ห้องเช่าหมายเลข 313
แนว: สยองขวัญ / จิตวิทยา
ช่วงปลายฤดูฝน อากาศเหนียวชื้นราวกับเวลาหยุดนิ่ง "เมษา" เดินลากกระเป๋าใบเก่าขึ้นบันไดเหล็กของอพาร์ตเมนต์เก่าโทรมกลางเมือง ห้องพักที่เธอได้มาในราคาถูกเกินจริง อยู่ชั้นสาม...ห้อง 313
“ห้องนี้ไม่มีใครอยู่มานานแล้วครับ” ลุงเจ้าของห้องบอกพร้อมยื่นกุญแจในมือเหี่ยวย่น
“ทำไมล่ะคะ?” เมษาถามอย่างสงสัย
ลุงไม่ตอบ แค่หัวเราะเบา ๆ แล้วเดินจากไป
---
วันแรก
ห้องขนาดเล็ก มีกลิ่นอับที่ซึมติดในผ้าม่าน กับผนังลอกสี เสียงฝนข้างนอกสาดกระทบกระจกหน้าต่างเป็นจังหวะเหมือนลมหายใจคน
เมษาจัดของแล้วทิ้งตัวลงบนที่นอนเก่า หวังจะพักผ่อนก่อนเริ่มงานใหม่พรุ่งนี้
เวลาเที่ยงคืน เธอตื่นเพราะได้ยินเสียงแปลก ๆ ...เหมือนเสียงฝีเท้าเบา ๆ อยู่ใกล้ ๆ เตียง
เธอลืมตาขึ้น...ห้องมืดสนิท ไฟในห้องน้ำ เปิดเอง ราวกับมีใครอยู่ข้างใน
“ไฟมันอาจเสีย…” เธอกระซิบกับตัวเอง แล้วลุกไปปิด
ทันใดนั้น…เธอหันไปเห็น “ตู้เสื้อผ้า” แง้มอยู่
ทั้งที่เธอจำได้ว่า เธอปิดมันแล้วแน่นอน
---
วันที่สอง
“เธอรู้ไหม ห้อง 313 มีคนตาย”
เด็กส่งอาหารจากร้านใกล้ ๆ เอ่ยขึ้นระหว่างส่งข้าวเย็น
เมษาชะงัก “จริงเหรอคะ?”
“ผู้หญิงคนก่อน...ฆ่าตัวตาย เขาว่ากันว่าเธอรอใครบางคนกลับมา แล้วก็อยู่ในนั้นจนเน่า...” เด็กหนุ่มพูดแล้วก็ขี่จักรยานจากไป เหมือนไม่อยากอยู่ตรงนี้นาน
---
คืนนั้น
เมษาฝัน…ฝันว่าเธอลุกจากเตียงตอนตีสาม แล้วเปิดตู้เสื้อผ้า
ข้างในมีผู้หญิงผมยาวคลุมหน้า สวมชุดนอนสีขาวเปื้อนเลือด ยืนก้มหน้าอยู่ข้างใน ร่างสั่นเหมือนสะอื้น
เสียงแผ่วเบากระซิบซ้ำ ๆ
> “ออกไป... ออกไป... ออกไป...”
เมษาสะดุ้งตื่น พร้อมเหงื่อที่เปียกชุ่ม
เมื่อเธอมองไปที่ตู้เสื้อผ้า...มันเปิดแง้มอยู่นิดเดียวอีกแล้ว
---
วันที่สาม
เธอไปหาลุงเจ้าของห้อง
“คุณเอาห้องนั้นให้ฉันทำไม?”
ลุงยักไหล่ “คนอื่นเขาทนกันไม่ได้...แต่เธอก็อยู่ได้นี่”
“อยู่ได้?” เมษาทวนคำ
“ผู้หญิงคนนั้นก็อยู่แบบเธอ…จนกลายเป็นส่วนหนึ่งของห้องนั้นไปเลย”
---
คืนสุดท้าย
เธอเก็บของ เตรียมย้ายออกตอนเช้า แต่ตอนตีสอง เสียงเคาะจากในตู้เสื้อผ้า…ดังขึ้น
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
เมษาตัวแข็ง ไม่กล้าขยับ
เสียงนั้นดังขึ้นอีก
ก๊อก...ก๊อก...
เธอฝืนลุกจากเตียง เดินไปช้า ๆ แล้วเปิดบานประตูไม้เก่า...
ไม่มีใครอยู่ข้างใน
แต่มี จดหมายเก่า ตกอยู่บนพื้น เขียนด้วยลายมือสั่น ๆ ว่า:
> “ถ้าเขาไม่กลับมา ฉันจะอยู่รอที่นี่…ตลอดไป”
และใต้จดหมายนั้น...คือรอยเลือดจาง ๆ รูปฝ่ามือ
---
รุ่งเช้า
เมษาไม่ได้ย้ายออก
เธอไม่เคยไปรับงานใหม่ ไม่ตอบโทรศัพท์ ไม่เปิดประตู
ในห้องเงียบ...แต่ม่านขยับราวกับมีคนยืนอยู่ด้านใน
ลุงเจ้าของห้องเดินมาแปะป้ายใหม่ที่หน้าห้อง 313
> “ห้องว่างให้เช่า ราคาพิเศษ”
แล้วหันหลังกลับไป พร้อมรอยยิ้มเล็ก ๆ...
#เรื่องเล่าผี
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
