.
วิหคร่อน ถลาลม อยู่บนฟ้า
หมู่เมฆ ล่องลอย และ แปรเปลียน
ดอกไม้ และ ดอกหญ้า
อ่อนไหวตามแรงลม
หยาดฝน ตกโปรยปลาย
ทุกทิศทางล้วนขาวโพลน
เป็นเพียงมนุษย์คนหนึ่ง
ที่มองชมสิ่งรอบตัว
หากวันหนึ่งมีรอยยิ้ม
สักวันก็ต้องเปือนน้ำตา
พบผ่าน และลาจาก
เป็นเรื่องธรรมชาติ ของชีวิต
ไม่ได้ต้องการ เหมือนใครเขา
เพียงแค่ เดินตามทางของตัวเอง
123 เขียนอะไรก็ไม่รู้
จะเข้าหัวข้อ กับเค้าไหม
123 ก็ไม่แน่ใจ ก็คิดได้ เท่าแค่นี้
ไม่ต้องเก่ง เหมื่อนใคร ใคร
แค่เขียนไป ตามอักษร
เมื่อก่อนมีปากกา เดียวนี้ดูตกยุค
ไม่ต้องเขียนให้เหมือนใคร
เพราะไม่ได้ลอกเขามา
123 ไปดีกว่า เขียนยาวไป
ก็ปวดขา เขียนสั้นไป ก็ปวดหัว
เขียนพอดี ก็ปวดตัว
เขียนเยอะไป คนก็ลืม
ไม่เขียนก็ไม่ได้
เดียวไม่มีคนอ่าน น่ะสิ
ไม่ต้อง รีบอ่าน ค่อยๆอ่าน ก็เข้าใจ กล่อนและกวี 123ไม่เหมื่อน ใครเขา
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
