Blockdit Logo
Blockdit Logo (Mobile)
สำรวจ
ลงทุน
คำถาม
เข้าสู่ระบบ
มีบัญชีอยู่แล้ว?
เข้าสู่ระบบ
หรือ
ลงทะเบียน
พุทธศาสนิกชนผู้หลงผิด
•
ติดตาม
8 มิ.ย. เวลา 11:14 • นิยาย เรื่องสั้น
บทที่2:หลอกตัวเอง
📌ศิลปะแห่งการหลอกตัวเอง
มนุษย์เราเป็นผู้เชี่ยวชาญในการหลอกตัวเอง เราสามารถสร้างเหตุผลให้กับทุกสิ่งที่เราทำ แม้ว่าสิ่งนั้นจะขัดแย้งกับหลักการที่เราเชื่อถืออย่างสิ้นเชิง
เราอาจเป็นคนที่เชื่อในความเมตตา แต่กลับด่าคนขับรถที่แซงหน้าเรา เราอาจเป็นคนที่เชื่อในความสันโดษ แต่กลับอิจฉาเพื่อนที่มีรถใหม่ เราอาจเป็นคนที่เชื่อในการไม่ทำร้ายสัตว์ แต่กลับกินเนื้อสัตว์โดยบอกตัวเองว่า "เราไม่ได้ฆ่ามันเอง"
การหลอกตัวเองเป็นกลไกป้องกันธรรมชาติของจิตใจ
เพื่อหลีกเลี่ยงความเจ็บปวดที่จะเกิดขึ้นเมื่อเราต้องเผชิญหน้า
กับความจริงของตัวเอง
📌ภาพลวงตาของความดี
หนึ่งในรูปแบบการหลอกตัวเองที่พบได้บ่อยในหมู่พุทธศาสนิกชนคือการสร้างภาพลวงตาของความดี เราทำบุญ ใส่บาตร ไปวัด แต่ในใจกลับเต็มไปด้วยความโกรธ ความอิจฉา ความโลภ
เราอาจบริจาคเงินให้กับวัด แต่กลับมีความคิดแอบหวังว่าจะได้รับกุศลตอบแทน เราอาจเป็นคนที่พูดจาอ่อนหวาน แต่กลับมีเจตนาแอบแฝงอยู่ เราอาจเป็นคนที่ไม่โกรธ แต่กลับสะสมความขุ่นแค้นไว้ในใจ
เราสร้างเรื่องราวในหัวของเราเองว่าเราเป็นคนดี เป็นพุทธศาสนิกชนที่ดี แต่ความจริงแล้วเราแค่กลัวที่จะยอมรับด้านมืดของตัวเอง
ความดีที่แท้จริงไม่สามารถบังคับได้มันต้องเกิดจากการ
เข้าใจและการยอมรับตัวเองอย่างสมบูรณ์
รวมทั้งด้านดีและไม่ดี
📌การหลบหนีผ่านธรรมะ
บางครั้งเรากลับใช้ธรรมะเป็นเครื่องมือในการหลบหนีความจริง เมื่อเกิดปัญหาในชีวิต เราอาจพูดว่า "นี่คือกรรม" และไม่พยายามแก้ไขปัญหา เมื่อเราทำผิดพลาด เราอาจพูดว่า "ทุกอย่างไม่เที่ยง" และไม่รับผิดชอบต่อการกระทำของตัวเอง
เมื่อเราไม่อยากเผชิญหน้ากับความทุกข์ เราอาจพูดว่า "ความทุกข์เกิดจากความยึดติด" และพยายามปิดกั้นความรู้สึกทั้งหมด เมื่อเราไม่อยากใกล้ชิดกับคนอื่น เราอาจพูดว่า "การยึดติดในความสัมพันธ์เป็นเหตุแห่งทุกข์"
การใช้ธรรมะเป็นเครื่องมือหลบหนีคือการ
ทำลายจิตวิญญาณของธรรมะนั้นเอง
📌การเผชิญหน้ากับตัวเองอย่างซื่อสัตย์
การหยุดหลอกตัวเองเป็นจุดเริ่มต้นของการปฏิบัติธรรมที่แท้จริง มันต้องอาศัยความกล้าหาญในการมองเข้าไปในกระจกและเห็นตัวเองอย่างที่เป็นจริง ไม่ใช่อย่างที่เราอยากให้เป็น
เราต้องยอมรับว่าเรามีความโกรธ ความอิจฉา ความโลภ ความหวาดกลัว ความเหงา เราต้องยอมรับว่าเราไม่ได้เป็นคนดีอย่างที่เราคิด และเราไม่ได้เป็นคนเลวอย่างที่เรากลัว
เราเป็นมนุษย์ธรรมดาๆ คนหนึ่งที่มีทั้งแสงสว่างและความมืด มีทั้งความสามารถในการรักและความสามารถในการเกลียด มีทั้งภูมิปัญญาและความโง่เขลา
เมื่อเราเลิกหยุดหลอกตัวเอง
เราจะเริ่มเห็นความเป็นไปได้ในการเปลี่ยนแปลงที่แท้จริง
สาระน่ารู้
ความคิดเห็น
แนวคิด
2 บันทึก
2
2
2
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
การค้นหาเส้นทางกลับสู่ธรรมแท้
2
2
2
2
โฆษณา
ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
© 2025 Blockdit
เกี่ยวกับ
ช่วยเหลือ
คำถามที่พบบ่อย
นโยบายการโฆษณาและบูสต์โพสต์
นโยบายความเป็นส่วนตัว
แนวทางการใช้แบรนด์ Blockdit
Blockdit เพื่อธุรกิจ
ไทย