ชีวิตของฉันวันนี้... กินไรดี (วะ) คะ!
สวัสดีทุกคน! ฉันกลับมาแล้วค่ะ หลังจากที่ต่อสู้กับรถติดบนท้องถนนและกลับสู่ห้องรูหนูมืด ๆ ของตัวเอง จากนั้นก็อาบน้ำล้างคราบเหงื่อต่าง ๆ สร้างความสดชื่นให้กับชีวิต (ก็ว่าไป)
อัปเดตชีวิตกันสักหน่อย เย้! ฉันเริ่มปรับตัวให้เข้ากับงานใหม่ได้บ้างแล้ว อ้อ ฉันอาจจะเล่าข้ามไปหน่อย สรุปง่าย ๆ ก็คือ หลังจากลาออกจากงานในตอนแรก ฉันก็ว่างงานแล้วหนีกลับไปอยู่บ้านแม่มาเดือนครึ่งด้วยเงินเก็บ จากนั้นก็กลับมาหางานทำในเมืองอีกรอบ ซึ่งทุกอย่างก็ดูเหมือนจะโอเคอยู่นะ
งานใหม่ของฉันมีข้อดีที่ฉัน 'ต้องการ' มันมากที่สุดอยู่อย่างหนึ่ง! แน่นอนว่าไม่ใช่เรื่องเงินหรอก ถึงฉันจะมีหนี้สินอยู่บ้าง แต่มันก็ไม่ได้มากมายอะไรหรอกนะคะ ส่วนสิ่งที่ฉันต้องการนะเหรอ... มันคือ 'เวลา' ยังไงล่ะ
งานบริการที่ฉันเคยทำมาก่อนหลายปีนี่นะ เคยแม้กระทั่งควง เช้า - ดึก (6.30 - 22.30) ติดกันหกวันเลยนะ หยุดวันเดียวอีกต่างหาก ทั้งบางครั้งก็มีตารางสุดเฮงซวยแบบ อาทิตย์นี้หยุดวันจันทร์และหยุดอีกทีวันอาทิตย์ของสัปดาห์หน้า ลองกดเครื่องคิดเลขดูนะว่าฉันต้องทำงานกี่วันและทำโอกี่ชั่วโมง (รวย รวย รวย!)
งานใหม่ของฉันทำงานแบบที่ฉันฝันถึงมาตลอดหลายปี เข้า 8 พัก 12 ออก 16 ดูดีใช่ไหมล่ะ ถึงเงินเดือนจะไม่ได้มากนัก แต่ฉันก็รู้ว่าเวลาคือสิ่งที่มีค่าที่สุดสำหรับฉันในตอนนี้ ฉันวางแผนว่าจะกลับไปเรียนต่อที่มหาวิทยาลัยเปิดสักแห่งหนึ่ง แต่นั่นเป็นแผนในอนาคตนะ! ตอนนี้ฉันอยากลงเรียนพวกคอสระยะสั้น ๆ มากกว่า ฉันศึกษาเกี่ยวกับศูนย์ฝึกอาชีพมาสักระยะแล้ว สิ่งที่ฉันอยากเรียนคนเต็มเลยต้องรอไปก่อน ถ้าโชคดีฉันอาจจะได้ลองทำในสิ่งที่ฉันฝันก็ได้ ใครจะไปรู้ล่ะจริง... แม้แต่ฉันเองก็ยังไม่รู้เลยเหมือนกัน
ถ้าในอนาคตฉันได้ลงเรียนตามที่หวัง ฉันจะมาเล่าให้พวกคุณฟังแน่นอน! (โปรดอวยพรให้ฉันสมหวังด้วยนะ!)
กลับมาที่เรื่องของฉันในวันนี้ดีกว่า พวกเธอรู้ไหม สิ่งที่ลำบากที่สุดในการทำงานของฉันอะไร ? เงินเดือนเหรอ ก็ประมาณหนึ่งแต่ไม่ใช่ปัญหาใหญ่ ต้องตื่นแต่เช้ามาขึ้นรถเมล์เหรอ... อ้อ นี่ก็ใหญ่อยู่หรอก แต่ไม่มากนัก! ปัญหาจริง ๆ ของฉัน (หรือว่าหลายคน) ก็คือ "วันนี้... กินอะไรดีวะ"
ใช่ค่ะ พวกเราคนไทย เรื่องกินเรื่องใหญ่ แต่ไม่ได้กินใหญ่กว่านะคะ!
