Blockdit Logo (Mobile)
ซาร่าห์โรส นักเขียนนิยาย📋✏️
•
6 มิ.ย. เวลา 05:43 • นิยาย เรื่องสั้น

#นิยายรัก #นิยายโรแมนติก@

🩷 ตอนที่ 5: ใกล้เกินไปหรือเปล่า...
ยามเช้าของวันใหม่มาถึงพร้อมกับแสงแดดอ่อน ๆ ที่สาดลอดหน้าต่างไม้เข้ามาในห้องครัวของบ้านหลังใหญ่ เธอกำลังยืนล้างจานด้วยความเคยชิน ขณะที่เสียงก้าวเท้าเบา ๆ ก็ดังขึ้นจากด้านหลัง
“คุณตื่นเช้าจังเลยค่ะ...” เธอพูดขึ้นโดยไม่หันไปมอง แต่หัวใจกลับเต้นแรงขึ้นอย่างไม่ทราบสาเหตุ
เขายิ้มบาง ๆ แล้วเดินมายืนข้าง ๆ
“ฉันตั้งใจจะมาช่วย... หรืออย่างน้อยก็ได้เห็นคุณเริ่มต้นวันใหม่แบบนี้”
มือของเขายื่นมาหยิบผ้าเช็ดจานจากข้าง ๆ เธอ โดยที่แค่ปลายนิ้วสัมผัสกันนิดเดียว แต่กลับทำให้เธอชะงักไปครู่หนึ่ง
“ไม่เป็นไรค่ะ ฉันทำคนเดียวได้”
“แต่ฉันอยากช่วย... ได้ไหม?” เขาพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน
เธอไม่ได้ตอบในทันที แค่พยักหน้าเบา ๆ แล้วหันกลับไปล้างจานต่อ โดยพยายามไม่สนใจสายตาคู่นั้นที่มองมาอย่างอ่อนโยนและอบอุ่นเกินกว่าที่ควรจะเป็น
หลังจากล้างจานเสร็จ เขาเสนอจะพาเธอออกไปซื้อของที่ตลาดเล็ก ๆ หน้าปากซอย แม้เธอจะลังเล แต่ก็ไม่กล้าปฏิเสธตรง ๆ
ระหว่างทางเดินด้วยกัน บรรยากาศกลับเงียบเกินไป เธอพยายามเดินห่าง ๆ แต่เขากลับคอยเดินชิดอยู่เสมอ
“คุณไม่ต้องทำดีกับฉันขนาดนี้ก็ได้นะคะ... ฉันแค่แม่บ้านคนหนึ่ง”
เขาหยุดเดิน แล้วหันมามองเธอด้วยแววตาที่จริงจังขึ้น
“คุณไม่ใช่แค่แม่บ้านสำหรับผม คุณเป็นผู้หญิงที่ผมอยากรู้จักให้มากกว่านี้ต่างหาก”
เธอเงยหน้าขึ้นสบตาเขา แต่แล้วก็รีบเบือนหน้าหนี หัวใจเต้นแรงไม่เป็นจังหวะ...
เธอไม่รู้เลยว่าสิ่งที่เธอกำลังรู้สึก... คือความหวั่นไหว หรืออันตรายที่ใกล้เกินไปกันแน่
--- #นิยายรัก #นิยายโรแมนติก
#นิยายไทย
🩷 ตอนที่ 5: ใกล้เกินไปหรือเปล่า...
ยามเช้าของวันใหม่มาถึงพร้อมกับแสงแดดอ่อน ๆ ที่สาดลอดหน้าต่างไม้เข้ามาในห้องครัวของบ้านหลังใหญ่ เธอกำลังยืนล้างจานด้วยความเคยชิน ขณะที่เสียงก้าวเท้าเบา ๆ ก็ดังขึ้นจากด้านหลัง
“คุณตื่นเช้าจังเลยค่ะ...” เธอพูดขึ้นโดยไม่หันไปมอง แต่หัวใจกลับเต้นแรงขึ้นอย่างไม่ทราบสาเหตุ
เขายิ้มบาง ๆ แล้วเดินมายืนข้าง ๆ
“ฉันตั้งใจจะมาช่วย... หรืออย่างน้อยก็ได้เห็นคุณเริ่มต้นวันใหม่แบบนี้”
มือของเขายื่นมาหยิบผ้าเช็ดจานจากข้าง ๆ เธอ โดยที่แค่ปลายนิ้วสัมผัสกันนิดเดียว แต่กลับทำให้เธอชะงักไปครู่หนึ่ง
“ไม่เป็นไรค่ะ ฉันทำคนเดียวได้”
“แต่ฉันอยากช่วย... ได้ไหม?” เขาพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน
เธอไม่ได้ตอบในทันที แค่พยักหน้าเบา ๆ แล้วหันกลับไปล้างจานต่อ โดยพยายามไม่สนใจสายตาคู่นั้นที่มองมาอย่างอ่อนโยนและอบอุ่นเกินกว่าที่ควรจะเป็น
หลังจากล้างจานเสร็จ เขาเสนอจะพาเธอออกไปซื้อของที่ตลาดเล็ก ๆ หน้าปากซอย แม้เธอจะลังเล แต่ก็ไม่กล้าปฏิเสธตรง ๆ
ระหว่างทางเดินด้วยกัน บรรยากาศกลับเงียบเกินไป เธอพยายามเดินห่าง ๆ แต่เขากลับคอยเดินชิดอยู่เสมอ
“คุณไม่ต้องทำดีกับฉันขนาดนี้ก็ได้นะคะ... ฉันแค่แม่บ้านคนหนึ่ง”
เขาหยุดเดิน แล้วหันมามองเธอด้วยแววตาที่จริงจังขึ้น
“คุณไม่ใช่แค่แม่บ้านสำหรับผม คุณเป็นผู้หญิงที่ผมอยากรู้จักให้มากกว่านี้ต่างหาก”
เธอเงยหน้าขึ้นสบตาเขา แต่แล้วก็รีบเบือนหน้าหนี หัวใจเต้นแรงไม่เป็นจังหวะ...
เธอไม่รู้เลยว่าสิ่งที่เธอกำลังรู้สึก... คือความหวั่นไหว หรืออันตรายที่ใกล้เกินไปกันแน่
---
💖 สนับสนุนไรต์เตอร์แม่ลูกหนึ่ง 💖
TrueMoney Wallet: 0805024771
ขอบคุณทุกคนที่ติดตามนะคะ 🙏✨
โฆษณา