21 มิ.ย. เวลา 12:16 • ความคิดเห็น

#การทำงานร่วมกัน

ในช่วงชีวิตที่เหลืออยู่ เราคงยังมีโอกาสเจอกับ “ความประสาทแดก” อีกมากมาย—ทั้งจากคนรอบข้าง และจากความคิดในหัวของตัวเราเอง ไม่มีอะไรที่ได้ดั่งใจไปซะทุกอย่างหรอกจริงมั้ย? วันนี้คนนี้อาจจะพูดหรือทำอะไรไม่ถูกใจเรา… วันหน้า เราเองก็อาจจะเป็นคนที่ไปไม่ถูกใจเขาเหมือนกัน
แต่ในเมื่อวันนี้ เรามีโอกาสได้มาเจอกัน มาทำงานร่วมกัน แชร์ประสบการณ์ แชร์ความรู้ความสามารถกันแล้ว—ก็น่าจะลองเปิดใจคุยกันตรงๆ ดีกว่า วางอารมณ์ขุ่นเคืองลงสักพัก เปิดโอกาสให้กันและกันได้พูด ได้ฟังกันด้วยใจจริง ไม่รีบตัดสิน
เราไม่รู้หรอกว่าการที่ “เราสองคนช่วยกัน” มันจะทำให้ปัญหาคลี่คลายได้มากน้อยแค่ไหน หรือเร็วช้าเพียงใด
แต่เชื่อเถอะ—มันดีกว่าการต่างคนต่างลากปัญหาไปคนละทาง ด้วยความขุ่นใจที่ไม่เคยถูกพูดออกมา เพราะสุดท้ายมันจะพาไปสู่ความแตกหัก…ไม่วันใดก็วันหนึ่ง
ในเวลางาน เราอาจต้องสวม “หัวโขน” รับบทบาทหน้าที่กันไป แต่พองานจบ เราก็คือเพื่อนมนุษย์ที่อยู่ร่วมโลกเดียวกัน
ต่างคนต่างมีชีวิต มีบทบาทอื่นๆ นอกเหนือจากงานอีกมากมาย
อย่าให้เวลาชีวิตของเราต้องสูญเปล่าไปกับการขุ่นข้องหมองใจกันเลย
โฆษณา