24 มิ.ย. เวลา 02:28 • ปรัชญา
สำหรับผมความรู้สึกว่างมันเหมือนพื้นที่โล่งในใจ ไม่ว่าโลกข้างนอกจะยุ่งแค่ไหน เราก็ยังมีมุมสงบของตัวเองซ่อนอยู่ ถึงงานจะล้นมือ สมองจะคิดเรื่องต่างๆเต็มไปหมด แต่ในใจมันกลับ โปร่ง โล่ง เหมือนท้องฟ้ากว้างๆ ที่ปล่อยให้เมฆลอยผ่านไป
ผมว่าความว่างแบบนี้แหละคือสิ่งที่ทำให้เรายังยิ้มได้ท่ามกลางความวุ่นวาย
มันคือความไม่ยึดติด แม้งานจะเยอะ เรื่องจะมาก แต่ใจมันเลือกที่จะไม่แบก เพราะสุดท้าย ความว่างในใจก็คือพื้นที่ของอิสระ มันไม่ใช่การไม่มีอะไรนะครับ
"แต่มันคือการไม่ถูกอะไรครอบงำ”
1
โฆษณา