 ชิ้น ตามที่พวกท่านต้องการคืนนี้"
.
ลุง "ขอบใจองค์ราชัน เจ้ากลับไปได้แล้ว"
.
จบบทที่ 35 ภาพปกแชร์จากน้องดรุณี พัวพงศกร เป็นภาพแห่งตวามประทับใจที่พ่อ-แม่นกปกป้องลูกน้อยจากฝน
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
