หรือว่า การที่เรารู้ตัวว่าไม่รู้ ย่อมดีกว่าไม่รู้ว่าไม่รู้
ไม่ว่าจะยังไงสุดท้ายก็ต้องปล่อย ก็คนเราย่อมมีวาระสุดท้ายเสมอ คิดแล้วก็พิศวงดีนะครับ มันแปลกดีที่คนเราดิ้นรนทำทุกอย่างเพื่อไปในจุดที่เป็นจุดเริ่มต้นอีกที คนที่ยอมรับไม่ได้นั้นเขาจะตายไปพร้อมกับความทุกข์ทรมานแน่นอน แม้ว่าจะร่ำรวยปานฟ้าขนาดไหน เวลาที่เราจะตายจากมันนั้นแหละ แค่คิดก็เริ่มทุกข์แล้ว รู้อะไรดีนะ ไม่สำคัญว่าเรารู้หรือไม่รู้ หรือไม่มีอะไรที่ต้องรู้กันแน่ เป็นคำถามที่แปลกแล้วชวนคิดดีครับ