เมื่อวาน เวลา 01:56 • ความคิดเห็น
ดูก่อนท่านผู้เจริญ
สุขใดเล่าที่ต้องอาศัยการไม่รู้จึงดำรงอยู่ได้
เมื่อความจริงมาเยือน สุขนั้นก็ย่อมถูกบุกยึดไป
เช่นบุคคลผู้ฝันหวานอยู่ในยามเพลิงไหม้
แม้ในฝันจะสุขเพียงใด เมื่อรู้ตื่นย่อมสะดุ้งด้วยความทุกข์
ฉะนั้น สุขที่แท้ มิใช่สุขที่ต้องหลีกเร้นความจริง
แต่คือสุขที่อยู่ได้แม้ในท่ามกลางความไม่เที่ยง
พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสไว้ว่า:
"นตฺถิ สนฺติปรํ สุขํ" — สุขอื่นยิ่งกว่าความสงบ ย่อมไม่มี
สุขที่สงบจากการยึดติด
สุขที่ไม่หวั่นไหวต่อโลกธรรม
สุขเช่นนี้แล...คือสุขแท้ อันไม่ถูกความจริงทำลาย
สุขแท้ไม่ได้แปลว่าไม่ทุกข์
แต่คือใจที่เข้าใจความจริง และไม่ทุกข์ไปกับมัน
คือสุขที่ตั้งอยู่บนความยอมรับ ไม่ใช่การหลอกตัวเอง
เพราะฉะนั้น...
สุขที่พังเพราะความจริง แปลว่าสุขนั้นไม่มั่นคงแต่แรก
ถ้าจะหาสุขแท้ ต้องหาที่ไม่กลัวความจริง
และสุขนั้น...มีได้จากความเข้าใจ ไม่ใช่จากการยึดครอง
โฆษณา