เนื่องจากฉันเป็นเด็กใหม่ที่เข้าไปทำงาน เพื่อนร่วมงานรุ่นแม่ ๆ หรืออาจจะรุ่นเดียวกับอาของฉันจึงห่วงใยเป็นพิเศษ ถึงเวลาพักเที่ยงก็มักจะลากฉันไปนั่งกินข้าวด้วย เพราะปกติแล้วฉันจะนั่งกินข้าวคนเดียว เสียบหูฟัง เปิดยูทูบ เลือกอะไรสักอย่างดูแล้วก็เพลิดเพลินไปกับมัน ซึ่งก็ไม่ใช่ปัญหาอะไรสำหรับฉันอยู่แล้ว
ฉันอยากให้คุณนึกภาพตามฉันสักหน่อย โรงอาหารพนักงาน ที่มีร้านข้าวราดแกงสองร้าน ก๋วยเตี๋ยวอีกสอง ผัดไทหนึ่งและตามสั่งอีกสอง (ซึ่งมีร้านหนึ่งที่ชอบปิดด้วย) ฉันไม่ได้มีตัวเลือกมากนักในการกินในแต่ละวัน แล้วพวกเธอก็รู้ใช่ไหมคะว่า ร้านข้าวราดแกงเนี่ย... ทำเหมือนเดิมทุกวัน! ทุกวันจนฉันไปถึงก็บอกได้เลยว่ามันมีอะไรบ้างน่ะค่ะ!
ถึงฉันจะเป็นพวกกินแซ่บ (หมายถึงชอบกินของอร่อยนะคะ) แต่ฉันก็มีปัญหากับท้องบ่อยพอ ๆ กัน ฉันเป็นพวกท้องเสียง่ายน่ะพวกเธอ กินผิดนิดหน่อยก็พร้อมปล่อยออกมาแล้ว ฉันจึงระมัดระวังเรื่องการกินอยู่บ้าง... ระวัง ไม่ได้หมายความว่าฉันไม่กินของแปลก ๆ นะ
สรุปแล้วคือ ตลอดเวลา 10 วันที่ฉันเริ่มต้นกับงานใหม่ อาหารที่ฉันเลือกกินก็คือ ข้าวกะเพราไก่สับ ไข่ต้ม 1 ลูกและผัดวุ้นเส้น ฉันกินแบบนี้ทุกวัน! ทุกวันแบบไม่เปลี่ยนเลย ไม่ชายตามองร้านอื่น ๆ ในโรงอาหารเลยสักนิดเดียว จวบจนวันนี้ที่ฉันถูกพี่ที่อยู่ในฝ่ายเดียวกันถามมา
"นี่ เธอไม่คิดจะกินอย่างอื่นบ้างเหรอ พี่เห็นเธอกินแบบนี้ทุกวันเลยนะ มันไม่ดีรู้ไหม" ใช่ค่ะ พี่ที่ดีของฉันพูดมาแบบนี้ เพราะเขาเปลี่ยนอาหารที่กินทุกวันจริง ๆ และทั้งหมดเป็นอาหารจืด ๆ ด้วย เช่นพวกข้าวต้ม สุกี้แห้งหรือน้ำ ก๋วยเตี๋ยวน้ำใส หรือไม่ก็ข้าวราดแกงที่เป็นต้มจืด ๆ อะไรแบบนี้น่ะ
"แต่หนูก็ไม่รู้จะกินอะไรน่ะพี่ ร้านนั้นก็คนเยอะ ร้านนี้ก็ต้องสั่งก่อน เอาเวลาที่ไหนไปรอกิน" ฉันตอบไปแบบนั้นจริง ๆ นะ ฉันไม่ชอบรอเลยกับพวกเรื่องกิน ๆ เนี่ย แบบว่า... ถ้าไปร้านสุกี้เจ้าดังละก็ ถ้าต้องรอเกิน 10 คิว คือฉันบ้ายบายเลย ไม่รอกินแน่นอน (ถ้าไม่ได้ไปกับเพื่อนหรือว่าตกลงกันว่าจะกินตั้งแต่แรกน่ะนะ)
