“จริงหรือไม่—สิ่งใดก็ตามที่ถูกดึงออกจากความสุข ถึงแม้จะเป็นความจริงก็มักจะถูกปฏิเสธ?”
คำตอบ: จริง…ถ้าใจเรายังยึดติดกับความสุขนั้นอยู่
มนุษย์ส่วนใหญ่ไม่ได้รักความจริงหรอก แต่รักสิ่งที่ทำให้ตัวเอง “รู้สึกดี”
ดังนั้น เมื่อความจริงใด ๆ เข้ามากระทบ แล้วทำให้เราเสียสุข สูญเสียภาพลวงที่เคยยึดไว้
ใจก็จะ “หันหลังให้ความจริง” ทันที แม้มันจะอยู่ตรงหน้า
.
“แล้วการปฏิเสธความจริงสามารถทำได้จริงไหม?”
ทำได้ในแง่ของการหลอกตัวเอง
เราสามารถพยายามหลอกตัวเองได้หลายแบบ เช่น บอกว่ามันไม่จริง หาเหตุผลเข้าข้างตัวเอง หรือเลือกไม่รับรู้อะไรเลย
แต่นั่นไม่ใช่การเปลี่ยนความจริง—มันคือการปิดตาไม่ยอมมองมันต่างหาก
ความจริงยังอยู่…แต่ใจเราเลือกไม่เห็น
.
“แล้วทำไมคนถึงปฏิเสธมากกว่ายอมรับ?”
เพราะการยอมรับต้องใช้ “ความกล้ากับปัญญา”
การเผชิญหน้ากับความจริง โดยเฉพาะความจริงที่เจ็บปวด ต้องใช้สติและใจที่ยอมวางความอยาก
แต่คนทั่วไปมักเลือกสิ่งที่ง่ายกว่า คือ “การหนี” เพราะมันไม่ต้องเจ็บมาก
การปฏิเสธจึงกลายเป็นเกราะกำบัง แม้จะบางเบาและหลอกตัวเองก็ตาม
.
พระพุทธเจ้าตรัสไว้ว่า
> “โลกย่อมยึดติดในสุข แต่ธรรมะไม่เป็นไปตามใจใคร”
“ผู้ใดเห็นทุกข์ตามความเป็นจริง ผู้นั้นย่อมมีปัญญา”
.
สรุปสั้น ๆ:
เราไม่ใช่ไม่รู้ความจริง
แต่แค่ “ยังไม่พร้อม” ที่จะยอมรับมัน
เพราะการยอมรับ ต้องยอมเจ็บก่อนจะพ้นเจ็บ
- 5
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
