📝 ในห้องเรียนหนึ่งห้อง…เราเคยเป็นใคร?
ตอนอยู่ในห้องเรียน
เรามักจะมีมุมของเราเสมอ
บางคนชอบนั่งหน้า ชิดชั้นวางหนังสือ
บางคนนั่งหลังสุด แอบวาดการ์ตูนใต้โต๊ะ
บางคนตั้งใจเรียนทุกคาบ
บางคนถามครูทุกคาบว่า “ใกล้หมดรึยังครับ?”
.
เราจำได้ว่าห้องเรามีเด็กที่ขยันมาก
แบบที่ทำการบ้านทุกวิชา เขียนสวย ขีดเส้นตรง
มีคนที่ทำโพยให้เพื่อนสอบ
กับคนที่ฝากชีวิตไว้กับโพยคนนั้น
มีคนที่ยกมือบ่อยจนเรารู้สึกผิดกับความเงียบของตัวเอง
กับบางคนที่ยกมือตอนเดียว คือยกมือไปห้องน้ำ
.
ในห้องเรียนหนึ่งห้อง
มันมีทั้งคนที่โดนครูเรียกบ่อย
คนที่ครูลืมชื่อ
คนที่ครูคาดหวัง
คนที่ครูหมดความอดทน
แต่ทั้งหมดนั้นคือส่วนหนึ่งของห้องเดียวกัน
…และของความทรงจำเดียวกัน
.
แล้วเราล่ะ
เราเคยเป็นใคร?
เด็กที่พูดมากในกลุ่มเพื่อนแต่เงียบในห้องเรียน?
เด็กที่เกรดกลาง ๆ แต่ชนะทุกวิชากีฬา?
เด็กที่แอบหลับแล้วทำเป็นเขียน
หรือเด็กที่หลับไปพร้อมปากกาคามือ?
.
เราโตมานานพอจนลืมวิชาบางวิชาไปแล้ว
แต่ความรู้สึกในห้องเรียนยังอยู่
ความรู้สึกเวลาครูเดินเข้าห้องแล้วทั้งห้องเงียบ
ความรู้สึกตอนสอบแล้วคนข้าง ๆ หายใจแรงกว่าเรา
ความรู้สึกตอนฝนตก แล้วแอบหวังให้ครูไม่มา
.
พอวันนี้ไม่มีห้องเรียน
เรากลับรู้สึกว่าอยากมีมันอีก
อยากกลับไปนั่งข้างเพื่อนที่หัวเราะง่าย ๆ
อยากได้ยินเสียงกริ่งที่บอกว่าคาบนี้หมดแล้ว
อยากถามครูอีกครั้งว่า
“ครูครับ พักเที่ยงหรือยัง?”
แต่วันนี้ไม่มีครูให้ถาม
มีแค่ปฏิทิน มี To-Do List
มีเดดไลน์ที่เราเป็นคนเขียนเอง
แล้วก็ลบมันเองเมื่อทำไม่ทัน
.
เราอาจเคยเป็นใครก็ได้ในห้องนั้น
แต่ที่แน่ ๆ คือเรายังไม่ลืม
ไม่ลืมว่าครั้งหนึ่ง
เราเคยนั่งอยู่ในห้องเรียน
พร้อมกับหัวใจที่ยังไม่เหนื่อยขนาดนี้
เพื่อนๆยังจำได้ไหม…
ว่าครั้งหนึ่งตัวเองเคยเป็นเด็กแบบไหน?
- 4
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
