คือถ้ามองจากหลักคิดง่ายๆว่า
อบายภูมินั้นทั้งกว้างและลึก การที่หนึ่งในศึลห้ามีการระบุข้อ "ละเว้นจากการกล่าวเท็จ"
ก็ชัดเจนว่า หนึ่งในห้าของเส้นทางสู่อบายภูมิคือการกล่าวเท็จ
• และในเมื่ออบายภูมิที่สร้างไว้แล้วนั้น มีขนาดใหญ่และลึก นั่นหมายถึงดวงจิตจำนวนมากก็ต้องไปใช้กรรมที่นั่นตามบาปที่ได้ทำไว้ก่อนตายจากภพภูมิมนุษย์
• และก่อนที่คนชั่วที่ขี้ขลาดตาขาวจะไปโกหกผู้อื่น พวกมันต้องโกหกตัวเองก่อน
เห็นได้ว่า
นี่คือบาปหลายเด้ง!
ซึ่งสุดท้ายทุกเด้งก็จะต้องไปชดใช้ในอบายภูมิ!
และในเมื่อพวกคนชั่วยังห้ามตัวพวกมันเองไม่ให้
ทำชั่วไม่ได้
แล้วเราจะไปห้ามพวกมันทำไมล่ะครับ
ก็ในเมื่อสุดท้าย
กรรมใดใครก่อ
ก็จะต้องถูกชดใช้โดยพวกมันเหล่านั้น!
เห็นกรรมก็เห็นเจตนา ^_^
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
