9 มิ.ย. เวลา 13:16 • ปรัชญา
การรู้วาระจิตของตนทำให้เราสามารถที่จะพิจารณาจิตที่ปรากฏขึ้นมาตอนนั้นว่าเป็นวาระจิตอะไรและจะพิจารณาจิตนั้นๆอย่างไรถึงจะสามารถปล่อยวางจิตที่เกินขึ้นในขณะนั้นได้ เราจะเห็นจิตที่ประกอบด้วยกิเลสต่างๆเช่นอุปกิลส16อย่างเมื่อเราเห็นวาระจิตของเราแล้วเราจะละวางจิตที่ประกอบด้วยกิเลสก็เป็นเรื่องง่าย ส่วนวาระจิตของผู้อื่นนั้นถ้าเรารู้ว่าเขามีวาระจิตอะไรเราก็จะสามารถป้องกันวาระจิตของคนอื่นที่จะเข้ามารบกวนเราได้ เป็นการตัดไฟตั้งแต่ต้นลมเพื่อเราจะได้ไม่ไปหลงในวาระจิตของผู้อื่นว่าเป็นวาระจิตของเรา
เป็นการป้องกันการไปรวบเอาวาระจิตของผู้อื่นมาเป็นวาระจิตของเรา ซึ่งอาการแบบนี้คืออาการของการหลงไปในวาระจิตที่เกิดขึ้นมาทั้งที่เป็นวาระจิตของเรา และที่เป็นวาระจิตของบุคคนอื่น ทำให้เราไม่สามารถที่จะแยกแยะวาระจิตต่างๆได้ ทำให้เราหลงอยู่ในวาระจิตและเห็นจิตไม่ชัดเจน ซึ่งเป็นผลเสียต่อการปฏิบัติธรรม
โฆษณา