เมื่อปลาโพธิสัตว์ปรากฏในข่ายญาณ
หลวงปู่จันทร์ผู้ปรารถนาโพธิญาณ
”หลวงปู่จันทร์ เขมิโย พระเถระผู้ปรารถนาโพธิญาณ”
เหตุเกิดที่ จ.นครพนม ณ วัดศรีเทพประดิษฐาราม โดยท่านเจ้าคุณพระเทพสิทธาจารย์ ( จันทร์ เขมิโย ) ท่านเล่าเอาไว้ว่า
มีอยู่คืนหนึ่งท่านกำลังทำสมาธิกรรมฐานก็ปรากฏภาพนิมิต ขึ้นในสมาธิเป็นภาพของแอ่งน้ำกำลังแห้งมีปลาอยู่หกตัว เป็นปลาหมอ ๓ ตัว ปลาดุก ๓ ตัวกำลังดิ้นรนกระเสือกกระสนอยู่ท่านจึงกำหนดจิตถามว่าเป็นคู่เวรคู่กรรม มาทวงหนี้เวรกรรมหรือไม่
ปลาเหล่านั้นตอบว่าพวกเราเป็นพระโพธิสัตว์มาเกิดเป็นปลาเพื่อบำเพ็ญบารมีแต่ ถูกกระแสกรรมทำให้ถูกนายบุญช่วย สุวรรณทรรภ จับมาขังเอาไว้ในตุ่มน้ำในสวนกล้วยติดหลังวัดตอนนี้น้ำกำลังแห้ง ถ้าตายก่อนจะหมดโอกาสบำเพ็ญบารมี
หลวงปู่จึงถามว่าเหตุใดจึงมาปรากฏในข่ายฌานสมาธิของท่าน ปลาโพธิสัตว์เหล่านั้นตอบว่า พวกเราตั้งจิตอธิษฐานว่าด้วยกุศลผลบุญที่บำเพ็ญเพียรเพื่อปรารถนาพุทธภูมิในอนาคตขอให้เราได้ปรากฏในข่ายฌานของผู้ทรงศีลที่เคยเกื้อกูลกันมาก่อนในอดีตชาติ จึงได้มาปรากฏในข่ายวิถีฌานสมาธิของท่าน
ตอนแรกหลวงปู่คิดว่า เป็นนิมิตมายาจึงอธิษฐานจิตซ้ำว่าถ้าเป็นภาพนิมิตมายาขอให้ดับหายไป ถ้าเป็นนิมิตจริงขอให้ปลาเหล่านี้สวดพระพุทธคุณให้ได้ยินปรากฏว่า เมื่ออธิษฐานเสร็จปลาเหล่านั้นก็พากันสวดสรรเสริญพระพุทธคุณว่า นโมตัสสะ ภควโต อรหโตสัมมาสัมพุทธัสสะ ตัวละ ๓ จบเรียงกันไปจนครบหกตัว ท่านได้ยินดังนั้นจึงรับปากว่าจะช่วย
รุ่งเช้าท่านออกบิณฑบาตไปจนถึง บ้านของโยมอุปัฏฐากวันนั้นลูกสาวของโยมอุปัฏฐากชื่อเยี่ยม หอมหวล อายุขณะนั้น ๑๐ ขวบเมื่อใส่บาตรแล้วก่อนที่หลวงปู่จะไปบ้านอื่นต่อ จึงสั่งเด็กหญิงผู้นั้นว่า ตอนสายหลังกินข้าวเสร็จแล้วให้เอาขันน้ำใบใหญ่ๆไปหาท่านที่วัดด้วย
หลังจากนั้นเด็กหญิงก็เอาขันน้ำไปที่วัดตามที่หลวงปู่สั่งเมื่อไปถึง หลวงปู่ก็สั่งว่าให้เอาน้ำใส่พอประมาณและให้ไปขอปลาหกตัวกับนายบุญช่วย ที่ขังเอาไว้ในตุ่มน้ำในสวนกล้วยติดกับหลังวัดซึ่งเด็กหญิงผู้นี้ก็รู้จัก พร้อมกำชับไว้ด้วยว่าไม่ว่าอย่างไรก็ตามต้องเอาปลามาให้ได้
เมื่อเด็กหญิงไปถึงพบนายบุญช่วย จึงบอกว่าเจ้าคุณปู่ให้มาขอปลาหกตัวเป็นปลาหมอ ๓ ตัวปลาดุก ๓ ตัวที่ขังไว้ในสวนกล้วย นายบุญช่วยแปลกใจแต่ก็บอกว่า ไม่รู้ว่าปลามีหรือไม่ถ้าไม่มีให้กราบเรียนหลวงปู่ด้วยว่าไม่มีแล้ว เมื่อไปที่สวนกล้วยพอไปถึงกระต๊อบท้ายสวนนายบุญช่วยก็นึกได้ว่าตนเคยไปหาปลาและได้นำมาขังไว้จริงแต่นานแล้วจนลืม จึงอุทานว่าหลวงปู่เก่งจังที่รู้ว่าตนขังปลาไว้จนลืมไปแล้ว จึงรีบไปดูที่ตุ่มกลางกอกล้วยปรากฏว่าเห็นปลาอยู่หกตัวตามที่หลวงปู่บอกมาจริง
จึงจับปลาใส่ขันให้เด็กหญิงแล้วตามมาจนถึงวัด เมื่อพบหลวงปู่จึงบอกว่าหลวงปู่เก่งที่รู้ว่ามีปลาถูกขังจนลืม หลวงปู่บอกว่าท่านไม่เก่งปลาเหล่านี้ต่างหากที่เก่ง เพราะสามารถส่งกระแสจิตไปขอความช่วยเหลือจากท่านได้ โชคยังดีที่ยังไม่ได้เอาไปทำอาหารเพราะจะเดือดร้อนทั้งครอบครัว
จากนั้นหลวงปู่ก็ทำน้ำมนต์พรมให้ปลาแล้วอธิษฐานให้ปลานั้นปลอดภัยสามารถบำเพ็ญบารมีต่อได้จนหมดอายุขัยแล้วนำไปปล่อยที่แม่น้ำโขง น่าแปลกคือเมื่อปล่อยปลาลงน้ำแล้วแทนที่มันจะรีบว่ายหนี กลับพากันกระโดดขึ้นเหนือน้ำ สามครั้งเหมือนกับจะแสดงการคารวะหลวงปู่จากนั้นก็พากันว่ายน้ำหายไป
เรื่องนี้จัดว่าเป็นเรื่องแปลกเรื่องหนึ่งแสดงให้เห็นว่าการมาเกิดเพื่อบำเพ็ญบารมีนี้มีจริงแท้
- 3
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
