ชื่อเรื่อง: เงาในบ่อน้ำ
บ้านไม้สองชั้นกลางทุ่งนา ปกคลุมด้วยเถาวัลย์และหญ้ารก จนดูราวกับถูกลืมเลือนไปตามกาลเวลา ผู้คนในหมู่บ้านเรียกมันว่า “บ้านร้างท้ายนา” ว่ากันว่าไม่มีใครอาศัยอยู่ในนั้นมานานนับสิบปี—แต่ในความเป็นจริง ยังมีสองชีวิตที่อาศัยอยู่ที่นั่น... แม่ และ พี่สาว
---
"อย่าบอกใครนะ ว่าน้องหายไปเพราะฉัน" เสียงกระซิบเบาแผ่วดังลอดออกมาจากหน้าต่างชั้นบนในคืนเดือนดับ
ในอดีต บ้านหลังนั้นเคยเต็มไปด้วยเสียงหัวเราะของเด็กหญิงตัวเล็กๆ ชื่อ "มินตรา" กับพี่สาวของเธอ "มุกดา" มินตราเป็นเด็กขี้เล่น สดใส แต่บางครั้งก็ซนจนเกินควบคุม และนั่นทำให้พี่สาวของเธอรู้สึกเบื่อหน่ายและอิจฉา ความรักจากแม่ที่เคยเป็นของเธอคนเดียว บัดนี้ดูเหมือนจะเอียงไปทางน้องสาวมากเกินไป
วันที่ฝนตกหนักในฤดูร้อน มุกดาพามินตราไปที่บ่อน้ำหลังบ้าน บอกว่าจะสอนจับลูกอ๊อด
“หนูไม่อยากลงน้ำ หนูกลัว...” มินตรากลั้นเสียงสะอื้นขณะจ้องน้ำสีคล้ำในบ่อ
“ลงไปเถอะน่า อย่าดื้อ!” มุกดาตะคอก แล้วผลักน้องลงไป
เสียงน้ำกระเซ็นดังขึ้น มินตราตะเกียกตะกาย พยายามว่ายขึ้น แต่พี่สาวกลับย่อตัวลง กดหัวน้องไว้ใต้ผิวน้ำ มือที่เล็กและเปียกพยายามไขว่คว้าอย่างอ่อนแรง
เงียบ... เหลือเพียงเสียงฝน และลมหายใจที่สั่นเทา
เมื่อรู้ตัวว่าน้องไม่ขยับอีก มุกดาก็ถอยห่าง ร่างสั่นระริก เธอไม่ได้ตั้งใจ... หรือบางที เธอตั้งใจแต่ไม่คิดว่าน้องจะ “ตายจริง”
แม่ที่ออกตามหาน้องสาวทั้งคืน พบเพียงลูกสาวคนโตนั่งนิ่งริมบ่อ ในมือมีตุ๊กตาของมินตรา ส่วนศพเด็กน้อย... ไม่มีใครพบ
---
หลังจากวันนั้น มุกดาไม่พูดกับใครอีก นั่งคุยกับเงาในบ่อน้ำเป็นประจำ บางวันมีเสียงหัวเราะของเด็กหญิงดังลอดจากบ้าน บางวันเป็นเสียงกรีดร้องว่า “อย่ากดหนู! หนูหายใจไม่ออก!”
แม่กลายเป็นหญิงแก่ผู้เงียบงัน ดูแลลูกสาวที่จิตใจค่อยๆ ถลำลึกสู่ความหลอน
---
สิบปีผ่านไป
ใครผ่านบ้านหลังนั้นจะเห็นหน้าต่างห้องชั้นบนมีเด็กหญิงโผล่มาแวบๆ หรือบางคืน ได้ยินเสียงน้ำกระเซ็นพร้อมเสียงเด็กหัวเราะปนสะอื้น
ชาวบ้านเชื่อว่าไม่มีใครอยู่ในนั้น แต่ความจริงคือ... ยังมีแม่ และพี่สาว
และในบ่อน้ำหลังบ้าน—ยังมี “น้องสาว” รอวันพี่สาวลงมาเล่นด้วย... อีกครั้ง
จบเรื่อง
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