"เธอ กินอาหารซ้ำ ๆ มันไม่ดีนะรู้ไหม ดูพี่สิ ขนาดพี่กินยาก พี่ยังหากินไปทั่ว..." หลังจากนั้นพี่สาวที่ดีของฉันก็เริ่มเอ็ดดูเขตในทันที ในเรื่องนี้ฉันไม่กล้าเถียงอะไรด้วยหรอกนะคะ เพราะพี่เขาเป็นเภสัชอ่ะ เรื่องพวกนี้เขาน่าจะเข้าใจได้ดีกว่าฉันอยู่แล้ว
ใช่ค่ะ หลังจากนั้นฉันก็บอกเกี่ยวกับอาการท้องเสียง่ายของฉันให้พี่เขาฟัง แล้วก็ไม่ต้องเดาหรอกค่ะ... พี่เขาแนะนำว่าควรกินอาหารเสริมอะไรต่าง ๆ เพื่อเสริมสร้างในด้านนี้ ทั้งยังทิ้งท้ายเอาไว้ด้วยว่า
"ในเมื่อรู้ว่าตัวเองท้องเสียบ่อย เธอควรไปหาปรึกษาแพทย์แบบจริงจังนะ เชื่อพี่เถอะ" โอ้พระสงฆ์! ฉันไม่ชอบอะไรแบบนี้เลยจริง ๆ นะคะ ซึ่งฉันเองก็อยากจะไปพบแพทย์อยู่หรอก แต่คุณเคยได้ยินไหมว่า 'ไปโรงพยาบาลครั้งหนึ่งก็ได้โรคกลับมาหนึ่ง' คือฉันไม่ได้บอกว่ามันเป็นแบบนั้นจริง ๆ หรอกนะคะ แต่ฉันก็กังวลนิดหน่อยจริง ๆ เวลาที่ต้องตรวจสุขภาพประจำปี
ก็นั่นแหละค่ะ จริง ๆ ฉันไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตัวเองอยากจะเล่าเรื่องอะไรในวันนี้ เพราะงานก็ไม่ได้หนักจนประสาทเสีย อาจจะแดดร้อนนิดหน่อยแต่ก็รีบวิ่งกลับห้องทำงานกันอยู่ดี แต่พอมานึก ๆ ย้อนดูก็พบว่าเรื่องการกินนี่มันน่าสนใจจริง ๆ เลยเอามาเล่าต่อกันฟังค่ะ
ใครที่มีอาการท้องเสียง่ายแบบฉันคงเข้าใจกันดีแหละ เวลาไปเที่ยวไปไหนก็ไม่กล้ากินอะไรเท่าไหร่ กลัวไม่ได้เที่ยวอะนะ!
เอาเป็นว่าวันนี้ฉันพอแล้วดีกว่า ไว้วันหน้าจะกลับมาหาเรื่องคุยกันอีก คอมเม้นบอกฉันเกี่ยวกับอาหารเที่ยงของพวกเธอบ้างก็ได้นะ จะได้รู้ว่าวัน ๆ กินอะไรกันบ้าง ฉันจะได้ลอกการบ้านไปทำตาม (ถ้ามันมีในโรงอาหารอ่ะนะ)
สุดท้าย มีใครเคยสังเกตไหมว่า ก่อนที่เราจะออกไปทำธุระหรือเรื่องสำคัญบางอย่าง เราจะมีอาการปวดท้องเข้าห้องน้ำตลอดเลย ? เพราะอะไรกันนะ ถ้าใครรู้ก็บอกหน่อย แต่ถ้าไม่... ไว้ฉันจะไปหาอ่านมาเล่าให้ฟังเองค่ะ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
