สำหรับผมนะ
ความรักที่ดีคือการเมตตาปรารถนาดีให้คนที่รักพ้นทุกข์ คำถามคือ เราสัมผัสได้ถึงสิ่งนั้นหรือเปล่า หรือได้รับเพียงแต่ข้ออ้าง ลองพิจารณาดูเลยครับ😁
.
ความเห็นจากธรรมะเราบอกว่า
เมตตาเจตนา คือ ปรารถนาเกื้อกูล มิใช่ตัณหาอันพึงยึดถือ. เมื่อยังเมตตาไว้ในใจ ย่อมไม่เบียดเบียน ไม่ยึดมั่น ไม่ยื้อแย่ง ไม่ร้องเรียกให้เขาเป็นไปตามใจตน. ตัณหาเป็นเหตุให้เกิดทุกข์, เมตตาเป็นเครื่องละตัณหา. ผู้มีเมตตาย่อมยินดีเมื่อผู้อื่นพ้นทุกข์ แม้จะจากไป ย่อมไม่เศร้าโศก เพราะมิได้รักด้วยตัณหา แต่รักด้วยธรรม