6 มิ.ย. เวลา 20:25 • นิยาย เรื่องสั้น

ตอนที่2 : เสียงกระซิบที่ไม่มีใครได้ยิน

คืนวันนั้น
เรย์จิเข้าฝันประหลาด
ท้องฟ้าผ่าครั้งแล้วครั้งเล่า
และชายคนหนึ่งในชุดคลุมสีทอง
กำลังจ้องเขาอยู่
“ตื่นซะ... เจ้าไม่ใช่แค่เศษเถ้าธุลี”
“เจ้าคือสิ่งที่พวกมันกลัว…จนต้องลบ”
เขาตื่นขึ้นพร้อมเหงื่อชุ่มหลัง
และรู้สึกได้ว่า...ใครบางคนกำลังมองอยู่จากหน้าต่างชั้น 4 ทั้งที่ห้องเขาอยู่ชั้น 2
วันรุ่งขึ้น
อาจารย์ประจำสายเวทกระซิบกับผู้ช่วยเบา ๆ ระหว่างแจกแบบทดสอบ
“เด็กคนนั้น…ระบบยังสแกนไม่ผ่านงั้นเหรอ?”
“พลังของเขาถูกปิดผนึกไว้ตั้งแต่เกิด มันไม่ควรมีคลื่นเวทใด ๆ ปรากฏสิ”
ริวกะสังเกตสีหน้าครูและถามเรย์จิว่า
“นายมีญาติเป็นเทพรึเปล่าวะ?”
เรย์จิหัวเราะกลบเกลื่อน แต่ข้างในกลับปวดแปลบ
เหมือนคำว่า "เทพ" สะกิดบางอย่างในหัวใจ
เย็นวันนั้น ขณะกำลังเดินกลับหอพัก
เงาบางอย่างเคลื่อนไหวสวนกับแสงอาทิตย์
ทว่าไม่มีใคร…นอกจากเขาเห็น
และเสียงกระซิบ…ก็ดังขึ้นอีกครั้ง
“เจ้าคือ—”
เสียงขาดหาย
เมื่อท้องฟ้าเหนือโรงเรียนปรากฏรอยแยกเล็ก ๆ
คล้ายใครบางคน… “แอบมอง” จากอีกโลก
[ติดตามตอนต่อไป]
โฆษณา