ด้วยสภาพธรรมที่เป็นความถาวรสงบเย็นเช่นนี้เอง พระพุทธองค์จึงทรงยกให้พระนิพพานเป็นสุขอย่างยิ่ง เป็นของแท้จีรังยั่งยืน เพราะขาดจากความมีตัวมีตนมารองรับ ไม่มีการปรุงแต่งสมมติบัญญัติใดๆมาควบคุมเลย เป็นอิสระสถาพรเหนือความเป็นไปทุกอย่างในโลก ภาษาพุทธจึงเรียกสภาวะนี้ว่า "เหนือโลก" หรือ "โลกอุดร"(โลกุตร) แน่นอนว่าเมื่ออยู่เหนือโลก จึงหลุดไปจากการเวียนว่ายตายเกิดอย่างสิ้นเชิง เท่ากับว่าหลุดจากวัฏสงสาร ไม่มีเชื้อให้หวนกลับไปได้อีกแล้ว