5 มิ.ย. เวลา 10:33 • ความคิดเห็น

รับฟังแต่ไม่ตัดสิน

  • ​เมื่อครั้งตอนฉันทำงานในออฟฟิศแห่งนึงซึ่งมีคุณแม่ลูกอ่อนวัยไร่เรี่ยกัน (นั่นหมายถึงฉันด้วย)ห่างกันคนละ2เดือน เรามีเรื่องพูดคุยแลกเปลี่ยนกันมากมายในแต่ละวัน มีความคิดเห็นไปในทางเดียวกันบ้าง แตกต่างกันบ้าง แต่ก็นั่นแหละสุดท้ายแล้วเราต่างก็เลี้ยงลูกในแบบของเรา ไม่มีใครผิดใครถูก ในการเลี้ยงเพราะตัวเราที่เป็นแม่ เราก็ต่างโตกันคนมาในคนละแบบ ไม่แปลกที่การเลี้ยงลูกกลวิธีต่างๆเราจะต่างกัน
จนวันนึงหัวข้อในการพูดคุย ตัวเราเองที่พูดกับคุณแม่ที่มีลูกในวัย40 เช่นเดียวกันว่า ถ้าย้อนเวลากลับไปได้เราก็ยังยืนยันว่า เราไม่อยากมีลูกเพราะ ลูก คือ"ภาระ" คุณแม่อีกท่านที่อายุน้อยกว่าเรา2คน พูดสวนขึ้นมาว่า ทำไมคิดแบบนี้นะ พี่คิดแบบนี้ไม่ได้นะ ถ้าแม่พี่คิดแบบพี่ พี่ก็จะไม่ได้เกิดไม่ได้มีวันนี้นะ เราซึ่งคิดในใจว่า แล้วคุณรู้ได้ยังไงว่าฉันอยากเกิด ฉันก็ไม่ได้อยากเกิดมานะ เพราะฉันเองไม่ใช่คนดีอะไรมากมายทำให้พ่อแม่เสียใจก็บ่อยครั้ง นั่นจึงเป็น1ในเหตุผลว่า ถ้าเลือกได้ฉันก็ไม่ได้อยากเกิด
ฉันก็อยากให้พ่อแม่ฉันได้มีคนดีๆมาเกิดเป็นลูกเค้าเหมิอนกัน แต่ ทุกอย่างมันเลือกไม่ได้ไง นี่ก็คงเป็น1ในการสนทนาของฉันกับคนรอบข้างว่า อย่าไปตัดสินและคิดแทนใครไม่ว่าในเรื่องใดๆก็ตาม เราแค่รับฟังและฟังอย่างไม่ตัดสินก็พอ
โฆษณา