'สุนัขจิ้งจอกกับพวงองุ่น' นิทานอีสปฉบับคนโต
…“พวกเขาไม่เคยต้องการองุ่นจริงๆ แต่พวกเขาต้องการให้เจ้าตะเกียกตะกาย… เพื่อดูเจ้าไม่เอื้อมถึง”
…เถาองุ่น…ที่ดูเหมือนความหวัง
กลางลานหินร้าง มีต้นองุ่นต้นหนึ่ง…มันสูงเกินสุนัขจิ้งจอกจะเอื้อมถึง แต่ต่ำพอให้เห็นว่า “มีอยู่จริง”
สุนัขจิ้งจอกผอมแห้ง วิ่งมาจากชานเมือง
มันไม่ได้หิวมากนัก... แต่มันอยากกินอะไรที่ “มีค่า”
อะไรที่ถูกเขียนไว้ในนิทาน
อะไรที่มีในโฆษณา
อะไรที่ “คนอื่นมี”
…“ข้าไม่ได้อยากได้องุ่นหรอก…ข้าแค่อยากได้ภาพตัวเองตอนกำลังเคี้ยวมันอยู่”
…การกระโดด…ที่ระบบออกแบบมาให้พลาด
มันเริ่มกระโดด
หลายครั้ง
หลายท่า
ใช้กลยุทธ์
ใช้แรง
ใช้ศรัทธา
…“มีหนังสือหลายเล่มบอกว่า ถ้าข้าพยายามมากพอ ข้าจะได้มัน”
“มีคลิปในแพลตฟอร์มหนึ่ง บอกว่า องุ่นเป็นเรื่องของ ‘ทัศนคติ’…”
แต่พื้นที่มันยืน...ทรุดลงทุกครั้งที่มันเหยียบแรงขึ้น
…ในมุมหนึ่งของลานหินนั้น มีสัตว์ตัวอื่นนั่งดูอยู่
พวกมันไม่ห้าม ไม่ช่วย ไม่ว่า
พวกมันเพียงแต่พูดเบาๆ ด้วยรอยยิ้ม
“มันต้องเปรี้ยวแน่ๆ”
“ถ้ามันดีจริง มันคงไม่ห้อยอยู่แบบนั้นหรอก”
…สุดท้าย สุนัขจิ้งจอกก็ถอย
มันหันหลังกลับ พร้อมคำพูดที่ฟังดูมั่นใจ
“ข้าว่า…องุ่นนั่นคงเปรี้ยวจริงๆ นั่นล่ะ…”
…แต่ไม่ใช่เพราะมันเชื่อ
แค่เพราะมันต้องมีคำอะไรสักคำ
เพื่อไม่ให้ความพยายามของมันดู น่าขบขัน เกินไปในโลกที่ไม่มีที่ให้ล้มแบบเงียบๆ
…อีกด้านของเมือง มี “ศูนย์ฝึกปีนหาองุ่น”
เปิดคอร์ส
มีใบรับรอง
และมี “องุ่นปลอม” ให้ถ่ายรูปก่อนจบคอร์ส
…“ในเมืองนี้ ไม่มีใครกินองุ่นจริง…แต่ทุกคนมีภาพโปรไฟล์ที่มีเถาองุ่นอยู่ข้างหลัง”
…พวกเขาไม่เคยต้องการให้เจ้ากินองุ่น…แต่พวกเขาสร้างมันไว้ เพื่อให้เจ้ารู้สึกผิด…ผิดที่เจ้าไร้ความสามารถเอง”
…“เพราะบางระบบ ไม่ได้สร้างเพื่อให้ใคร ‘ได้’…แต่มันสร้างเพื่อให้คนส่วนใหญ่ ‘รู้สึกผิดกับความไม่มี’ ของตัวเองต่างหาก”
“องุ่นไม่ได้เปรี้ยว…
มันแค่ถูกแขวนไว้ในที่ที่พวกเราถูกสอนว่า ‘ต้องไปให้ถึง’ ทั้งที่ไม่มีทางไปถึงจริง”
...
…นิทาน “สุนัขจิ้งจอกกับพวงองุ่น” ต้นฉบับของอีสปใช้เพื่อสะท้อนกลไก “ความขัดแย้งทางความคิด”
::::::::::
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
