เรื่องก่อนนอนคืนนี้: เช้านี้…ผมยังอยู่ในตัวเธอ (EP3)
ตอนเช้า…เธอยังอยู่ในอ้อมกอดผม
และที่น่ากลัวคือ…ผมยังอยู่ในตัวเธอ
ไม่มีใครเห็น ไม่มีใครพูด
…แต่แฟนผมกลับมาแล้ว
เสียงประตูหน้าถูกเปิดออกเบา ๆ ตอนเจ็ดโมงกว่า มันไม่ใช่เสียงฝัน และไม่ใช่เสียงเธอที่นอนอยู่ข้างผม
ร่างของเธอยังแนบอยู่ในอ้อมกอดของผมใต้ผ้าห่ม เรายังเปลือยอยู่ทั้งคู่ — และผมยังอยู่ในตัวเธออย่างนั้น
ผมยังไม่ขยับ เพราะกลัวเธอตื่น แต่แล้วเธอก็ลืมตาขึ้นอย่างช้า ๆ แทบจะในจังหวะเดียวกับที่เสียงเปิดประตูดังขึ้นอีกครั้ง
“ฟ้าใช่มั้ย…” เธอกระซิบเบา ๆ ด้วยเสียงที่แทบไม่มีลมหายใจ
ไม่มีใครพูดอะไรต่อ แต่เรารู้ดี ว่าเสียงฝีเท้าในห้องครัวนั้น...เป็นของใคร
เธอไม่ได้ขยับตัวหนี แต่ผมรู้ว่า…มันถึงเวลาต้องแยกจาก ผมค่อย ๆ ถอนกายออกจากเธออย่างเบาที่สุด เสียงน้ำลื่นไหลออกมาพร้อมกับปลายลำที่หลุดจากช่องแคบในตัวเธอ
เธอกำมือกับผ้าห่มไว้แน่น ไม่ใช่เพราะเจ็บ…แต่เหมือนจะฝืนไม่ให้น้ำตาไหล
ผมหยิบกางเกงขึ้นมาใส่เงียบ ๆ และโน้มตัวไปหอมหน้าผากเธอ ก่อนที่เธอจะพูดออกมาสั้น ๆ แค่เพียงคำเดียว
“ขอบคุณนะ…”
คำนั้นไม่มีคำต่อท้าย แต่ผมเข้าใจ เข้าใจดี ว่าเธอกำลังขอบคุณทุกอย่างที่เกิดขึ้นเมื่อคืนนี้
ผมเดินออกจากห้องเงียบ ๆ และแง้มประตูให้เปิดไว้นิดหนึ่งพอให้แสงลอดเข้ามา
กลิ่นสบู่เดิมลอยออกมาจากห้องน้ำ กลิ่นที่ผมคุ้นเคยดี — เพราะมันเป็นกลิ่นเดียวกับเมื่อคืน...ก่อนจะกลายเป็นอีกกลิ่นหนึ่งจากผิวของเธอที่นอนอยู่ข้างใน
เสียงต้มกาแฟดังเบา ๆ จากเคาน์เตอร์ครัว มีใครบางคนกำลังเปิดลิ้นชัก หยิบน้ำตาล แล้วจัดโต๊ะอาหารแบบไม่ได้เอะใจอะไรเลย
ผมนั่งลงบนโซฟาตามปกติ เธอเดินออกมาจากครัวในชุดทำงานพอดีตัว ผมเปียกนิดหน่อยเหมือนเพิ่งสระ เธอหันมายิ้มให้ แล้วพูดเบา ๆ ว่า
“ตื่นเช้าจัง”
ผมยิ้มตอบ ไม่พูดอะไร แต่ตาของผมหันไปมองทางห้องนอนโดยไม่รู้ตัว
หมอนใบนั้น…ยังยุบลงอยู่ตรงกลาง ผ้าห่มยังเป็นกองยุ่ง และกลิ่นของบางสิ่งบางอย่าง…ยังไม่หายไปจากปลอกหมอนเลยแม้แต่นิดเดียว
เมื่อคืนนี้ไม่มีใครตะโกน ไม่มีใครเปิดไฟ ไม่มีชื่อของใครถูกพูดถึง…
แต่ในใจของผมและเธอ เรารู้ดีว่า เราสองคนไม่ได้แค่ “นอนค้าง” กันธรรมดาเลยสักนิด
เมื่อคืนไม่มีใครตะโกน…
แต่หมอนยุบ ผ้าห่มยับ
และผมยังอยู่ในเธอ
แม้ “แฟนตัวจริง” จะกลับมาแล้วก็ตาม
#นิยายเร้าใจ #เพื่อนแฟนมาค้าง #เรื่องก่อนนอนคืนนี้
- 1
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
