24 มิ.ย. เวลา 11:59 • ความคิดเห็น
พวกเราเหล่ามนุษย์ ไม่สามารถควบคุมชีวิตตัวเองได้ตั้งแต่เกิดแล้ว เราไม่อยากเกิดก็จะต้องได้เกิด เราไม่มีทางจะรู้ได้เลยว่า เราจะเกิดจากครรภ์มารดาคนไหน บิดาท่านใด ระดับการศึกษา ฐานะ สถานภาพทางสังคมเป็นเช่นไร เราจะเกิดมาสวยหล่อแค่ไหน หรือเราจะเกิดมาพิการ มีอาการครบ 32 ประการหรือไม่ หรือเราจะเกิดมาโดยไม่ทราบว่าใครเป็นพ่อแม่ที่แท้จริง เราอาจเติบโตมาจากสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า etc.
พวกเราเหล่ามนุษย์คิดว่า ถ้าเราเกิดมาจากบิดามารดาที่ร่ำรวย พรั่งพร้อมด้วยยศฐาบรรดาศักดิ์ก็คงจะดีไม่น้อย ชีวิตเราก็จะเพียบพร้อมจนไม่เหลือที่ว่างให้รู้จักคำว่า "ทุกข์" แต่ประวัติพระสัมมาสัมพุทธเจ้า กลับสอนพวกเราว่า แม้เกิดมาดีพร้อม ก็หาได้มีความสุข ความพอใจอยู่ในความดีพร้อมนั้นไม่ จู่ๆก็กลับเกิดความเบื่อหน่ายคลายกำหนัดเสียอย่างนั้น
พวกเราเหล่ามนุษย์ เมื่อถูกกำหนดให้เกิดมาแล้ว ไม่ว่าจะต้องตกเป็นทาสเงินตรา หรือต้องทำมาหาเลี้ยงชีพ หรือจะต้องได้เจอคนรักคนนี้คนนั้น เป็นทาสรัก อกหักทรมาน หรือถูกทรยศให้ชอกช้ำปางตาย หรือเจอเจ้านายไม่ดี เพื่อนร่วมงานที่แย่ หรือป้าข้างบ้านที่สอดรู้สอดเห็น ใดๆ ก็ตาม
มันคือการได้รับบทเรียนชีวิตที่อะไรบางอย่างดีไซน์
ให้กับเราโดยเฉพาะ แตกต่างกันไปในแต่ละคน
------ไม่เหมือนกันเลยสักคน------
มันจะหมุนวนเข้ามาในชีวิตเรา
ตั้งแต่เราเกิดจนกระทั่งเราตายจากโลกนี้ไป
โฆษณา